به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، بر اساس مطالعه محققان دانشگاه بُن آلمان بر روی موش‌های آزمایشگاهی، نورون‌های جوندگان پس از استرس، برخی از تماس‌های خود را با نورون‌های دیگر از دست می‌دهند. حیوانات همچنین دچار نقص حرکتی شدند.
این نتایج ممکن است برای تشخیص زودهنگام و درمان بیماری‌های مرتبط با استرس مانند افسردگی مفید باشد.
افراد تحت استرس مزمن اغلب ناهنجاری‌هایی در مهارت‌های حرکتی خود نشان می‌دهند. با این حال، چگونگی بروز این علائم تاکنون به سختی مورد مطالعه قرار گرفته است.
محققان از موش‌ها به عنوان حیوانات آزمایشی استفاده کردند که برخی از آنها را برای چند روز در معرض یک موقعیت استرس زا قرار دادند. در همین حال، آنها از روش میکروسکوپی ویژه برای عکسبرداری از مغز جوندگان استفاده کردند. آنها بر روی قسمت‌هایی از قشر مغز که مسئول کنترل حرکت و یادگیری حرکات جدید هستند تمرکز کردند.
محققان با یک ویژگی آشکار مواجه شدند: پس از موقعیت استرس زا، نورون‌های مورد مطالعه برخی از سیناپس‌های خود را از دست دادند. در طی فرآیندهای یادگیری، سیناپس‌های جدید معمولاً تشکیل می‌شوند یا سیناپس‌های موجود تقویت می‌شوند. در عوض، جوندگان تحت استرس تا ۱۵ درصد تماس خود را از دست دادند. در همان زمان، حیوانات دچار نقص یادگیری حرکتی شدند.
پروفسور «والنتین استاین»، محقق ارشد از دانشگاه بُن، می‌گوید: «ممکن است تست‌های حرکتی برای تشخیص اختلالات مرتبط با استرس مانند افسردگی قبل از آشکار شدن سایر علائم بسیار مناسب باشند.»
محققان همچنین مشاهده کردند تعداد سیناپس‌ها پس از رویداد استرس کاهش یافت. با این حال، نورون‌های آسیب‌دیده بهبود یافتند؛ پس از یک هفته و نیم، تعداد سیناپس‌ها مجدداً مشابه قبل از رویداد استرس و قابل مقایسه با گروه حیوانات بدون استرس بود.
با این وجود محققان معتقدند ممکن است استرس روانی اگر خیلی طولانی یا مداوم باشد، ردپای دائمی روی اعصاب مغز بگذارد.