به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «وینستون چرچیل؛ روزگاران او، جنایات او» نوشته طارق علی بهتازگی با ترجمه پیروز اشرف توسط انتشارات جهان کتاب منتشر و راهی بازار نشر شده است. اینکتاب هفدهمینعنوان مجموعه «برگی از تاریخ» است که اینناشر چاپ میکند. نسخه اصلی اینکتاب سال ۲۰۲۲ توسط انتشارات ورسو منتشر شده است.
طاق علی نویسنده اینکتاب متولد ۱۹۴۳ در پاکستان، دانشآموخته دانشگاه آکسفورد است. او در فعالان قدیمی مبارزات چپ در انگلستان محسوب میشود که از اواخر دهه ۱۹۶۰ علیه جنگ ویتنام و دیگر آرمانهای چپگرا فعالیت میکرد. در همینزمینه هم چندینعنوان کتاب تاریخی، سیاسی، رمان و چند فیلم تولید کرد و به همکاری با مجلاتی چون گاردین، کانترپانچ و مجله بررسی کتاب لندن پرداخت. او عضو هیئتهای تحریریه مجله نیولفت ریویو و نشریه اسپانیایی سینپرمیسو هم بوده است. کتاب «وینستون چرچیل» او در واکنش به کیش چرچیل نوشته شده که طی چنددهه گذشته در آمریکا و انگلستان رواج داشته است.
مولف کتاب تلاش کرده در اثر خود نکات کمتربیانشده از زندگی چرچیل و مغفولمانده در کارنامه سیاسی او را پیش روی مخاطب قرار دهد؛ ازجمله فجایعی انسان اواخر قرن نوزدهم در آفریقا و آمریکای لاتین و اتفاقاتی که در شرق و جنوب اروپا و آسیا، خاورمیانه و ... رخ دادهاند. طارق علی میگوید سال ۲۰۰۰ شرکتکنندگان در تظاهرات ضدسرمایهداری به مجسمه چرچیل در میدان پارلمان لندن، رنگ پاشیدند و وسط فرق سر مجسمهاش نواری از موی سبز بهسبک سرخوپوستی چسباندند. تونی بلر که آنزمان نخستوزیر بود، فوقالعاده عصبانی شده بود و در خاطرات مسئول روابط عمومیاش آمده که با گفتن «هرگز نباید اجازه تکرار چنینکاری داد» واکنش نشان داد. اما اینگونه رنگپاشیها در فواصل نامنظم هم ادامه پیدا کردند و سال ۲۰۲۰ وقتی فعالان جنبش «زندگی سیاهان مهم است» با رنگ در پایه مجسمه نوشتند «چرچیل نژادپرست بود» به اوج خود رسید. تازه اینکار و رنگپاشیها از ملایمترین انتقاداتی است که میتوان درباره چرچیل اشاره کرد.
طارق علی میگوید نژادگرایی ژنتیکی چرچیل هیچگاه از بین نرفت و به موازات آنکه کمبودهای نیروی کار، واردکردن کارگردان مستعمرات از هند غربی و آسیای جنوبی را ضروری کرد، به سمت داخل انگلستان جریان پیدا کرد. ایننویسنده در پیشگفتار کتابش میگوید استعمارزدایان در بریتانیا و ضدنژادگرایان در آمریکا اقدام به تخریب یا درخواست برداشتن مجسمه بردهداران و افراد شروری چون چرچیل میکنند اما مجسمه او در لندن فقط به رنگ قرمز آغشته شد تا نشانی از روز یادآوری قربانیان امپراتوری بریتانیا باشد.
کتاب «وینستون چرچیل؛ روزگاران او، جنایات او» ۱۶ فصل دارد که عناوینشان به اینترتیب است: «دنیای امپراتوریها»، «جدالهای پراکنده در جبهه داخلی»، «جنگ بزرگ»، «بُعد ایرلندی»، «بادی که جهان را لرزاند»، «نُه روز در مه، ۱۹۲۶»، «ظهور فاشیسم»، «تلاش ژاپن برای تسلط بر آسیا»، «جنگ در اروپا: از مونیخ تا استالینگراد»، «دیگ جوشان هند»، «مقاومت و سرکوب»، «سرچشمههای جنگ سرد: یوگسلاوی، یونان، اسپانیا»، «مرگ شرق، سرخی شرق: ژاپن، چین، کره، ویتنام»، «قلعههای در شنزار: ترسیم نقشهای جدید برای شرق عربی [و مداخله در ایران]»، «جنایات جنگی در کنیا» و «آنچه رفت پیشدرآمد است: میراثهای چرچیل».
پیش از شروع متن کتاب هم «سالشمار وقایع زندگی وینستون چرچیل: خدمتگزار امپراتوری» درج شده است.
در قسمتی از اینکتاب میخوانیم:
قبلا، در ۱۹۴۰، ژاپن با همدستی فرانسه ویشی دست به اشغال هندوچین زده بود. حکومت ویشی به اداره امور این مستعمره ادامه داد، و ژاپن را از مشکلات بسیار نجات داد. اگر به یک نمونه تنها برای نشان دادن قرابتهای فاشیسم کشورهای محور و امپریالیسم اروپایی نیاز بود، همین تجربه امپریالیسم دوگانه در هندوچین از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ بیانگر آن بود. همچنین این تنها نمونه خارج از چین در زمینه مقاومت مسلحانه توسط کمونیستها و پارهای گروههای ملیگرا در برابر ژاپن بود (دقیقتر گفته باشیم، در برابر امپریالیسم دوگانه). در نقاط دیگر، ناسیونالیستهای سازمانیافته ترجیح میدادند ژاپنیها را همانطور که خود را نشان میدادند قبول کنند، یا در هر حال، از آنها علیه امپراتوریهای قدیمی اروپایی استفاده کنند: احمد سورکانو علیه هلندیها در جاوه، سبهاش چندربوس، و به صورتی غیرمستقیم، گاندی علیه انگلیسیها در هند.
در آفریقای شمالی، لشکرهای زرهی رومل به العَلمین رسیده بودند. جمعیتی عظیم در اسکندریه گرد آمدند تا فریاد کشند: «رومل به پیش، به پیش». تودههای مصری خواهان شکست بریتانیا بودند. ضربالمثل غالبا استفادهشده از سوی قدرتهای امپریالیستی برای توجیه اتحادهای مسالهدار _ «دشمن دشمن من دوست من است» _ همچنین میتوانست توسط اتباع تحمیلی و بیتمایل آن نیز به کار گرفته شود.
اینکتاب با ۵۷۶ صفحه، شمارگان ۴۰۰ نسخه و قیمت ۴۰۰ هزار تومان منتشر شده است.