مهدی الفتی ملی‌پوش ژیمناستیک ایران پس از کسب سهمیه المپیک پاریس به خبرنگار مهر گفت: خدا را شکر می‌کنم که این اتفاق افتاد. واقعاً نمی‌توانم حس و حالم را توصیف کنم. خدا را شکر این طلسم شکنی توسط من انجام شد و در این رشته توانستم به سهمیه المپیک برسم. بعد از اینکه سعید کیخا تا یک قدمی المپیک توکیو رفت، ما هیچ زمانی در تاریخ ژیمناستیک موفق به کسب سهمیه و حضور در المپیک نشده بودیم، اما حالا این اتفاق توسط من افتاد. از بابت آن خدا را هزار بار شکر می‌کنم که می‌توانم حضور در المپیک را تجربه کنم.
وی گفت: من امسال در بازی‌های آسیایی هانگژو هم به اولین مدال این رشته بعد از ۸۰ سال رسیدم. اما حضور در مسابقات آسیایی و المپیک زمین تا آسمان تفاوت دارد. هدف همه ورزشکاران رسیدن به المپیک است، من همه تلاشم را کردم و خدا را شکر می‌کنم که این اتفاق تاریخی برای من رقم خورد. امیدوارم در المپیک بتوانم نمایش قابل قبولی داشته باشم.
ملی‌پوش المپیکی ژیمناستیک در پاسخ به این سوال که برای حضور در المپیک چقدر شانس برای خودش متصور بود، گفت: من در چهار مسابقه گزینشی المپیک شرکت کردم که نتیجه خوبی هم در سه مسابقه گرفتم، در جام جهانی آلمان موفق به کسب مدال نقره شدم و رنکینگ اول را در اختیار داشتم. در مسابقه با قطر بدشانسی آوردم و نتیجه آن طور که انتظار می‌رفت اتفاق نیفتاد و نتوانستم به فینال مسابقات راه پیدا کنم. اما در آن مسابقه با حریف استرالیایی خودم که مسابقه قبلی‌اش را خراب کرده بود اختلاف امتیاز داشتم و خدا را شکر همان یک اختلاف امتیاز باعث شد در جایگاه دوم قرار بگیرم و سهمیه المپیک را به دست بیاورم.
الفتی با بیان اینکه ژیمناستیک نیاز به توجه بیشتری دارد، خاطرنشان کرد: متأسفانه سال‌هاست که از ژیمناستیک آن طور که انتظار می‌رود، حمایت نمی‌شود. ما در بازی‌های آسیایی و المپیک خودمان را ثابت کردیم و حالا انتظار داریم وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نگاه ویژه‌ای به ما داشته باشند. البته فدراسیون همه تلاشش را به کار می‌گیرد اما نیاز است که همه به ژیمناستیک توجه کنند. البته که بعد از بازی‌های آسیایی توجه به ژیمناستیک بیشتر شده بود اما امیدوارم با کسب سهمیه المپیک این رشته بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
وی عنوان کرد: ما همیشه خواسته‌هایمان را به گوش مسئولان ورزش رساندیم. امیدوارم به این موضوع کمی بیشتر توجه کنند. الان مهم‌ترین مشکل ورزشکاران ژیمناستیک این است که ما ست ورزشی نداریم، اگر امکانات و تجهیزات این رشته برای ما فراهم شود قطعاً انگیزه‌مان دو برابر می‌شود. یکی از دلایلی که ما در این رشته ورزشی هیچ زمانی پیشرفت نمی‌کنیم به خاطر نبود همین امکانات و تجهیزات است. فکر نمی‌کنم فراهم کردن یک ست ۶ وسیله در ایران برای ورزشکاران ژیمناستیکی کار سختی باشد. در حال حاضر وسایل ما قدیمی است و نیاز داریم از وسایل به روز استفاده کنیم. کار کردن با وسایل قدیمی خیلی سخت است و در صورت به روز شدن این وسایل بیشتر کار می‌کنیم و انگیزه‌هایمان بیشتر می‌شود. وزارت از ما حمایت کرده اما امیدوارم این توجه‌ها بیشتر شود.