حسین فتاحی، نویسنده و از بنیانگذاران انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر به اهداف شکل‌گیری انجمن اشاره و بیان کرد: قرار بود نویسندگان در برخورد با ناشران به قرارداد واحدی برسند و انجمن بتواند مبنای یکسان و مشخصی برای قراردادها در نظر بگیرد و کمبودها را جبران کند؛ همچنان که رفع موانع حقوقی نویسندگان، یکی دیگر از هدف‌هایی بود که انجمن نویسندگان دنبال می‌کرد تا اعضا به‌طور جداگانه از حق و حقوق خود دفاع نکنند و یک نهاد صنفی از آنها پشتیبانی کند. انجمن قرار بود نویسندگان جهان و اتفاقات مربوط به آنها را هم رصد و اطلاعات اعضای خود را به‌روز کند، اما هیچ کدام از این اهداف، آن‌گونه که مورد نظر پایه‌گذاران انجمن بود برآورده نشد.
وی، روحیه ایرانی را مهم‌ترین علت ناموفق بودن انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در رسیدن به اهداف خود دانست و افزود: ایرانی‌ها، فردگرا هستند و نظرات شخصی خود را بر نظرات جمعی ترجیح می‌دهند. به همین خاطر است که به نظر می‌رسد انجمن در سال‌های اخیر جناحی و سیاسی عمل کرده و مصالح صنفی را نادیده گرفته است. از سوی دیگر نظارت سیاسی ما بر نظارت صنفی‌مان می‌چربد و نباید چنین باشد.
فتاحی با نقد شرایط عضوگیری انجمن نویسندگان کودک و نوجوان گفت: چرا باید کسی که سه کتاب بازاری و آبکی را ترجمه کرده با آنکه سه رمان یا داستان ارزشمند نوشته یا اثر پژوهشی منتشر کرده یکی باشد؟ آیا انتشار سه اثر، با هر کیفیتی برای عضویت در این انجمن کافی است؟ ما حتی نخواستیم از تجربه شورای کتاب کودک در این زمینه استفاده کنیم؛ حداقل آنجا انتخاب اعضاء با هیئت مدیره است.
این نویسنده کودک و نوجوان در پاسخ به این‌که اعضای هیئت مدیره انجمن نویسندگان کودک، جوان هستند و این جوان‌گرایی تا چه اندازه موجب پویایی انجمن می‌شود، گفت: انجمن، شرکت راهسازی نیست و باید از تجربیات نیروهای باسابقه بهره ببرد. پس بهتر است اعضا را دسته‌بندی کند و تازه‌کارها را کنار افراد باتجربه ننشاند.