محمد کارت کارگردان عرصه مستند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره مستند «آوانتاژ» که با ۵ عنوان نامزدی درصدر فهرست نامزدهای دریافت جایزه از دهمین جشنواره «سینماحقیقت» قرار گرفته است، گفت: بعد از ساخت «بختک» دوست داشتم مستندی درباره کارتن خواب ها بسازم به همین دلیل ۳، ۴ ماه با کارتن‌خواب های متعددی از مکان ها و پاتوق های مختلفی مثل فرحزاد، خلازیر، آزادگان، دروازه غار، مولوی و... معاشرت کردم تا اینکه با موسسه «طلوع بی نشان ها» آشنا شدم.
وی افزود: نحوه آشنایی من با موسسه «طلوع بی نشان ها» به این صورت بود که آنها هر سه شنبه شب پخش غذا داشتند و به معتادان غذا می دادند، سپس این مرکز درمانی بدون دریافت هیچ هزینه ای به بازسازی و بازپروری هر کسی که دوست داشت اعتیادش را ترک کند، می پرداخت. به همین ترتیب من حدود ۱ ماه با آنها معاشرت داشتم و به مسئولان آنجا گفتم که قصد دارم مستندی درباره این افراد بسازم که آنها هم با این امر موافقت کردند.
کارت عنوان کرد: بعد از موافقت مسئولان موسسه مذکور حدود یک ماه و نیم بدون دوربین و عوامل به آنجا رفت و آمد داشتم تا شرایط موسسه را بسنجم. با توجه به اینکه قبلا فیلم هایی درباره معتادان ساخته شده بود، می خواستم «آوانتاژ» را با یک زاویه دید متفاوت بسازم و متوجه شدم که این مرکز چنین پتانسلی را دارد. در این رفت و آمد ها کاراکترهای فیلم را انتخاب کردم و بعد از ۳۶ روز سرانجام فیلمبردار و صدابردار به صحنه آمدند. آنها هم حدود یک هفته به ارزیابی این مکان و افراد آنجا پرداختند و به همین ترتیب فیلمبرداری را در تیرماه ۹۴ آغاز کردیم.
کارگردان «بختک» ادامه داد: ما «آوانتاژ» را در طول ۸ ماه در مقاطع مختلف زمانی و در ۲۱ جلسه فیلمبرداری کردیم، اما در این هشت ماه خودمان را مجبور نمی کردیم که اگر به صحنه رفتیم حتما فیلم هم بگیریم یعنی به این صورت بود که آنچه را مدنظرمان بود ضبط می کردیم. به همین ترتیب ۸ ماه مراحل پس از تولید «آوانتاژ» طول کشید و در حال حاضر ۱۹ ماه از آن روزی که ما تصمیم به ساخت آن گرفتیم، می گذرد.
من حتی حالا هم با کاراکترهای «آونتاژ» در ارتباط هستم و در این ۱۹ ماه ارتباط ما با هم حفظ شده و بیشتر از سه روز از یکدیگر بی اطلاع نبوده ایم. همین موضوع باعث شده است حال خوبی از ساخت این مستند داشته باشمکارگردان «خون مردگی» بیان کرد: من حتی حالا هم با کاراکترهای «آونتاژ» در ارتباط هستم و در این ۱۹ ماه ارتباط ما با هم حفظ شده و بیشتر از سه روز از یکدیگر بی اطلاع نبوده ایم. همین موضوع باعث شده است حال خوبی از ساخت این مستند داشته باشم.
کارت ادامه داد: ارتباط ما به قدری با هم خوب است که ۲ نفر از شخصیت های این اثر در ۲ پروژه دیگر به عنوان دستیار با من همکاری کردند، به این صورت که ما فیلمی در اصفهان ساختیم و این دوستان در آن با ما همکاری کردند البته در نظر دارم وامی بگیرم و مغازه ای را راه اندازی کنم تا ۵ نفر از کاراکترهای «آونتاژ» در آن کار کنند. نام این مغازه را هم آوانتاژی ها می گذارم.
وی با بیان اینکه در بخشی از این مستند تلنگری به مسئولان شهرداری زده است، گفت: در قسمتی از این فیلم می بینیم که مکان موسسه طلوع بی نشان ها متعلق به شهرداری است و آنها می خواهند آنجا را تخلیه کنند و به همین ترتیب افرادی که برای ترک اعتیاد در آنجا هستند ناامید می شوند. این قسمت از مستند در واقع می خواست تلنگری به مسئولان این نهاد بزند، البته ما هفته آینده جلسه ای با معاونت شهرداری داریم و برایشان این فیلم را به نمایش می گذاریم که امیدوارم این اثر چاره ساز مشکل موسسه طلوع بی نشان ها باشد و قرارداد این مرکز تمدید شود زیرا این موسسه در حال حاضر در حالت تعلیق قرار دارد و هر لحظه امکان دارد، آنجا را تخلیه کنند. امیدوارم «آوانتاژ» بر مسئولان تاثیر بگذارد تا نگاه مهربانانه تری نسبت به این افراد داشته باشند.
کارت اظهار کرد: «آوانتاژ» درباره فرصت دوباره زندگی کردن و سرشار از حس رو به جلو بودن است، یعنی من به گذشته این افراد کاری نداشتم زیرا در حال حاضر ۹۰ درصد از مخاطبان به طرق مختلف از گذشته آنها با خبر هستند. من سعی کردم به حال آنها و به آینده ای که به آن امیدوار هستند، بپردازم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هنگامی که به پاتوق های کارتن خواب ها رفتیم در این مسیر برخی از معتادان از ما زورگیری کردند و به همین ترتیب یکی از دوربین ها، نور فلت و یکی از لنزهای ما را از ما به زور دزدیدند. اما ضبط آن ۲ دقیقه بسیار برای من مهم بود به همین دلیل اصلا نگران آن ۱۲ میلیون تومانی که به دلیل سرقت اموال فیلمسازی به ما صدمه خورد، نبودم.
این فیلم مستند روایتگر شرایط گذشته و حال تعدادی کارتن‌خواب تغییر وضعیت داده است که یک تیم فوتبال تشکیل داده‌اند و برای اثبات تیم خود باید در مسابقه با تیم پیشکسوتان استقلال تهران برنده بازی شوند.