محمد میرکیانی در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این‌که چه تفاوتی میان قصه‌گویی و قصه‌نویسی وجود دارد و آیا تفاوت این دو تنها در این است که زبان یکی گفتاری و دیگری نوشتاری است، گفت:قصه‌گویی متفاوت با قصه‌خوانی است و قصه‌گویی در خانواده با قصه‌گویی در کتابخانه یا مدرسه تفاوت دارد. همان‌طور که قصه‌گویی در رسانه‌ای چون رادیو متفاوت با قصه‌گویی در تلویزیون است. به عبارتی، قالب یکی است، اما شکل واحدی چون قصه بر اساس این‌که در چه زمان و مکانی گفته و شنیده می‌شود، رنگ و بوی متفاوتی به خود می‌گیرد.
به گفته میرکیانی حتی قصه‌گویی سنتی به روش نقالان و راویان هم با آنچه امروز گفته می‌شود، تفاوت دارد؛ چرا که عرصه قصه‌گویی، بسیار گسترده است. هرچند از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های قصه‌گویی، آن‌گونه که باید و شاید استفاده نمی‌شود. امروز هم در رادیو، قصه می‌گویند، اما قصه‌گویی، رونق گذشته را ندارد و این به علاقه مخاطبان برنمی‌گردد؛ زیرا علاقه به قصه و قصه‌گویی، فطری است و تنها صلاحدید مدیران است که به حذف یا کمرنگ شدن قصه می‌انجامد.
نویسنده مجموعه «قصه ما مَثَل شد» که داور جشنواره پویانمایی هم هست در پاسخ به این‌که تا چه اندازه می‌توان قصه‌ها و قالب قصه‌گویی را به روز کرد، گفت: قصه‌گویی یک ساختار هنری مستقل است؛ همان‌گونه که پویانمایی و سینما قالب‌های مستقلی هستند. منابع قصه می‌توانند برای تولید پویانمایی به کمک ما بیایند، اما قصه‌گویی و پویانمایی دو قالب متفاوت هستند.