پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۲۱ خرداد ۱۳۹۱، ۱۳:۰۶

در نمایشگاه صنایع دستی؛

میراث رنگارنگ اجدادی در نمایشگاهی از هنر دست ایرانیان

میراث رنگارنگ اجدادی در نمایشگاهی از هنر دست ایرانیان

هنرمندان صنعتگر شهرهای ایران که هر کدام از پدرها و مادرهایشان هنری را به ارث برده اند در مرکز دائمی نمایشگاههای بین المللی تهران گردهم آمده اند و نمایشگاهی رنگین از هنر دستشان را به نمایش گذاشته اند.

به گزارش خبرنگار مهر، از هر کدام که بپرسی یا دختر بچه هایی در روستا بوده اند که هنرشان را از مادرانشان یاد گرفته اند و یا پسربچه هایی که کنار پدرشان حرفه ای را یاد گرفته اند و حالا بعد از گذشت سالها دست از آن برنداشته و همان را ادامه داده اند.

مثل زهرا خراشادی زاده، از روستای خراشاد بیرجند که از مادرش و مادرش هم از مادربزرگش یاد گرفته با نخ پنبه حوله، دستمال سفره و چادرشب ببافد تا اینکه این هنر در روستایشان به توبافی شهرت یافته و اکنون همه زن های روستای خراشاد در خانه ها و آپارتمان شان توبافی انجام می دهند.

زهرا می گوید: بسیاری از دانشجویان دانشگاه آزاد این روستا هزینه هایشان را از طریق توبافی تامین می کنند. این روستا در بیرجند به دلیل تحصیلات بالای روستاییان و داشتن آب و هوای خوش، شناخته شده است و زمانی که اداره صنایع دستی استان از هنر قدیمی مردم این روستا مطلع شد، از این هنر حمایت کرد و مادرم را به عنوان یکی از هنرمندان این رشته به نمایشگاههای مختلف صنایع دستی دعوت کرد چون در آن زمان فقط پنج نفر بودند که توبافی بلد بودند از طرف دیگر به اهالی روستا گفتند که اگر این کار را ادامه دهید بیمه صنایع دستی می شوید.

زهرا خراشادی در بیست و دومین نمایشگاه صنایع دستی حوله های پنبه ای که برای نمایش و فروش آورده را از چهار تا 18 هزار تومان می فروشد و به خبرنگار مهر می گوید: قبلا در این روستا ابریشم بافی نیز انجام می شد اما ابریشم که گران شد دیگر خریدار نداشت و به همین دلیل دیگر کسی ابریشم نمی بافد.

حاج عبدالله گلی هم از هنرمندان اراکی است که مهر اصالت یونسکو را در تولید گیوه به دست آورده است و تازه چهار ماه است که عرق حضورش به عنوان تنها نماینده ایران از نمایشگاه خارجی صنایع دستی در کشور عمان برگشته و در این نمایشگاه گیوه هایش را در معرض دید قرار داده است. او هم هنر گیوه بافی را از پدرش، همان زمان که کنار او پادویی می کرده یاد گرفته است.

در نمایشگاه صنایع دستی برخی دیگر از جوانان دل به هنر از یاد رفته روستا و شهرشان داده و قصد کرده اند که آن را دوباره احیا کنند مثل مریم پرهیزکار که در غرفه ای کوچک متعلق به استان قزوین روی زمین نشسته و کارگاه کوچک نواربافی اش را برپا کرده و به خبرنگار مهر می گوید: تنها دختر جوانی هستم که در روستای علی آباد الموت نواربافی را دوباره احیا کرده ام.

او هنوز بیمه نیست و با اینکه بافت یک متر از نوار طرح دار زمان زیادی از او می گیرد 20 سال است که این کار را انجام می دهد.

به گفته او، غیر از قزوین، در شهرستان بجنورد نیز نواربافی انجام می شود اما طریقه بافت و نقش آنها با هم تفاوت دارد.

در نمایشگاه صنایع دستی، برخی دیگر از غرفه ها هنرمندان به نوآوری در صنایع دستی می پردازند به نحوی که آنها با وسایلی که شاید اهمیتی ندارد، هنری را خلق کرده اند مانند استفاده از پولک ماهی در گل آرایی و یا ساخت مجسمه با صدف.

در کنار همه غرفه های صنایع دستی که تا روز 23 خرداد ماه در محل دائمی نمایشگاههای بین المللی برپاست برخی به اجرای زنده هنرشان می پردازند و برخی دیگر نیز همان محصولات را می فروشند هر هنرمند از هر استان با لباس محلی اش.

کد خبر 1622663

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha