به گزارش خبرگزاری مهر نیدر در مقاله خود می نویسد در طول کمپین انتخاباتی سال 2008 باراک اوباما قول داد تا سال 2011 حداقل دستمزد ها را به 9.5 دلار برای هر ساعت برساند. نیدر می نویسد چنین قولی الهام بخش میلیون ها رای دهنده جوان در انتخابات سال 2008 شد.
کمپین باراک اوباما در سال 2008 کمپین ایده و بلاغت بود. در میان دو جنگ نفرت انگیز، یک اقتصاد رو به زوال، و یک رئیس جمهور به شدت مذموم مردم آمریکا تشنه "تغییر" بودند.
در چشم مردم آمریکا اوباما یک کاندیدای تغییر دهنده بود، رئیس جمهوری که می توانست سیاست های راکد کاخ سفید را تغییر دهد.
نیدر می نویسد اکنون پس از چهار سال افزایشی در حداقل دستمزد ها دیده نمی شود و از کاخ سفید حتی زمزمه ای در مورد این مسئله هم به گوش نمی رسد.
سیاستمدار کهنه کار و مستقل آمریکایی معتقد است اوباما در سال 2008 به خوبی به اهمیت موضوع افزایش دستمزد ها برای رای دهندگان امریکایی پی برده بود.
از دهه 1960 میلادی با وجود نرخ تورم، ارزش حداقل دستمزدها هم رو به کاهش نهاده است و آمریکایی های طبقه متوسط برای گرفتن دستمزد های خود دردسرهای بسیاری داشته اند. در همین زمان هم هزینه زندگی رو به افزایش بوده است و ارزش حداقل دستمزد ها را کاسته است.
اگر قرار بود حداقل دستمزدها بر اساس تورم افزایش یابد، رقم حداقل دستمزد برای هر ساعت باید 10.75 دلار می بود نه رقم کنونی 7.25 دلار برای هر ساعت مصوب دولت فدرال.
نیدر می نویسد گروه هایی که در پی منافع افراد و گروه های خاصی هستند به دنبال این هستند که افزایش دستمزدها را بالا برنده نرخ بیکاری نشان دهند. نیدر بر خلاف مخالفان افزایش حداقل دستمزد ها معتقد است افزایش حداقل دستمزد ها باعث افزایش نرخ بیکاری نخواهد شد.
نیدر: حمایت نکردن اوباما از یکی از وعده های انتخاباتیش "شرم آور" است
نیدر این ادعا که افزایش حداقل دستمزد ها باعث افزایش نرخ بیکاری می شود را یک تحریف می خواند و معتقد است باراک اوباما باید در مقابل این تحریفات می ایستاد و عدم مقابله اوباما با این تحریفات را "شرم آور" می خواند. نیدر می افزاید دموکرات ها نیز در کنگره و سنا از طرح های پیشنهادی افزایش دستمزدها حمایت نکرده اند.
نیدر سکوت عمدی اوباما را در مورد افزایش حداقل دستمزدها را اشتباه دانسته و با استناد به نظرسنجی زاگبی می نویسد 70 درصد از رای دهندگان آمریکایی خواهان افزایش حداقل دستمزدها هستند.
به گفته نیدر آمریکا در میان کشورهای صنعتی با فاصله ای بسیار، صاحب کمترین حداقل دستمزد پرداختی می باشد.
در آمریکا افراد فقیر به نسبت دیگر اقشار جامعه مشارکت کمتری در انتخابات دارند. نیدر می پرسد آیا کسی تا کنون از خود پرسیده که چرا آنها [افراد فقیر] کمتر در انتخابات شرکت می کنند؟ شاید به این خاطر است که دغدغه های افراد فقیر جامعه آمریکا، دغدغه های سیاستمداران و نامزدهای انتخاباتی آمریکا نیست.
نیدر: جمعیت زیر خط فقر آمریکا می تواند در انتخابات 2012 سرنوشت ساز باشد
نیدر می نویسد شاید افراد فقیر جامعه پولی برای کمک به کمپین های انتخاباتی نامزدهای تصدی پست ریاست جمهوری آمریکا نداشته باشند اما کنار گذاشتن این قشر از جامعه آمریکا از انتخابات 2012 احمقانه است. نیدر می افزاید با افزایش افراد زیر فقر در جامعه آمریکا این جمعیت می تواند در نتیجه انتخابات 2012 نقش مهمی ایفا کند.
در حال حاضر در ده ایالت آونگی (ایالاتی که رای آنها به صورت سنتی به یکی از دو حزب جمهوری خواه و دموکرات آمریکا تعلق نداشته و هر بار رای این ایالات نصیب یکی از این دو حزب می شود) یعنی ایالات کلورادو، فلوریدا، آیووا، نوادا، نیوهمپشایر، نیومکزیکو، کرِلاینای شمالی، اوهایو، پنسیلوینیا، و ویرجینیا بیش از 6.5 میلیون نفر زیر خط فقر اعلام شده توسط دولت فدرال هستند.
فقرا بلای جان اوباما
نیدر با اشاره به انتخابات 2008 و برد میلیمتری اوباما در ایالات آونگی می نویسد جمعیت زیر فقر این ایالات می توانند در انتخابات 2012 برای اوباما دردسرساز شوند.
ایالت فلوریدا جمعیتی بالغ بر 1.8 میلیون رای دهنده زیر خط فقر دارد. اوباما در سال 2008 با اختلاف 204 هزار رای موفق به پیروزی در فلوریدا شد این در حالی است که در این ایالت بیش از 246 هزار کارگر وجود دارد که در حال حاضر با دستمزدی زیر حداقل دستمزد مصوب مشغول به کار هستند.
همچنین ایالت کرلاینای شمالی تقریبا 1 میلیون رای دهنده زیر خط فقر دارد. اوباما در سال 2008 با اختلاف 14 هزار رای موفق به پیروزی در این ایالت شد. نیدر می نویسد 140 هزار کارگری که اکنون با دستمزدی کمتر از حداقل دستمزد مصوب در حال کار هستند به راحتی می توانند با تغییر موضع سال 2008 خود اوباما را دست خالی از فلوریدا بدرقه کنند.
تحلیل نیدر از انتخابات امسال که بر اساس آمار و نظرسنجی ها انتخاباتی نزدیک خواهد بود، تحلیلی منطقی و قابل تامل به نظر می رسد. وضعیت بد اقتصادی تحلیل نیدر را قوت می بخشد. جامعه آمریکا از عملکرد اقتصادی رئیس جمهور کنونی آمریکا ناراضی است. وضعیت اقتصاد فاکتوری تعیین کننده در تصمیم گیری رای دهندگان آمریکایی می باشد در حال حاضر این فاکتور فاقد شاخص های مثبت است. فقدان شاخص های اقتصادی مثبت ممکن است در آبانماه برای کسی که در سال 2008 عهدی بست و بر سر عهد خود نماد مایه پیشمانی شود.
نظر شما