علی‌اکبر عبدالرشیدی در پاسخ به خبرنگار مهر مبنی بر اینکه در برنامه‌های مناظره از چه ساختاری باید بهره برد تا برای مخاطب جذابیت لازم را داشته باشد گفت: در ابتدا باید بگویم برنامه‌هایی که تا به حال با عنوان مناظره از صدا وسیما پخش شده عمدتاً ویژگی برنامه‌های مناظره را نداشته چون مناظره تعریف خاص خودش را دارد. برنامه مناظره ای که مجری بیطرف بنشیند وتنها وقت را بگیرد تجربه موفقی نبوده است.
وی در ادامه افزود: اینکه دو طرف بنشینند و فرد اول بحث را شروع کند و نفر دوم شروع به دفاع کند مناظره تبدیل به مجادله می‌شود. شکل دیگر مناظره این بوده که مجری مطلع را در برنامه بگذارند و او یک سئوال را با مهمانان برنامه در میان بگذارد و بعد مباحث را شکل دهد. این برنامه هم مناظره نیست بلکه مباحثه است. اشکال این برنامه آن است که تقسیم وقت رعایت نمی‌شود و مجری به سمتی می‌رود که بیطرفی او در بحث مخدوش می‌شود.
این مجری خاطرنشان ساخت: در این نوع برنامه‌ها برخی مواقع مجری به عنوان طرفی از بحث قرار می‌گیرد و از مجری به عنوان مجری کارشناس نام می‌برنند. برنامه مناظره باید دو ویژگی داشته باشد. اول اینکه تقسیم وقت به خوبی رعایت شود و از سوی دیگر طرح سئوالات باید حساب شده باشد. مجری در مناظره باید این گونه عمل کند که 60 دقیقه وقت را به شش قسمت 10 دقیقه‌ای تقسیم کند و به هر مهمان پنج دقیقه اجازه صحبت داده شود. در این زمان می‌تواند شش سئوال را مطرح و خودش نیز اظهار نظر کند.
عبدالرشیدی یادآور شد: طرح سئوالات درمناظره باید به پیشرفت بحث کمک کند نه اینکه به صورت ناگهانی مطرح شود. بزرگترین آفت برنامه‌های مناظره به دام افتادن مجری در بحث است. در دنیا برای برنامه‌های مناظره مجری از میان کسانی انتخاب می‌شود که تجارب طولانی و موثر در رسانه دارد و به عادل بودن معروف است.
وی اشاره کرد: صرف دانش خوب برای مجری ضامن موفقیت برنامه نیست. علاوه بر آن مجری می‌تواند بنا به محور برنامه سئوالات مختلف اقتصادی، فرهنگی و ... بپرسد و انواع سئوالات را فراموش نکند.
نظر شما