به گزارش خبرگزاری مهر، در این اثر در ابتدا گزیده ای از شرح حال و زندگینامه دکتر محمدعلی مجتهدی آمده و در ادامه به نقد کتاب پرداخته شده است.
در مروری بر زندگی مجتهدی میخوانیم: "محمدعلی مجتهدی به دلیل مدیریت طولانی مدت بر یکی از بزرگترین دبیرستانهای تهران "البرز " بیش از 34 سال در میان تحصیلکردگان کشور آوازهای فراموش نشدنی یافت. با وجودی که مجتهدی در راهاندازی دانشگاه صنعتی شریف از خود توانمندی چشمگیری بروز داده بود یک سال بعد از ریاست دانشگاه عزل شد. مجتهدی در سمت ریاست دانشگاه ملی در بهمن 46 نیز 5 ماه بیشتر دوام نیاورد. به این ترتیب وی خود را در سال 1350 به طور کلی از دانشگاه و نظام آموزش عالی منقطع کرد و بازنشسته شد. بعد از پیروزی انقلاب مجتهدی از مهندس بازرگان (نخست وزیر وقت و همکار سابق وی در دانشکده فنی) خواست تا فرد دیگری را به جایش در دبیرستان البرز منصوب کند تا وی بتواند برای معالجه چشمش به خارج کشور برود. مجتهدی پس از عمل چشم در ژنو به ایران بازگشت اما در سال 61 مجددا برای معالجه نوهاش که از بدو تولد دچار عارضه قلبی بود به خارج کشور رفت. در این ایام مجتهدی خود نیز دچار نارسایی قلبی شد و چند بار سکته قلبی را پشت سرگذاشت و سرانجام در سال 1376 دار دنیا را وداع گفت."
در نقد این اثر نیز چنین آمده است: "خاطرات مجتهدی به عنوان یک شخصیت علمی و دانشگاهی دوران پهلوی دوم که کمتر در امور و مناسبات سیاسی درگیر میشده و به همین لحاظ نیز دارای استقلال رأی بیشتری نسبت به سایر مدیران آموزش عالی کشور بوده است میتواند برخوردار از ویژگیهای منحصر به فرد وی قلمداد شود. در چارچوب این خاطرات مجتهدی با کیاست خاص خود و با توسل به شیوه اختصارگویی توانسته است تصویر روشنی از وضعیت حاکم بر فضای علمی کشور ارائه دهد. اگرچه گزیدهگوییهای حساب شده و سخن به اشاره گفتنهای دقیق، نشان از اطلاعات بسیار وسیع وی از مسائل پشتپرده آن ایام دارد، لکن وی ترجیح میدهد حتی در مقام بیان خاطرات سیاسی خود همچنان در کسوت یک عنصر علمی ظاهر شود از این رو بیشتر با کنایههای مجمل و گذرا پاسخ خود را به خواننده منتقل میسازد."
نظر شما