به گزارش خبرنگار مهر در مشهد، مجید رحیمی زاده ظهر شنبه در آستانه برگزاری همایش ملی "الگوهای توسعه پایدار در مدیریت آب" افزود: متوسط کارایی مصرف آب در بخش کشاورزی خوش بینانه حداکثر 35 درصد است که این امر بیانگر نیاز به کار و رسیدگی بیشتر در این حوزه است.
عضو کمیته علمی و هیئت داوران همایش ملی الگوهای توسعه پایدار در مدیریت آب راندمان مصرف آب در کشاورزی را شامل دو بخش انتقال و توزیع در سطح دانست و اظهار داشت: راندمان انتقال آب از طریق پوشش انحار، ایجاد نحرهای سیمانی و یا لوله گذاری افزایش می یابد.
رحیمی زاده افزایش راندمان توزیع را نیز با اجرای سیستم آبیاری تحت فشار قابل تحقق اعلام کرد و افزود: تازمانی که سیستم کشاورزی مدرن نشده است استفاده از روش های آبیاری نوین جوابگو نیست زیرا باید سیستم ها را با توجه به شرایط منطقه ای پیاده کرد بنابراین باید در کشاورزی مبتنی بر خرده مالکی به دنبال اصلاح روش های نسبی بود.
وی خاطر نشان کرد: بهره وری مصرف آب در گیاه زراعی را می توان به عنوان سومین راندمان در نظر گرفت که در واقع این مورد نیاز به اصلاح نژاد و الگوی کشت دارد که با عملیات زراعی و به نژادی می توان به این هدف رسید.
عضو کمیته علمی و هیئت داوران همایش ملی الگوهای توسعه پایدار در مدیریت آب در خصوص بحث استفاده مجدد از پسابها تصریح کرد: امروزه یکی از اولویتهای برنامه ریزی توسعه شهری در نقاط مختلف دنیا به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک، طراحی و احداث شبکه جمع آوری، تصفیه و دفع بهداشتی پساب شهری و استفاده مجدد از آن با کمترین عوارض زیست محیطی است.
رحیمی زاده ضمن بیان اینکه در بسیاریاز کشورهای دنیا، فاضلاب شهری پس از تصفیه در بخش کشاورزی، آبیاری فضاهای سبز برون شهری و جنگل ها، تغذیه آبخوان ها، پرورش ماهی و دامپروری استفاده می شود، گفت: مصرف خانگی آب در شهر مشهد در سال جاری حدود 210 میلیون متر مکعب است که با احتساب حدود 70 درصد این مقدار به عنوان حجم پساب تولیدی، میزان قابل توجهی آب قابل تجدید وجود دارد که به رغم محدودیت شدید منابع آب از آن استفاده مناسبی نمی شود.
وی افزود: استفاده از این منبع آب قابل تجدید در نزدیکی مراکز شهری، مشکل کمبود آب را تخفیف داده و امکان افزایش محصولات کشاورزی، در اطراف این مناطق را فراهم می سازد.
استاد دانشگاه آزاد بجنورد خاطرنشان کرد: شهر مشهد بیش از یک دهه است که دچار کمبود آب است و از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی قابل ملاحظه ای که بتواند آینده ای پایدار برای توسعه این شهر فراهم آورد برخوردار نیست.
وی تاکید کرد: در دو دهه اخیر، افراط در بهره برداری از آبهای زیرزمینی، باعث افت شدید سطح آب در دشت مشهد و به تبع آن شهر شده که این افت گاهی به بیش از 10 متر نسبت به چند سال گذشته گزارش شده است که برای آب زیرزمینی مشهد یک فاجعه محسوب می شود.
نظر شما