به گزارش خبرنگار مهر، جشن تصویر سال در هفت سال گذشته مانند هر جشن معتبر دیگر رشد کرده، پوست انداخته و گرچه کاملا به بلوغ نرسیده، اما در مسیر رشد حرکت کرده است. اتفاقی که جشن‌ها و جشنواره‌های دولتی ایران با همه امکانات، بودجه های هنگفت و ماشین تبلیغاتی عظیم به آن دست نیافته‌اند.
جشن تصویر سال در این سال‌ها از نظر تعداد متقاضی، شرکت‌کننده و بخش‌های مختلف رشد کرده و بر تعداد حاضران در آن افزوده شده است، اما همه امتیازهای این جشن را نباید به پای آمار و ارقام اینچنین نوشت. ویژگی مهم و قابل ستایش این جشن اعتباری حرفه‌ای است که هرسال بر آن افزوده می‌شود و بخشی قابل توجهی از این اعتبار را باید به نام سیف‌الله صمدیان نوشت.
او دبیر و به اصطلاح همه‌کاره جشنی است که قرار نبوده هرگز دولتی شود و در سایه اعتبارهای میلیاردی نام و نشانی پیدا کند، استقلال حرفه‌ای و آبروی صمدیان برگ برنده جشنی است که سینما، عکاسی و گرافیک را پوشش می‌دهد.
صمدیان نمونه دبیری است که هرجشنواره هنری به آن نیاز دارد، دبیری که علاوه بر آشنایی و تسلط برحوزه کاری ارتباط هایی دارد که می‌تواند نمایش‌هایی ویژه در جشن داشته باشد و پای بزرگان و چهره‌های شاخص و ستاره‌های آسمان هنر را به جشن تصویر سال باز کند.
کیست که نداند نمایش فیلم"شیرین" و حضور عباس کیارستمی در نخستین روز برگزاری این جشن جز به همت صمدیان و حرمت جایگاه حرفه‌ای او و دوستی این دو با هم اتفاق نیفتاده است و کدامیک از دبیران جشنواره بیست و چند ساله فیلم فجر اینچنین از اعتبار خود مایه گذاشته‌اند؟
افسوس که انبوه جشنواره‌های هنری و سینمایی که در این سال‌ها در گوشه و کنار این سرزمین برگزار شده از نبود نگاه حرفه‌ای لطمه خورده و عرصه‌ای برای تسویه‌حساب‌های شخصی و گروهی یا تکرار اشتباههای دوره‌های قبل بوده است.
فراموش نکرده‌ایم که جشنواره فیلم مستند کیش در زمان دبیری کامران شیردل چه وضعیتی داشت و فرجام تلاش‌های این مستند ساز خبره برای فراهم کردن فضایی حرفه‌ای وآبرومند به کجا رسید. جشن سینمای ایران که قرار بود جای خالی یک جشن صنفی را پر کند و فضایی برای همدلی همه سینماگران ایرانی باشد گاهی جا پای جشنواره فجر گذاشت و گاه زیر فشارها هویت صنفی اش را از دست داد.
با توجه به این نمونه‌ها است که نقش دبیر در برگزاری جشنی کاملا هنری پررنگ می‌شود و جایگاه او به عنوان فردی کاردان موقعیتی ویژه پیدا می‌کند. در دوره‌ای که همه نهادها و سازمان‌های ریز و درشت با حمایت‌های مادی و معنوی نمایندگان رسانه‌ها را عملا به کاربر خود تبدیل کرده‌اند، جشن تصویر سال با همت صمدیان بدون خبرسازی و جنجال برگزار می‌شود و خوشبختانه بر فضای حرفه‌ای هنر سینما، گرافیک، عکس و مستند تاثیر مطلوب و شایسته می‌گذارد.
این گونه است که جایگاه حرفه‌ای چنین جشنی مشخص می‌شود، جشنی واقعا گرم و پرشور که همه گروهها را به خانه هنرمندان می‌آورد و فضایی فراهم می‌کند تا در شرایطی مطلوب چند روزی را با هم باشند، فیلم ببینند، در جلسه‌های نقد و بررسی شرکت کنند و آخرین طبع‌آزمایی‌ها و تجربه گرایی‌های هنری را پی بگیرند.
برای ما که سال‌ها مخاطب جشنواره فیلم فجر وجشن سینمای ایران بوده‌ایم درک ویژگی‌های جشن تصویر سال خیلی سخت نیست ، فقط کافی است چند ساعت در خانه هنرمندان و میان مخاطبان این جشن باشیم و آقای دبیر را ببینیم که در حال سر و سامان دادن به اوضاع است.
شور و شوقی که جوانان وهنرمندان دارند کاملا هویدا است ولازم نیست ستاد خبری با آمار وارقام و تفصیلات آن را به مسئولان و مردم یادآوری کند! جشنی که بسیاری از بازی‌های خبری را ندارد اما در فرم و محتوا به قواعد نانوشته یک جشن هنری پایبند است و نمایندگان رسانه‌ها وهنرمندان نمی‌توانند امتیازها و جذابیت‌هایش را نادیده بگیرند. جشنی که اسفندماه سرد هر سال را به عرصه‌ای برای رشد و بالندگی هنر این سرزمین تبدیل می‌کند.
- - - - - -- - - - -
محدثه واعظی‌پور
نظر شما