به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا سمیع‌آذر، مدیر سابق مرکز هنرهای تجسمی و مدرس تاریخ هنر در مراسم افتتاح نگارخانه ساربان که عصر روز پنجشنبه 30 اردیبهشت برگزار شد گفت: آنچه به عنوان هنر مدرن می‌شناسیم سابقه 60 ساله دارد. شاخص ترین نسل هنرمندان مدرن مانند سهراب سپهری، حسین کاظمی، زنده رودی، کلانتری و..متعلق به دهه 40 و 50 هستند.
وی ابراز داشت: این نسل مهمترین آثار هنری سده‌های اخیر ایران را خلق کرده است منتهی هیچوقت این هنر از نظر اقتصادی مورد توجه داخلیها و خارجیها نبوده و هیچگاه از بنیادهای اقتصادی نشئت نگرفته است.
سمیع‌آذر در مورد جنبه اقتصاد آثار هنری عنوان کرد: از یک دهه قبل هنر به عنوان کالای اقتصادی مورد توجه قرار گرفت که از حدود 4 ـ 5 سال اخیر به طور میمنت‌بخشی به ثمر نشسته است و تیجه آن را در حراجهای دبی می‌بینیم.
وی در مورد سرمایه‌گذاری روی آثار هنری گفت: در فاصله این سالها هنر به یک راه سرمایه‌گذاری تبدیل شده اما راهی که در دنیا از یک قرن قبل سابقه داشت و در ایران از 10 سال پیش آغاز شده است.
سمیع‌آذر در مورد موفقیت هنرمندان ایرانی در حراجهای خارجی توضیح داد: در سال 2008 بزرگ‌ترین رکوردهای فروش در منطقه متعلق به هنرمدان ایرانی بود که منجر به توجهات وسیع هنری شد و الان یک موقعیت استثنایی برای هنر ایران فراهم شده است.
وی سپس در مورد مقایسه آثار هنرمندان ایرانی با هنرمندان دیگر کشورها اظهار داشت: اکنون به شکل مطمئنی به هنر ایران به عنوان یک وسیله سرمایه‌گذاری نگاه می‌شود. هنر ایران به شکل بی‌سابقه‌ای بین‌المللی شده است در حالی که آثار شاخص عربها را خود عربها، آثار شاخص هندیها را خود هندیها و کارهای خوب ترکها را خود ترکها می‌خرند آثار شاخص هنرمندان ایرانی توسط غیر ایرانیها خریداری می‌شود.
سمیع‌آذر در بخش دیگری از این مراسم به نقش مجموعه‌داران اشاره کرد: نسل جدیدی از مجموعه‌داران به جامعه هنری پیوسته‌اند که ضمانتهایی برای سرمایه‌گذاری بوجود آورده‌اند یعنی دیگر قیمتها تصادفی بالا و پایین نمی‌رود و همین باعث شده است یک نوع ثبات و اطمینان برای سرمایه‌گذاران بوجود بیاید.
وی با بیان اینکه افق هنر ایران نویدبخش است ادامه داد: بنظر خیلی‌ها دوره رکود اقتصاد هنر به پایان رسیده است. ایرانیها هم به این جرگه پررونق پیوسته‌اند و کارشناسان اعتقاد دارند هنر ایران در شرایط رکود هم می‌تواند عرض اندام کند.
سمیع‌آذر در مورد حمایت از هنرمندان گفت: چینی‌ها سالها است که صنایع خود را به دیگر کشورها صادر می‌کنند اما امروزه در دنیا به این نتیجه رسیده‌اند تا فرهنگ و هنر کشوری معرفی نشود صنایع آنهم به فروش انبوه نمی‌رسد. برای همین بیش از یک دهه است که دولت چین تصمیم گرفته از هنر خود حمایت کند و این حمایت را با خرید آثار هنرمندانش انجام می‌دهد. اکنون هم از مسیر چنین توجهاتی هنر چین جز گران‌ترین آثار هنری به شمار می‌رود.
سمیع‌آذر نتیجه‌گیری کرد: تا فرهنگ و زیبایی شناسی آثار هر کشور به دنیا عرضه نشود، عرصه‌ای برای حضور صنایع دیگر بوجود نمی‌‌آید. بنابراین سرمایه‌گذاری آثار هنری نه تنها باعث سودآوری است بلکه راه را برای عرضه صنایع دیگر باز می‌کند.
ورود بخش خصوصی
پرویز کلانتری، نقاش هم در این مراسم گفت: نسبت به گذشته تغییرات زیادی می‌بینم.آنچه را که همیشه از دولت می‌خواستیم بخش خصوصی امروز انجام می‌دهد. در همه نقاط دنیا نیز همینطور است. موزه‌ها در بیشتر کشورها توسط بخش خصوصی اداره می‌شوند.
وی ادامه داد: وقتی دولت وارد ماجرا می‌شود به نظر می‌‌آید که ناتوان است و در واقع بخش خصوصی به کمک دولت می‌رود به خصوص در این مقطع حساس، تاریخی و مهم. کاری را که موزه نمی‌تواند انجام دهد نگارخانه‌ها و بخش خصوصی اجرا می‌کنند و این خیلی شوق انگیز است.
نبود بنگاههای خصوصی
احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر و وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در ادامه مراسم به تشریح نقش نگارخانه‌ها پرداخت و گفت: وقتی برنامه چشم‌انداز 20 ساله کشور تنظیم می‌شد آینده‌ای برای ایران پیش‌بینی شد که تا 20 سال بعد رتبه نخست منطقه شود. اعتراض من در آن زمان این بود که ایران اکنون نیز از نظر فرهنگ و هنر رتبه نخست را دارد و اگر قرار باشد 20 سال آینده نیز چنین رتبه‌ای داشته باشد، درجا زده است.
وی عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را موجب معرفی نشدن فرهنگ و هنر ایران دانست و گفت: در آن زمان ظرفیت هنری ایران در عرصه جهانی معرفی نشده بود. این مسئله ناشی از عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی بود چون تغییرات مداوم و سلیقه‌ای دولت‌ها سرمایه‌گذاران را از ورود به این بخش می‌ترساند.
مسجد جامعی با اشاره به اینکه فعالیت نگارخانه‌ها می‌تواند موجب معرفی ظرفیتهای هنری کشور شود، عنوان کرد: در همان سالها تبصره‌ای با دشورای تصویب شد که بر اساس آن یک درصد از اعتبارات بخش عمرانی دولت در اختیار خرید آثار هنری به خصوص آثار تجسمی قرار می‌گرفت.
وی افزود: سقف رقم این بودجه به حدی بود که خودش مانع تصویب می‌شد و اختلاف نظرهایی را به وجود می‌آورد تا اینکه بالاخره در شورای تشخیص مصلحت تصویب شد. هر چند که به نظر می‌رسد دیگر این تبصره اجرایی نمی‌شود. یکی از دلایل عمده‌ای که باعث شد این طرح خیلی جدی گرفته نشود نبود نگارخانه‌ها و بنگاه‌هایی برای اجرایی شدن چنین ایده‌ای بود.
این عضو شورای شهر اظهار امیدورای کرد که دستگاههای اجرایی از نگارخانه‌ها حمایت کنند تا ظرفیتهای فرهنگ و هنر ایران در عرصه جهانی بیشتر معرفی شود.
وجود استعدادهای جوان
سعید معیری زاده، مدیر هنری ساربان به عنوان دیگر سخنران مراسم عنوان کرد: امیدوارم با تقویت بنیانهای هنری در رشد ذوق هنری عصر حاضر گامهای موثری برداشته شود. در سالهای اخیر استعدادهای جوان زیادی پا به عرصه حضور گذاشتند به خصوص می‌توان در این میان به حضور زنان اشاره کرد.
تبادل فرهنگی
زی وا کراوس، مدیر یکی از نگارخانه‌های ونیز که در این جلسه حضور داشت اظهار امیدواری کرد تا با فعالیتهای متقابل میان دو نگارخانه، تبادل فرهنگی و هنری بیشتری میان دو کشور ایران و ایتالیا صورت بگیرد.
در این مراسم تهمینه میلانی، تاها بهبهانی، صداقت جباری، علیرضا شجاع نوری، بهمن نیکو، طاهر شیخ الحکمایی و... حضور داشتند.
نگارخانه ساربان در خیابان شهید بهشتی، چهار راه صابونچی (مهناز)، خیابان مهماندوست، پلاک هشت قرار دارد و به مدت یک ماه آثار گنجینه آن شامل نقاشی‌هایی از پیل آرام، مارکو گریگوریان، محمد احصایی ، پرویز کلانتری، پرویز تناولی، صداقت جباری، تاها بهبهانی، افجه ای، ملکونیان، ترقی جاه ، امیرخانی، عربشاهی، کاشیان، قولر آغاسی، مدبر، اعتمادی، صدری و... در معرض دید عموم قرار دارد.
نظر شما