به گزارش خبرگزاری مهر، در صورتی که بازیکنان تیمهای ملی کشورهای مختلف جهان در این دوره از رقابتهای جام جهانی، هنگام زدن پنالتی حداقل پیشنهاد روانشناسان را آویزه گوش سازند، گل نشدن ضربات پنالتی برای طرفدارانشان کمتر آزار دهنده خواهد بود. روانشناسان معتقدند فوتبالیستها هنگام زدن پنالتی باید هرکاری از دستشان بر می آید برای نادیده گرفتن دروازه بان انجام دهند.
به گفته محققان در دانشگاه "اکستر" که بر روی روانشناسی گل نشدن پنالتی در فوتبال مطالعه کرده اند، نادیده گرفتن دروازه بان ها، حتی دروازه بانی مانند "بوفون" می تواند میزان استرس بازیکنان را کاهش داده و به مغز اجازه دهد بهترین شیوه را برای وارد کردن توپ فوتبال در بخشی ویژه از دروازه مورد بررسی و پردازش قرار دهد.
"گرگ وود" از دانشگاه "اکستر" که مدیریت این مطالعه را به عهده داشته است می گوید: " زمانی که بازیکنان مضطرب هستند، نگرانی آنها نسبت به حضور دروازه بان افزایش پیدا می کند. ارتباط محکمی میان جایی که نگاه می کنیم و مقصد توپ پس از شوت شدن وجود دارد. به دلیل اینکه تمرکز بیشتر نگاه بر روی مرکز یک صحنه قرار دارد، احتمال اینکه توپ به سمت مرکز دروازه شوت شود بسیار بیشتر است و به این شکل کنترل توپ برای دروازه بان راحت تر خواهد شد.
روانشناسان در حال حاضر می دانند که نگاه کردن به یک موضوع می تواند جهت حرکات و فعالیتهای انسان را به سوی آن موضوع متمایل کند، برای مثال اگر در حال رانندگی هستید و به سمت راست خود می نگرید، یعنی تمایل دارید به سمت راست تغییر جهت دهید."
انسانها به صورت طبیعی به هر موضوعی که نسبت به آن احساس خطر کنند، خیره می شوند و در هنگام زدن پنالتی نیز تنها موردی که می تواند برای بازیکن خطرساز باشد دروازه بان است. به گفته "وود" یافته های جدید نشان می دهند بازیکن باید دروازه بان را به کلی نادیده گرفته و به بخشی از دروازه که توپ باید در آن قرار گیرد تمرکز کند.
در این میان دروازه بانان نیز می توانند برای افزایش شانس خود در کنترل توپ که معمولا از شدت و سرعت بالایی برخوردار است، حرکاتی از قبیل تکان دادن بازوها به بالا و پایین انجام دهد، حرکاتی که با قوانین بازی مغایرتی نداشته باشند. وود برای نمونه به "بروس گروبلار" اشاره می کند، دروازه بانی که با استفاده از تکنیکی به نام "پاهای اسپاگتی" موفق به از بین بردن تمرکز بازیکنان شده و در سال 1984 باعث پیروزی آرسنال بر تیم "آ. اس رم" و قهرمانی آرسنال شد.
به گفته وی در صورتی که دروازه بان بتواند خود را تهدید آمیزتر نشان دهد، بیشتر قادر به جلب توجه بازیکن خواهد بود. در مثالی دیگر در رقابتهای جام قهرمانی اروپا در سال 2005، دروازه بان تیم لیورپول به اندازه ای بازوهای خود را در هنگام کنترل شوتهای پنالتی حرکت می داد که در نهایت توانست سه ضربه را از پنج ضربه پنالتی کنترل کند.
وود طی مطالعاتش حرکات چشم 18 داوطلب را در حین زدن پنالتی با استفاده از تجهزیات ویژه تحت نظر گرفت. برای برخی از این داوطلبان استرس موفقیت در زدن پنالتی به واسطه وعده جوایز نقدی افزایش پیدا کرده بود و در سویی دیگر از دروازه بانان خواسته شده بود برخی اوقات کاملا ساکن باشند و برخی از موارد با حرکت دادن بازوهای خود تمرکز زننده ضربه را از بین ببرند.
نتایج بررسی اضطراب وارد بر روی داوطلبان نشان داد بیشترین استرس بر روی افرادی بوده است که بر روی دروازه بان متمرکز شده اند. همچنین در زمانی که دروازه بان بازوهای خود را حرکت می داد، طول مدت خیره شدن داوطلبان بر روی دروازه بان نیز افزایش پیدا می کرد.
در زمان اضطراب بازیکنان، 45 درصد از ضربات به سوی دروازه بوده و توسط دروازه بان کنترل می شدند اما در زمانی که بازیکنان از آرامش بیشتری برخوردار بودند، میزان کنترل توپ توسط دروازه بان 20 درصد کاهش پیدا می کرد.
بر اساس گزارش گاردین، محققان معتقدند بازیکنان می توانند با رجوع به این حقیقت که مسئولیت زدن پنالتی به عهده آنها گذاشته شده است خود را آرام کنند و با درک اینکه موقعیت تحت کنترل آنها است، نتیجه ضربه را به نفع خود و تیمشان تمام کنند. به گفته وود در صورتی که بازیکنان ضربات پنالتی خود را به سمت گوشه های بالا یا بخشهای داخلی تیرکهای دروازه بزنند، شانس دروازه بان برای مهار توپ بسیار کاهش پیدا خواهد کرد.
نظر شما