۳۰ مرداد ۱۳۸۹، ۸:۳۱

الوند: مجموعه‌های طنز تلخی برخی سریال‌ها را کم می‌کند

یک فیلمنامه‌نویس طنز معتقد است تلویزیون در کنار ساخت مجموعه‌های ملودرام تلخ برای ایجاد تنوع برای مخاطبان باید سریال‌های طنز هم پخش کند، حتی این نوع سریال‌ها می‌تواند تلخی برخی آثار ملودرام را در میان مخاطبان کاهش دهد.

به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه‌های تلویزیون امسال در کنار تفاوت‌هایی که با سال‌های قبل داشت، یک فقدان را هم یادآور می‌شود و آن هم مجموعه‌های طنز 90 شبی است. هر چند روی آنتن رفتن این سریال‌ها همراه با نقد و واکنش در زمان خودش همراه است، اما نبودشان نیز به شدت نمایان می‌شود.

مجموعه‌های طنز 90 شبی در دهه 70 از دل آیتم‌های طنز زاده شد. همچنین برخی تجربه‌های موفق نشان داد این ژانر جدید قابلیت دارد تا کمی با تدبیر مناسب تا مدت‌ها مخاطب گریزپا را پای تلویزیون نگه دارد.

مهران مدیری با اولین مجموعه 90 شبی خود توانست سبک خاصی از طنز را در تلویزیون پایه‌گذاری کند، حتی او تعدادی نویسنده خوش فکر را آورد که نوآوری آنها منجر به جهش در این ژانر شد. علاوه بر گروه مهران مدیری، رضا عطاران نیز توانست در ساخت مجموعه‌های طنز تلویزیون موفقیت‌های نسبی را از آن خود کند.

پیمان قاسمخانی و گروهش موفق‌ترین نویسندگان طنز بودند که همکاری آنها با مدیری منجر به خلق مجموعه‌های "پاورچین"، "شب‌های برره" و "باغ مظفر" شد که هر یک با نوآوری‌های خاص همراه بودند و استقبال مخاطب هم پاسخی به آزمون و خطای آنها در این حیطه بود.

در این میان گروههایی دیگری هم بودند که وارد عرصه ساخت 90 شبی‌ها شدند که از مهمترین آنها می‌توان به "بدون شرح"، "کمربندها را ببندیم"، "اکسیژن"، "زندگی به شرط خنده"، "لطفاً دور نزنیم" و "باغ شیشه‌ای" مهدی مظلومی، "باجناق‌ها" فرهاد آئیش و "چارخونه" سروش صحت و "مسافران" رامبد جوان نام برد که با افت و خیزهایی همراه بودند.

مروری کوتاه نشان می‌دهد امسال تلویزیون بیشتر مجموعه‌هایی با موضوع‌های ملودرام را پخش کرده است و کمبود مجموعه‌های طنز احساس می‌شود. به همین دلیل خبرگزاری مهر در این باره سلسله گفتگوهایی تهیه کرده که به مرور منتشر می‌شود.

خشایار الوند، نویسنده مجموعه‌های طنز درباره کمبود سریال‌های طنز تلویزیون به خبرنگار مهر گفت: گرچه تلویزیون سفارش‌دهنده است، اما تهیه‌کنندگان باید در ابتدا پیشنهاد ساخت مجموعه‌های طنز را از طرف نویسندگان به تلویزیون بدهند تا بعد از تصویب کار تهیه شود. ممکن است دوستان طرح‌های زیادی به تلویزیون ارائه نکرده باشند. البته باید پذیرفت بعضی از کسانی که در عرصه طنزهای تلویزیونی هم کار می‌کردند مثل رضا عطاران در حال حاضر بیشتر به سمت بازی در فیلم‌های سینمایی کمدی رفته‌اند.

وی در ادامه افزود: حتی برخی از این افراد تن به بازی در فیلم‌های کمدی نازل هم دادند و جدایی میان بچه‌های طنز با تلویزیون افتاده است. در حالی که بهتر است تلویزیون در کنار ساخت مجموعه‌های ملودرام سریال های طنز هم بسازد، چرا که مخاطب نیاز به این تنوع دارد. اگر در کنار مجموعه‌های تلخ مثل "زیر هشت" یا "فاصله‌ها" سریال طنز مثل "قهوه تلخ" پخش می‌شد دیگر تلخی‌ این سریال تا این حد جلوه نمی‌کرد.

این نویسنده خاطرنشان ساخت: البته تولید مجموعه‌های طنز کار دشواری است، چرا که باید مراقبت خط قرمزها باشیم و از سوی دیگر نمی‌توان با هیچ قشر یا صنفی شوخی کرد، چرا که خیلی سریع معترض می‌شوند. البته در جریان هستم که سعید آقاخانی و سروش صحت می‌خواهند برای پائیز مجموعه طنز بسازنند، اما کمبود سریال‌های طنز احساس می‌شود و تلویزیون در این باره غافل مانده و باید جبران کند.

الوند اشاره کرد: متاسفانه خط قرمزها در طنز زیاد است و همین مسئله باعث شده گروهی که در زمینه طنز کار می‌کنند راهی سینما شوند. بهتر است تلویزیون شرایط را برای نویسندگان خوبی مثال پیمان قاسمخانی مهیا کند. این شرایط شامل ممیزی‌ها و مسائل مالی می‌شود. وقتی عطاران برای بازی در یک فیلم سینمایی فقط یک ماه و نیم درگیر است و بعد پولی خوبی هم دریافت می‌کند، مسلماً انگیزه کمتری برای ساخت یک مجموعه طنز را دارد که او را نه تنها چند ماه درگیر می‌کند، بلکه باید با ناظر کیفی، ناظر پخش و ... هم چانه بزند.

وی یکی دیگر از مشکلات ساخت مجموعه‌های طنز را محدودیت نویسندگان خوب در این عرصه برشمرد و گفت: متاسفانه در طول این سال‌ها که ما کار طنز انجام می‌دهیم نویسندگان شاخص به غیر از یک تا دو نفر مثل ژوله به ما اضافه نشده است. من تمایل داشتم با اضافه شدن نویسندگان خوب سرپرستی کنم، اما وقتی در نویسنده خوب محدودیت داریم چه می‌توان گفت.

این نویسنده درباره اینکه احساس می‌شود میان افرادی که در عرصه طنز تلویزیون فعال بودند جدایی افتاده و همین مسئله باعث کمبود مجموعه‌های خوب طنز شده، توضیح داد: نه، این طور نیست. مثلاً من با پیمان قاسم‌خانی همسایه هستم و هر شب او را می‌بینم، اما باید قبول کنید که اگر یک موقعی می‌توانستیم بچه‌های طنز را زیر سایه قاسم‌خانی جمع کنیم الان هر کدام از آنها برای خودشان وزنه‌ای شدند و جمع کردن این گروه کار دشواری است.

الوند اشاره کرد: کار طنز خیلی دشوار است و خوشحالم که افرادی به صورت مقطعی درباره طنز کارهایی ساختند که نشان داد کار طنز دشوار است و راحت نمی‌توان مردم را با ساخت کارهای نازل خنداند. در کشورهای دیگر مردم با کوچکترین طنزی می‌خندند، اما ما باید از خط قرمزها عبور کنیم تا بتوانیم مردم را بخندیم. تصمیم دارم بعد از "قهوه تلخ" به سمت نوشتن مجموعه‌های جدی بروم، چرا که چند طرح جدی دارم که هنوز روی آنها کار نکردم. دلم می‌خواهد فیلمنامه‌هایم را چه طنز و چه جدی را خودم بسازم.

وی خاطرنشان ساخت: بهتر است تلویزیون از کسانی که در عرصه طنز تلویزیون فعالیت می‌کنند حمایت کند تا شاهد کارهای خوبی هم باشیم. علاوه بر آن دست این دوستان را در ساخت کارهای طنز مناسب باز بگذارد. نه اینکه برای نشان دادن یک شوخی کوچک هم دست و پای گروه بلرزد. نمی‌دانم چرا هر حرف اجتماعی که در سریال‌های طنز مطرح شده سیاسی تعبیر می‌شود.

این نویسنده ادامه داد: نویسندگان دو سال پیش جلسه‌ای با آقای ضرغامی داشتند و مشکلات را مطرح کردند. برخی مشکلات حل شد و بعضی دیگر نه. به نظرم بهتر است تلویزیون جلسه‌ای با دست اندرکاران مجموعه‌های طنز بگذارد تا مشکلات بررسی شده و پتانسیل‌ها هم مشخص شوند.

کد خبر 1137075