به گزارش خبرگزاری مهر، پزشکان بیمارستان جان هاپکینز در بالتیمور آمریکا دریافتند که زنان نسبت به مردانی که در اثر یک تصادف دچار جراحات مشابهی شده اند 14 درصد شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند.
به گفته این پزشکان، علت این مسئله هورمونهایی است که به صورت تخصصی در هر یک از دو جنس ترشح می شود. به طوری که هورمونهای مردانه بر روی سیستم ایمنی آسیب دیده یک تاثیر منفی برجای می گذارند. در بدن زنان و مردان هم هورمون مردانه تستوسترون و هم هورمون زنانه استروژن تولید می شود و تنها میزان تولید آنها در هر جنس متفاوت است.
این محققان این فرضیه را مطرح کردند که با تزریق "آندروژنهای مسدود کننده" در لحظه بعد از تصادف به مردان می توان شانس زنده ماندن آنها را افزایش داد.
به منظور دستیابی به این نتایج، این دانشمندان داده های موجود در بانک اطلاعات مربوط به جراحات بیش از 48 هزار بیمار از هر دو جنس را مورد بررسی قرار دادند.
این اطلاعات در سه گروه سنی شامل کودکان حداکثر 12 سال، جوانان و بزرگسالان بین 13 تا 64 سال و سالمندان بالای 65 سال دسته بندی شد.
این بررسیها به نتایج شگفت انگیزی در مورد بیماران کودک که در آنها هورمونهای جنسی هنوز توسعه نیافته اند و سالمندان که در آنها فعالیت هورمونی تاحد قابل ملاحظه ای کاهش یافته است رسید. به طوریکه در این دو گروه سنتی، شانس زنده ماندن برپایه جنس افزایش پیدا نمی کرد و تنها در گروه سنی میانه از 13 تا 64 سال، تفکیک جنسیتی عامل افزایش احتمال زنده ماندن در طول یک حادثه و جراحت ناشی از آن بود.
نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که در افراد با سطح بالاتر هورمونهای استروژن و پروژستین یا تستوسترون احتمال زنده ماندن تغییر می کرد به طوری که زنان که سطح هورمون استروژن در خون آنها بالا است با احتمال بیشتری برای زنده ماندن مواجه بودند.
براساس گزارش لس آنجلس تایمز، عادل اچ. حیدر سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیج داد: "به نظر می رسد که هورومونهای زنانه به زنان سازگاری بهتری در مقابل یک آسیب شدید می دهند، در حالی که هورمونهای مردانه پس از بروز یک حادثه و جراحت شدید، تاثیری منفی بر روی سیستم ایمنی آسیب دیده گذاشته و وضعیت مرد را بدتر می کنند. به این ترتیب شانس زندگی در مردان کاهش می یابد."
نظر شما