مرتضی احمدی تبلور فرهنگ فولکلور ایران است

در ابتدای این مراسم مرضیه برومند با ابراز خرسندی از حضور در این نکوداشت گفت: نمی‌دانم چطور بگویم که افتخار بزرگی برای من است که امروز در جمع دوستانم از هنرمندی صحبت می‌کنم که نقل و نبات مجلس است. او شکرپاره است. به نظر من "حبه نبات" اسم با مسمایی برای نامیدن مرتضی احمدی است.

 
وی ادامه داد: مرتضی احمدی برای من به خوشمزگی دمپختک و نان سنگک است. به خوشمزگی غذاهایی که همه ما را به دوران کودکی مان می‌برد. مرتضی احمدی تبلور فرهنگ فولکلور ایران زمین است. انسانی متواضع، صادق و با فرهنگ که هیچ گاه غیر از ادب، متانت و تواضع چیز دیگری از او ندیده‌ایم. مرتضی احمدی جامع الهنر است و در این سن و سال هنوز به دنبال  فولکلور و فرهنگ عامه ایران زمین می‌گردد. امیدوارم ما بتوانیم از دانسته‌های ایشان استفاده لازم را ببریم.

 

در ادامه این نکوداشت فیلم کوتاهی از مرتضی احمدی پخش شد که ترکیبی از مصاحبه و گفتگو با او درباره زندگی و فیلم‌هایی بود که وی در آنها به ایفای نقش پرداخته و یا ترانه‌های ضربی آنها را خوانده بود. همچنین بخش‌هایی از فیلم‌های سینمایی "حسن کچل"، "کلاه قرمزی و پسرخاله"، "اتوبوس" و"پینوکیو" در این فیلم که برای جشنواره طنز "گل آقا" ساخته شده بود پخش شد.

 
حسین علیزاده آهنگساز و موسیقیدان کشور سخنران دیگر مراسم بود که با تشویق بسیار حاضران رو صحنه حاضر شد و بعد از ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم و تشکر از بابک چمن آرا بانی این بزرگداشت گفت: من مرتضی احمدی را با لقب استاد صدا نمی‌کنم. چون هرگاه نام او برده می‌شود مثل این است که از هفت هنر سخن به زبان آورده‌ایم. او من را به یاد استاد علی اکبر خان شهنازی می‌اندازد.
 
مرتضی احمدی را با لقب استاد صدا نمی‌کنم. چون هرگاه نام او برده می‌شود مثل این است که از هفت هنر سخن به زبان آورده‌ایم. او من را به یاد استاد علی اکبر خان شهنازی می‌اندازد 
حسین علیزاده
وی افزود: خنده و شادمانی همیشه با مرتضی احمدی همراه است. از آنجا که تهران شهر مهاجر نشینی بوده است به نظر می‌رسد که فرهنگ مشخصی نداشته باشد. اما زمانی که پای صحبت‌های مرتضی احمدی می‌نشینیم متوجه می‌شویم که تهران و ایران فرهنگ عامه مشخص و قدیمی دارند. مرتضی احمدی به ما زندگی اهدا می‌کند. همه نسل‌های مختلف با شنیدن نام او هویت و اصالت خود را به یاد می‌آورند.
 
علیزاده ادامه داد: بیائید امشب با جان و دل تولد مرتضی احمدی را به او تبریک بگوئیم. من این چند ساعتی را که در این جا بودم ازغم فاصله گرفتم چون ورد زبان همه ما نام مرتضی احمدی بوده است. او من را به یاد اسطوره‌های وطنم می‌اندازند.
 
اجرای موسیقی سنتی زنده بر روی سن از دیگر مراسم این نکوداشت بود. و پس از آن بابک چمن آرا مدیر مرکز موسیقی بتهون روی صحنه حضور یافت و گفت: ترانه‌ها و ضربی خوانی‌ها یکی از اصالت‌های فرهنگ موسیقی ایران هستند که در طول سال‌ها تحریف شده‌اند. ما تصمیم گرفتیم برای جلوگیری از تحریف این اسناد ماندگار آنها را با صدای مرتضی احمدی در آلبوم" صدای تهرون" روانه بازار کنیم.
 
وی خاطر نشان کرد: 12 تا از این ضربی خوانی‌ها موفق به گرفتن مجوز از وزارت ارشاد شده‌اند که از فردا در تهران و شهرستان‌ها در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرند. امیدوارم طی چند ماه آینده نیز بتوانیم دنباله این مجموعه را روانه بازار موسیقی کنیم.
 
صابر ابر یکی دیگر از افرادی بود که برای صحبت درباره مرتضی احمدی روی صحنه آمد. وی بعد از نقل خاطره‌ای طنز آمیز از چگونگی حضورش در این مراسم گفت: خوشا به حال کسانی که نمی‌دانند در تاریخ ماندگار شده‌اند و روزی می‌فهمند که نامشان در تاریخ است. من بسیار خوشحالم که با ربط یا بی ربط در این مراسم حضور دارم چون دهه شصتی هستم و بچه‌های دهه 60 همگی با صدای مرتضی احمدی بزرگ شده‌اند.
 
ابر در ادامه بخش هفتم از آلبوم "صدای تهرون" را معرفی کرد که این ترانه با تشویق و صدای دست حاضران در مجلس پخش شد و برای دقایقی حال و هوای تالار وحدت را به فضای شاد و صمیمی بدل کرد.
 
جمشید مشایخی هنرمند دیگری بود که با تشویق حاضران روی سن حاضر شد و گفت: آقای احمدی 10 سال از من بزرگترند و من حکم شاگرد ایشان را دارم. در زمان دانشجویی پیش پرده خوانی با نام "اسمال سه کله" را اجرا می‌کردیم که من یک بیت آن را به ایشان تقدیم می‌کنم."به خدا کشتتم من/ به خون آغوشتتم من"
 
مشایخی در ادامه سخنانش بعد از تعریف خاطره‌ای از مرتضی احمدی چند جمله از کورش کبیر با این مضمون نقل کرد "اینجا مزار مهیای من است..../ پس ای امیران آینده بدانید/ شهسواران و شهریاران می‌میرند/ اما شادمانی مردمان هرگز"
 
بهزاد فراهانی به همراه مرتضی احمدی روی صحنه آمدند. احمدی با اشاره به اینکه همه حرف‌ها را مهمانان و هنرمندانی که روی صحنه آمده‌اند گفته‌اند خاطر نشان کرد: باور کنید تمام افرادی که در تولید این آلبوم فعالیت داشتند هیچ پولی بابت ساخت و حتی صدابرداری کار دریافت نکردند. من از بابک چمن آرا کمال تشکر را دارم.
 
احمدی ادامه داد: من از سن 12 سالگی عاشق هنر روحوضی شدم و کار ضربی خوانی را دنبال کردم. در سال 1328 اولین ضربی خوانی را در تئاتر فرهنگ اجرا کردم. من همیشه از اساتید و همکاران خودم خواهش می‌کردم که این میراث گرانبها را برای آیندگان به یادگار بگذارند. اما متاسفانه آنها این کار را نکردند و از میان ما رفتند.
 
وی افزود: من از سال 44 – 45 تلاش کردم که به دنبال احیای تئاتر روحوضی باشم و بعد از سال‌ها دوندگی سال 1380 توانستم اولین کتابم را با نام "کهنه‌های همیشه نو" منتشر کنم. جلد دوم این کتاب آماده است که امیدوارم بتوانم بازهم توسط نشر ققنوس آن را چاپ کنم. "فرهنگ برو بچه‌های تهرون" نام کتاب دیگر من است.
 
بازیگر" آرایشگاه زیبا" گفت: من تلاش کرده‌ام که در ترانه‌هایم شادی وجود داشته باشد. اگر توانسته باشم برای یک لحظه غم را از چهره مردم بیرون ببرم بزرگترین رسالت خود را انجام داده‌ام.
 
احمدی در پایان سخنانش یاد کریم چمن آرا که به موسیقی ایران خدمات شایانی کرده است را گرامی داشت. و پس از آن در میان تشویق حاضران کیک تولد 86 سالگی‌اش را برید.
 
بهزاد فراهانی آخرین نفری بود که درباره مرتضی احمدی صحبت کرد او با اشاره به اینکه احمدی با توجه به هنری که دارد مرد بسیار خجالتی است گفت: جای تقدیر و تشکر از شما علاقمندان را دارد که حرمت و غیرت یک هنرمند مقتدر را قدرمی‌دانید. این هنرمند بزرگ در حفظ آرشیو رادیو در بعد از انقلاب سهم بسزایی داشت و با تلاش خود اجازه سوزانده شدن این آرشیو گرانبها را نداد.
 
این هنرمند ادامه داد: ایشان درست است که تاریخی شده اند اما به تاریخ نپیوسته‌اند. چقدر زیباست که مرتضی احمدی هنوز می‌تواند بخواند و بنویسد و نوه جوانش بهرنگ بقایی نیز توانسته استادگونه روی صحنه حاضر شود و تار بنوازد. آرزو می‌کنم مرتضی احمدی همیشه شاد باشد.
 
در خاتمه از سوی بنیاد رودکی گنجینه‌ای تصویری اثر استاد نورمحمدزاده به مرتضی احمدی اهدا شد. همچنین از طرف مرکز موسیقی بتهون نیز یک صفحه زرین به او تعلق گرفت. در پایان مراسم نماهنگی با صدای مرتضی احمدی که ضربی خوانی وی برای فیلم "حسن کچل" علی حاتمی  بر روی عکس‌هایی از فعالیت‌های گذشته او را نمایش می‌داد، نشان داده شد. که مانند چند بار دیگر که در طول مراسم پخش شده و به دلیل مشکلات فنی و کیفیت نامناسب , ناتمام ماند.