به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان می گویند این هنرمندان مشهور به این اختلال که از هر 12 کودک یکی را تحت تاثیر خود قرار می دهد، مبتلا بوده و توانایی مشاهده درست واژه های نگاشته شده را نداشتند و این ناتوانی عامل وجود تفاوت میان دستنوشته های درهم و خط خطی و شاهکارهای هنری است که از آنها به جا مانده است.
دانشمندان دانشگاه میدلسکس باور دارند این رویداد می تواند اسرار نهفته در پس موفقیت آثار هنری مانند لبخند مونالیزا را شرح دهد. آنها برای بررسی این اثر، بر روی توانایی های بینایی-فضایی، توانایی که پردازش اطلاعات سه بعدی را به عهده دارد، 41 مرد و زن آزمایش کردند. این توانایی در ایجاد نبوغ هنری در میان افراد مختلف بسیار ضروری است.
نیمی از داوطلبان حاضر در این مطالعات مبتلا به خوانش پریشی بودند و از این رو در هجی کردن، خواندن و نوشتن دچار مشکل بودند. محققان دریافتند افراد مبتلا به این اختلال در بسیاری از آزمایشها از جمله تست به یاد آوردن تصاویر، نسبت به دیگران عملکرد بهتری دارند. این افراد همچنین در مسیریابی در میان شهری مجازی و سه بعدی توانایی قالب توجهی از خود نشان می دادند.
بر اساس گزارش تلگراف، از این رو محققان به این نتیجه رسیدند افراد مبتلا به خوانش پریشی از درک فضایی بالاتری برخوردارند. به گفته "نیکولا برنزویک" از محققان حاضر در این پروژه، بسیاری از افراد خوانش پریش ترجیح می دهند کارهای خود را با فکر کردن و عمل کردن انجام دهند تا حرف زدن درباره آن. این رفتار می تواند در افراد خوانش پریش مهارتهای جدیدی را به وجود آورد که این مهارتها زمینه ساز موفقیت آنها در خلق آثار هنری و خلاقانه خواهد بود.
نظر شما