واهه آرمن که اخیراً جایزه "گانتق" 2010 انجمن نویسندگان ارمنستان را به خاطر ترجمه‌هایش از آثار شاعران ارمنی دریافت کرد، در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به شناخت کم مردم ایران و ارمنستان از فرهنگ به گفته او "بسیار نزدیک" دو کشور گفت: با توجه به غنای ادبیات فارسی و نیز ارمنی هر چقدر هم آثار نویسندگان و شاعران دو کشور ترجمه شود کم است.
وی افزود: تعداد مترجمانی که از زبان ارمنی به فارسی ترجمه می‌کنند از چند نفر شامل احمد نوری‌زاده، آندرانیک خچونیان، نوروان و آزاد ماتیان فراتر نمی‌رود. البته کسانی که از فارسی به ارمنی ترجمه می‌کنند بیشترند و در این زمینه می‌توان به ترجمه‌های در خور توجه ادوارد حق‌وردیان اشاره کرد که از سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، صادق هدایت، صادق چوبک گرفته تا شاعران معاصری مانند شمس لنگرودی، قیصر امین‌پور و حتی بخش از شاعران جوان ایرانی را ترجمه کرده است.
سراینده "بالهایش را کنار شعرم جا گذاشت و رفت" اضافه کرد: نباید از این نکته غافل شد که آثار کلاسیک ادبیات ارمنی کمتر به فارسی ترجمه شده است و گرایش مترجمان ایرانی بیشتر به آثار معاصر ادبیات ارمنستان بوده است.
وی در عین حال تاکرد کرد: البته اگر هم آثار کلاسیک ارمنی به فارسی ترجمه می‌شد فکر نمی‌کنم با استقبال مواجه می‌شد چون خواننده شعر امروز بیشتر جوانان هستند و می‌خواهند بدانند امروز در ارمنستان چه می‌گذرد و شاعران ارمنی چه در سر دارند؟ ولی به هر حال باید اذعان کرد ترس از نداشتن مخاطب باعث شده که ادبیات کلاسیک ارمنی در ایران معرفی نشود.
این مترجم و شاعر ادبیات ارمنی و فارسی گفت: با توجه به همسایگی دو کشور و ارتباط باسابقه مردمان دو کشور با یکدیگر این امر لازم است. البته در سالهای اخیر فعالیت در این زمینه خیلی زیاد شده است. از جمله اینکه شاعران جوان ایرانی چندی پیش به ارمنستان رفتند و از آن طرف هم قرار است تا چند ماه دیگر تعدادی از شاعران ارمنی به ایران بیایند که گسترده شدن این ارتباطات در افزایش شناخت اهالی فرهنگ و ادب دو کشور از یکدیگر بسیار موثر خواهد بود.
واهه آرمن همچنین با موثر ارزیابی کردن جوایز ادبی ارمنستان در معرفی آثار ادبی مهم این کشور و گرایش مترجمان ایرانی به بازگرداندن آنها به زبان فارسی تاکید کرد و با اشاره به کسب جایزه "گانتق" سال 2010 توسط وی افزود: این قبیل جوایز عموماً جهانی‌اند و شاعران مطرح کشورهای دیگر هم در آن شرکت می‌کنند. به عنوان مثال، در همین جایزه (گانتق) من رقبایی از کشورهای آمریکا، صربستان و روسیه داشتم. از این جهت اینگونه جوایز باعث انگیزه مترجمان ایرانی هم خواهند شد.
سراینده "پس از عبور درناها" در عین حال بر لزوم مسئولیت‌پذیری در ترجمه شعر تاکید کرد و افزود: مترجم شعر عموماً خودش شعر هم می‌‌گوید پس همانطور که نسبت به سرودن شعر خود احساس مسئولیت می‌کند باید نسبت به انتقال شعر خارجی هم همین احساس را داشته باشد. متاسفانه باید بگویم این احساس مسئولیت در برخی از مترجمان ایرانی وجود ندارد.
وی ادامه داد: الان خیلی کتابهای ترجمه‌ای را در حوزه شعر می‌بینیم که در آن اصلاً نوشته نمی‌شود از چه زبانی ترجمه شده است. آیا زبان اول است یا زبانهای دوم، سوم و چهارم؟ در حالی که در ارمنستان هر کتاب شعری را باز کنید در صفحه اولش نوشته است مثلاً ترجمه "واهه آرمن از فارسی". خواننده حق دارد و باید بداند که فلان شعر از چه زبانی ترجمه شده است.
نظر شما