برخی از حوزه‌های تفسیری قرآن کریم برای عوام قابل فهم نیست

به گزارش خبرنگار مهر در قم، حجت الاسلام حسن رمضانی بعد از ظهر سه‌شنبه در نشست علمی بررسی جایگاه روایات در روش‌شناسی تفسیری علامه طباطبایی اضافه کرد: برخی از حوزه‌های تفسیری قرآن کریم مختص ائمه است و ما باید تنها مقلد باشیم و عوام نمی‌توانند به فهم این حوزه وارد شوند.

وی ابراز داشت: برخی حوزه‌های تفسیری نیز وجود دارد که حق اختصاصی ائمه نیست و ائمه (ع) راه را به ما نشان داده‌اند که چگونه همانند یک مفسر و خود آنان در تفسیر قرآن عمل کنیم.

رمضانی با اشاره به پنج حوزه کاربردی روایات در تفسیر تصریح کرد: برخی روایات مبین و مفسر مصداقی، برخی مفسر معنا، برخی مبین مجملات، برخی نقش تاویلی و برخی نیز موجب رفع تشابه از آیات متشابه هستند.

وی با بیان اینکه برخی روایاتشان تفسیری مصداقی، تاویل و تبیین مجملات دارند افزود: این سه بخش از اختصاصات تفسیری ائمه(ع) است و آنها فقط با قدم ولایت چنین کاری را انجام داده‌اند که عوام از آن‌ها بهره‌ای ندارند.

وی اظهارداشت: در تفسیر معنایی و رفع تشابه از آیات متشابه اینگونه نیست که فقط مختص تفسیری ائمه باشد و ما مقلد صرف باشیم.

رمضانی با بیان این مثال که گاهی ما به فردی ماهی می‌دهیم و گاهی ماهیگیری یاد او می‌دهیم ابراز داشت: ائمه اگر راهنمایی‌هایی دارند نخواسته‌اند ما را مقلد کنند بلکه خواسته‌اند که ما محقق باشیم و این را به ما یاد داده‌اند همانند یک مفسر عمل کنیم.

وی اضافه کرد: طبق نظر علامه طباطبایی اصل در تفسیر، تفسیر قرآن به قرآن است اما اگر ائمه‌(ع) فرمایشی دارند به این دلیل است که راه را به ما نشان داده‌اند.

رمضانی در توضیح مواردی مانند تبیین مجملات خاطرنشان کرد: قرآن درباره نماز فقط دستور به اقامه آن می‌دهد و بنای قرآن بر این نیست که آن را توضیح بیشتری دهد و اینجا شأن نبی و ائمه(ع) است که جزئیات آن را تبیین کنند و از اختصاصات تفسیری ائمه‌(ع) است.

این محقق حوزوی با بیان اینکه برای فهم قرآن باید حق قرآن، ائمه و انسان را ادا کنیم ابراز داشت: ما گاهی حق قرآن را در تفسیر پر رنگ جلوه می‌دهیم، گاهی روایات را در حالی که باید برای تفسیر درست، حق هر کدام را رعایت کنیم.

وی اضافه کرد: گاهی هم حق انسان و ائمه را پر رنگ می‌کنیم و سبب می‌شویم حق قرآن ضعیف شود؛ علامه طباطبایی کار کشته هر دو عرصه علمی و عملی بود و حق هر کدام این سه مورد را رعایت می‌کرد.

رمضانی اضافه کرد: ایشان آنچنان حق قرآن و ائمه و انسان را رعایت می‌کرد و هم جایگاه قرآن را به عنوان کلام خدا و هم جایگاه ائمه به عنوان تبیین کنندگان قرآن و هم جایگاه انسان‌ها در تدبر در قرآن را حفظ کرده است.