عکس/ یونس خانی
وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا * * * و حقّ خویشاوندان و حقّ تهیدست و از راه مانده را بپرداز، و هیچ گونه اسراف و ولخرجی مکن.* * * ز مسكين بكن دستگيرى تو چند / بده حق ابن السبيل نژند
دو چوبه از درخت ازگیل، یک موشه، دسته های نخ چلوار، سوزن و دوچرخه ای خورجین دار که کوچه پس کوچه های قدیمی پایتخت هیچوقت آن را با صدای زنگش فراموش نمی کنند؛ صدای زنگ آشنایی که وقتی وارد محله ای می شود، مردم می فهمیدند که عباس آقای لحاف دوز آمده است.
عکس/ یونس خانی
نظر شما