به گزارش خبرنگار مهر، این کارخانه که در سال 1313 توسط "نیکلای مارکف" روسی ساخته شده و به بهره برداری رسید، در 45 کیلومتری جنوب شرقی تهران و در شهر ورامین قرار دارد. تجهیزات این کارخانه توسط "مارکف" طراحی و ساخته شده و دستگاههای آن نیز از طریق کمپانی "اشکودا" تهیه و نصب شد.
این کارخانه یکی از مهمترین شرکتهای تصفیه خانه قند در استان تهران و حتی کشور است و به عنوان یکی از واحدهای بزرگ تولیدی و اقتصادی در منطقه به حساب می آید و تداوم فعالیتهای آن در جهت حفظ اشتغال و تأمین معیشت شاغلان از اهمیت زیادی برخوردار است.
خصوصی سازی کارخانه قند ورامین
سال 1379 کارخانه قند ورامین در راستای خصوصی سازی بدنه دولت به فروش گذاشته شده و قیمت کارخانه نیز 31 میلیارد ریال تعیین شد که سه بار مزایده اش تکرار شد ولی مشتری نبود.
بالاخره شرکت تصفیه خانه قند ورامین در سال 82 در چارچوب استراتژیهای برنامه سوم توسعه اقتصادی کشور و برنامه ریزیهای سازمان صنایع ملی ایران، پس از ارزیابی توسط گروه کارشناسان رسمی دادگستری، توسط شرکت سرمایه گذاری سازمان صنایع ملی ایران به وکالت از طرف سازمان صنایع ملی ایران و سازمان بازنشستگی کشوری، از طریق برگزاری مزایده عمومی و درج آگهی در روزنامه های کثیرالانتشار، به بخش خصوصی انتقال یافت.
این شرکت پس از خصوصی شدن، اگر چه به یکی از مدرن ترین و مجهز ترین کارخانجات قند کشور تبدیل شد، اما مدیران آن حزن کارگران از وضعیت کاری خود را به باد فراموشی سپردند.
به طور حتم، خصوصی سازی به این معناست که روند کاری شرکتها و کارخانه های کشور رو به پیشرفت سوق داده شود و امکانات زندگی کارگران بهتر شود، نه اینکه قانون زیر پا گذاشته شده و حق قشر مظلوم و محروم کارگر پایمال شود.
به هر حال، هشت سال از واگذاری این کارخانه توسط دولت به بخش خصوصی می گذرد و فشارهای روانی و کاری، روز به روز کارگران و خانواده های آنان را تحت الشعاع قرار داده تا مشکلات فراوانی، بار سنگین زندگی را برای آنان سنگین تر از گذشته کند.
پس از خصوصی شدن کارخانه قند ورامین، هر روز اعتراض کارگران نسبت به برخورد صاحبان آن با قشر زحمتکش کارگر مشاهده می شود که این امر تا حدی پیش رفته که برخی از مسئولان ورامین را نیز به واکنش واداشته است.
هر چند ائمه اطهار(ع) در بسیاری از احادیث و روایات، از کارگر به عنوان سمبل زحمت و تلاش نام برده اند و پرداخت حقوق و دستمزد آنان را حتی قبل از خشک شدن عرق جبین ضروری دانسته اند، ولی کارفرمایان خصوصی کارخانه قند ورامین گویا چنین احادیثی را نشنیده اند یا اگر به گوششان رسیده، علاقه ای برای عمل به آن ندارند.
حذف پرداخت قانونی حق الزحمه سختی کار
حذف حق الزحمه سختی کار که در قانون کار به آن اشاره شده و در هر ماه باید به کارگر تعلق گیرد، در کنار اعمال نشدن پرداخت درصدی به عنوان نوبت کار، از نمونه های بارز اهمال کاری کارفرمایان است.
عدم پرداخت به موقع حقوق که از مهمترین دغدغه ها بوده و بسیاری از خانواده های کارگران را رنجیده خاطر کرده، از دیگر اعتراضات کارگران است که نسبت به رفع آن از سوی مسئولان شهرستان و حتی استان، یاری طلبیده می شود.
کارگران با بیش از 25 سال سابقه هنوز بازنشسته نشده اند
در این کارخانه، کارگرانی با سابقه 25 سال به بالا همچنان مشغول فعالیت هستند که طبق قانون وزارت کار، کارشان جزو سخت کاری محسوب شده و باید بعد از پایان 25 سال به عنوان بازنشسته معرفی شوند، ولی به جهت صادر نشدن مدارک لازم از سوی کارفرمایان، مجبور به ادامه کار هستند.
همچنین می توان بکارگیری افراد بازنشسته را مورد سئوال قرار داد. به راستی چرا این افراد با توجه به وجود بسیاری از جوانان بیکار در منطقه، همچنان به کار مشغول بوده و تا کنون، تأمین اجتماعی نیز هیچ اقدامی در این خصوص انجام نداده است؟
حذف پایه سنوات کارگران قراردادی
از دیگر معضلات، می توان به حذف پایه سنوات قراردادیها و امضای اجباری در برگه قرارداد اشاره کرد که در آن، دریافت مبلغ 200 هزار تومان به عنوان سنوات ذکر شده ولی در عمل پرداخت نمی شود.
طرف قرارداد کردن کارگران به صورت 85 روزه که بعد از پایان تاریخ مذکور و حداقل یک هفته بعد از آن، بلاتکلیف بوده و پشت درهای بسته قرار می گیرند تا قرارداد جدید به امضا برسد، از دیگر معضلات به وجود آمده توسط کارفرمایان است.
واگذار نشدن بن کارگری، لباس و دیگر مطالبات که طبق روال در سالیان نه چندان دور به کارگر اهدا می شد و بعد از خصوصی سازی قطع شد، از جمله سئوالات بی پاسخ است که در صورت بیان آنها، حتی تهدید به اخراج در دستور کار قرار می گیرد.
حق بیمه برخی از قراردادیها طی چندین ماه پرداخت نمی شود
باید متذکر شد که حق بیمه برخی از قراردادیها طی چندین ماه پرداخت نمی شود که امید است این امر نیز توسط مسئولان اداره تأمین اجتماعی شهرستان ورامین مورد پیگرد جدی قرار گیرد.
در برخی موارد، حکم کارگزینی نیز که طبق اصول کار باید برای هر کارگر یا کارمند صادر شود و این امر الزامی است، از سوی کارفرمایان صادر نمی شود.
رنج قدیمی ترین کارخانه ورامین از نبود وسایل ایمنی و امدادی
از دیگر نکات قابل توجه می توان به نبود وسایل ایمنی و امدادی مناسب با شرایط کار در این کارخانه بزرگ و قدیمی که تا کنون حوادث بسیاری در آن رخ داده و منجر به جرح و فوت نیز شده، نام برد که این امر نیز باید مورد توجه صاحبان کارخانه قند یا حتی آتش نشانی و هلال احمر قرار گیرد.
دو سفر رئیس جمهور، دهها اعتراض، هیچ جواب!
در سفرهای دور اول و دوم ریاست جمهوری و هیئت دولت به شهرستان ورامین، همه حاضران در دیدار عمومی، پلاکاردهای اعتراض آمیز کارگران کارخانه قند ورامین را دیدند و حتی وقتی فریاد کارگران بلند شد، احمدی نژاد قول مساعدت و پیگیری داد؛ اما مدتها از این وعده ها می گذرد و حتی به نامه های مکتوب اعتراضی کارگران، پاسخ مطلوب داده نشده است.
نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی نیز چند باری در کارخانه قند و مکانهای دیگر، فقط شنونده خوبی برای فریاد زخمی کارگران بوده و تنها اعتراضش، به مزایده سالها پیش این کارخانه است تا نماینده قبلی را نقره داغ کند!
در همین مورد باید گفت که تمام مراحل مزایده، سیر قانونی داشته و واگذاری رسمی در راستای سیاستهای نظام و برنامه های توسعه کشور و اجرای اصل 44 قانون اساسی بوده است.
آنچه که در این میان شایان ذکر است، عدم نظارت مسئولان نظارتی و اجرایی شهرستان بر عملکرد بخش خصوصی است که حدود 500 کارگر را تحت پوشش دارد.
امید است هر چه زودتر آوار مشکلاتی که کمر کارگران را خم کرده، برداشته شده و معضلات، از سوی مسئولان کشوری، استانی و شهرستانی همچون ریاست محترم جمهوری، استاندار و فرماندار در دستور کار قرار گیرد تا شاید بتوانند راه حلی منطقی برای رهایی از این معضل بزرگ بیندیشند و قشر زحمتکش کارگر به دور از هیچ گونه دغدغه ای به کسب روزی حلال فکر کرده و نیرویی مثمرثمر برای ایران اسلامی باشند.
به هر حال، فریادهای خاموش کارگران زحمتکش کارخانه قند ورامین که از ترس از دست دادن لقمه ای نان، چراغ خاموش به خبرگزاری مهر پناه آورده اند، این خبرگزاری را همچون گذشته بر رسالت خویش استوارتر کرده تا حل مشکلات کارگران را به مسئولان گوشزد کرده و تا پیگیری نهایی آن، پیش رود.
..................................................
علیرضا مهدی زاده
نظر شما