اعتیاد یکی از ناهنجاریهای انتقال نادرست مفاهیم مذهبی است

حجت الاسلام عباس ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: آنچه مسلم است جامعه ما یک جامعه مذهبی است و طبیعتاً آموزه‌های دینی می‌تواند به عنوان کارآمدترین، اثرگذارترین و مفیدترین مؤلفه در امر پیشگیری و حتی درمان اعتیاد مؤثر باشد. همچنین دین عامل سعادت، موفقیت، کنترل و رساندن انسان به کمال است.

وی ادامه داد: پژوهشهای صورت گرفته حاکی از این واقعیت است که نفش و تاثیر دین و اعتقادات و باورهای دینی در مداوا و کاهش رنج های انسانی از سالیان پیش شناخته شده است.

امروزه محققان علوم اجتماعی و روانشناسان معتقدند که رابطه مثبت و معناداری بین دین دار بودن وسلامت جسم روح وجود دارد.

این کارشناس مسائل دینی و جوانان تصریح کرد: امیدوار بودن و اتکا به کمک و یاری خداوند در شرایط فشار زندگی، داشتن معنا و هدف در زندگی منابعی هستند که افراد متدین با برخورداری از آنها می توانند در رویارویی با مشکلات زندگی آسیب کمتری را تجربه کنند وعلاوه بر این دین انسان را مجهز به باورها و رفتارهایی می کند که از آن به عنوان تقوی نام برده می‌شود گنجینه ای که به انسان توان درست تصمیم گرفتن و مقاومت شیرین در برابر بدیها و ناهنجاریها را می آموزد.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: افراد متدین در کنترل صحیع غرایز، استرسها وناراحتی ها موفقند. دین به عنوان یک شیوه و سبک زندگی، منبع حمایتی ارزشمندی برای افراد ایجاد می کند و آنها را به انواع مهارتهای مقابله کارآمد با ناهنجاری ها مجهز می کند. توجه به خدا و یاد اوست که کانون آرامشی را در نهاد انسان ایجاد می کند وانسان در برابر ناملایمات تسلیم نمی شود و با توکل و اعتماد به او تمام دشواریها را پشت سر می گذارد. 

وی دین را عامل اصلی در پیشگیری از ناهنجاری ها دانست و تاکید کرد: خداوند خواهان موفقیت ما ودستیابی مان به زندگی سعادتمندانه است و برای رسیدن انسان به خوشبختی وسعادت، مقدمات آن را نیز فراهم کرده است.

این پژوهشگر مسائل جوانان با اشاره به آسیبهای اجتماعی اعتیاد گفت:مجموعه ای از عوامل امر اعتیاد اثر گذار هستند و باعث این ناهنجاری می شوند. عوامل متعددی که بخش قابل توجهی از آن به خلاء و ضعف در حوزه اندیشه و رفتار دینی مربوط می شود. عواملی نظیرعدم شناخت خود، اعتماد به نفس پایین وعدم خودباوری، احساس عجز و واماندگی، احساس عدم کنترل روی زندگی خود، فقدان مهارتهای اجتماعی، پرخاشگری و باورهای غلط ، فقدان ارزشهای مذهبی، اولویت دادن به ارزشهای شخصی خود، عدم احساس مسئولیت فردی و نادیده نگرفتن استعدادها که همه اینها به ضعف و خلا در باورها و اعتقادات دینی باز می گردد.

این فعال حوزه دین ادامه داد: دین، بهترین بستر برای رشد و تعالی فردی و اجتماعی است که یأس و ناامیدی را می زداید و با محکم کردن اراده خودباختگی و خودکم بینی را از بین می بَرد.

ابراهیمی تصریح کرد: گاهی اوقات دیده می شود که افراد به ظاهر مذهبی هم گرفتار دام اعتیاد شده اند علت این است که بین باور ورفتار آنها فاصله زیادی است. این افراد اعتقاد مذهبی داشته و خود را مذهبی می دانند اما رفتار دینی ندارند.

وی با اشاره به وجود خلاء در امور آموزشی گفت: کسانی که متولی آموزش هستند نتوانسته اند رسالت و مسولیت خودشان را به درستی انجام دهند و با توجه به انواع نیازمندی هایی که افراد به یکدیگر دارند می توان اصلی ترین نیازهای انسان تنها در محیط خانواده تامین می شود و تاثیر گذار ترین وماندگارترین اثر را درحوزه آموزش، کانون خانواده به ویژه والدین دارا هستند. 

ابراهیمی با نقص خانواده ها در انتقال مفاهیم دینی اظهار داشت: اینکه آیا خانواده ومحیط آن به ویژه والدین توانسته اند در انتقال و آموزش باورهای مذهبی ورفتار های دینی نقش خودشان را درست ایفا کنند یا اینکه چون خودشان در حوزه اندیشه دینی ضعیف هستند یا اصلا اعتقادی ندارند نمی توانند باورهای دینی را به فرزندان منتقل کنند.

وی ادامه داد: نکاتی نظیزعدم اعتقاد دینی والدین، از هم گسیختگی خانواده، حاکم نبودن ارزش ها در محیط خانه و بین اعضای خانواده، معاشرت های ناسالم و فقدان مهارتهای ارتباطی میان اعضای خانواده به ویژه والدین با فرزندان وهمچنین آشنا نبودن با روشهای صحیح تربییتی که در آموزه های دینی که در ایات وروایات فروان آمده است از جمله موضوعاتی است که می تواند به جایگاه و کانون خانواده لطمه های جدی واردکرد و جوانان را به سمت اعتیاد سوق دهد.

این پژوهشگر دینی افزود: خانواده هایی که نفش خودشان را فقط در تحصیل، معاش وتامین منابع مالی محدود کرده اند امور تربیتی را به سایر عوامل نظیر رسانه ها، مدرسه و دوستان واگذار کرده اند بیشتر در معرض خطر قرار دارند. بعضا دیده شده خانواده چون اعتقاد و باور لازم در وجودشون شکل نگرفته در انتقال و آموزش باورهای دینی کوتاهی و بی مبالاتی می کنند و در دوران نوجوانی اقدام به ایجاد باور برای فرزندشان می کنند که این زمان فرزندان اثر پذیری کمی دارند. غافل از اینکه بر مبنای آموزه های دینی ما این انتقال باید در دوران کودکی از بدو تولد تا 5 سالگی شکل بگیرد.

به اعتقاد وی، اعتیاد یکی از ناهنجاری هایی است که به دلیل عدم انتقال صحیح باورهای دینی می تواند شکل گیرد.