به گزارش خبرگزاری مهر، نمایش "رزم رستم و افراسیاب "کاری از گروه نمایش مینا به نویسندگی و کارگردانی فوزیه قره گزلویی در بخش آئینی جشنواره آئینی و سنتی اجرا می شود. کیانا حیدری بازیگر نمایش، موسیقی: طاهره حسینی، فرزانه حیدری، طراح صحنه: پروانه قره گزلویی و طراح لباس: فوزیه قره گزلویی هستند.
- نمایش"بر بلندای البرز وقتی که آفتاب بر می آید" به نویسندگی پویا بازرگان و کارگردانی مرتضی اسدی مرام و نوشین خسروی در بخش آئینی جشنواره آئینی و سنتی به اجرا در می آید. این نمایش کاری مشترک از گروه نقال‌ها وآزاد بی‌کران است.
خلاصه نمایش: داستان آزاد ساختن کاوس شاه ایران زمین از بند دیوان توسط رستم پهلوان نامدار زابلی و رو در رویی رستم با سالار پهلوانان مازندران دیو سپید و نبرد با او که این اثر در قالب شاهنامه‌خوانی به اجرا در می‌آید.
- نمایش" کوساکچل" به کارگردانی مهدی صالحیار کاری از گروه" اوینار" است که در جشنواره سنتی آئینی حضور دارد. در شرح این آئین آمده است: "کوسا" مردی ریش دراز و چاق و شوخ طبع در مناطق آذربایجان بوده که معمولا همراه با دوستش که "کچل" نام دارد برای تبریک عید و سال نو راهی روستاها می‌شود. او با برقراری دیالوگهای خنده دار با کچل، و با سربه‌سر گذاشتن پیران و جوانان، فضای شادی برای مردم ایجاد می‌کرده است.
بازیگران این نمایش غلامرضا رزاقی، اکبر ذابح، ژیلا اصلانی، فاطمه زورمند، الهام اشرفی، عزیزه نورانی‌فر، پیام احمدی، الهام عباسی، کاظم استادی هستند.
- عادل بزدوده، نویسنده و کارگردان تئاتر درباره جشنواره سنتی آئینی گفت: جشنواره‌ها با هر مضمونی که شکل بگیرند، تبعات بسیار خوبی می‌توانند داشته باشد و یکی از محاسن جشنواره نمایش آیینی و سنتی این است که دست‌اندرکاران متوجه می‌شوند در اقلیم‌های مختلف چه سنت‌ها و آیین‌هایی وجود دارد و این آیین‌ها در جشنواره به مردم معرفی می‌شود.
وی خواستار اختصاص جایگاه و پایگاه اساسی برای انواع نمایش‌ها شد و افزود: باید در طول سال این نوع نمایش‌ها در سراسر ایران و نه فقط در تهران به اجرا دربیاید؛ در حالی که متاسفانه هنوز چنین برنامه‌هایی فقط در مرکز اتفاق می‌افتد و به نظر من باید هرازگاهی جشنواره‌ها به یکی از شهرستان‌ها داده شود و شهرهای بیشتری در طول سال درگیر شوند.
بزدوده همچنین با اشاره به زحمتی که گروه‌ها برای آماده‌سازی نمایش‌ها متحمل می‌شوند، اظهار کرد: باید این گروه‌ها با برنامه‌ریزی دقیقی در طول سال در سالن‌هایی که مورد نظرشان است، در شهرستان‌های مختلف به اجرای مستمر و یک ساله بپردازند تا هم به لحاظ درآمدزایی برای گروه خوب باشد و هم این فرهنگ و سنت که تبدیل به یک نمایش دیداری شده، جای خود را باز کند.
این نویسنده و کارگردان تئاتر با تاکید بر نقش جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در جلوگیری از فراموش شدن برخی آیین‌های کهن ایرانی، تصریح کرد: کسی نمی‌تواند منکر اثر مثبت جشنواره نمایش آیینی و سنتی باشد؛ اما مهم این است که بعد از جشنواره چه اتفاقی می افتد و با تمام شدن جشنواره، بعد از آن چه می‌شود و گروه‌ها چه می‌کنند؟ فقط دو اجرا در جشنواره یا بیست و سی اجرا برای نمایش‌ها کافی نیست و به عبارتی هم هدر دادن بیت‌المال است و هم اینکه گروه در طول سال علاف می‌ماند.
بزدوده گفت: باید چنین مواردی در برنامه‌ریزی کلان دیده شود؛ تا هم برای گروه‌ها خوب باشد و هم برای مخاطبین؛ زیرا ما باید بتوانیم مخاطب را به سالن‌های تئاتر بکشیم و قرار نیست سالن‌های ما فقط با کارهای خارجی پر شود. اگر ما شناخت درستی از فرهنگ، آیین‌ها و سنن خود داشته باشیم و بتوانیم زبان حال آن منطقه و جغرافیا را به درستی بیان کنیم، توانسته‌ایم به وسیله این نوع نمایش‌ها زمینه رشد فرهنگی و اجتماعی را فراهم آوریم.
- نمایش" سارای" به کارگردانی ولی لطفدوخت کاری از گروه هنری آذربایجان دربخش صحنه ای جشنواره آئینی و سنتی به اجرا در می‌آید. این نمایش برگرفته ازافسانه " سارا " قهرمان ملی آذربایجان بوده و در وضعیت‌های مختلف تاریخی که در شش تابلو به نمایش درمی‌آید پیوندهای معنوی، مبارزاتی و وقایع میان قهرمانان از طریق بروز روحیات ظلم‌ستیزی و سازش‌ناپذیری با ظلم و بیداد وایدئولوژی مبارزه جویانه با الهام از روحیه ظلم ستیزی انسانهای قوی وبزرگ‌منشی مردمان آزاده را به معرض نمایش می‌گذارد.
- رحمت امینی، نویسنده و کارگردان تئاتر در ارتباط با جشنواره سنتی آئینی گفت: نمایش‌های آیینی و سنتی باید مستحکم‌ترین جایگاه را بین انواع نمایشی در کشور داشته باشد؛ زیرا شیوه‌های اجرا همراه با مضامین، کاملا برآمده از فرهنگ، سنت و آیین‌های خودمان است و زادبوم این نوع نمایش‌ها در همین کشور است.
وی با بیان اینکه ورود تئاتر غربی از دامنه نفوذ نمایش‌های کهن ایرانی کاست، اظهار کرد: با کمی توجه می‌توانیم بهره‌های زیادی از نوع نمایشی آیینی و سنتی ببریم ولی غافلیم. البته بخشی از رفع این تغافل و زنده کردن این نمایش‌ها توسط جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی انجام می‌شود وبرگزاری چنین جشنواره‌ای این فرصت را فراهم می‌آورد تا یادمان نرود دارای پیشینه قابل توجه نمایش ایرانی بوده و هستیم.
امینی ابراز امیدواری کرد در کنار جشنواره نمایش آیینی و سنتی، جریان عمومی این نوع نمایش نیز حفظ شود و افزود: مرکز هنرهای نمایشی در حوزه نمایش آیینی و سنتی تلاش‌هایی کرده و مثلا تالار سنگلج قرار است جایگاهی برای نوع تفکر نمایش ایرانی باشد که خوب است؛ ولی به نظرم کم است و این نوع نمایش جای آن را دارد که در محیط‌های شهری و فرهنگسراها نیز اجرا شود.
این مدرس تئاتر پیشنهاد داد: جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی از معدود جشنواره‌هایی است که باید در طول سال به معنای درست کلمه فعال باشد؛ یعنی دبیرخانه داشته باشد، نه فقط برای دریافت و ثبت متون، بلکه دبیرخانه‌ای که مدام با گروه‌های آیینی سنتی در تماس باشد، به آنها سر بزند و در جریان مشکلاتشان قرار بگیرد تا زمانی که جشنواره برگزار شود و در این حالت است که یک جشنواره عالی خواهیم داشت که از دل آن تعدادی کار در می‌آید که در طول سال اجرا می‌شود و بخش عمده‌ای از نیاز مخاطبان را پر می‌کند.
امینی همچنین خواستار فعالیت یک دبیردرچندین دوره از جشنواره شد و گفت: باید برای کارهای فرهنگی اهمیت قائل شویم و فرصت بیشتر و بهتری به آنها داده شود تا نتیجه را ببینیم؛ زیرا نمی‌توان سریع نتیجه گرفت و بنابراین من معتقدم زمانی سیاست واحدی می‌تواند بر جشنواره اعمال شود که یک دبیرخانه فعال در طول سال با کارکرد درست و نیز دبیری داشته باشد که بتواند حداقل دو سه دوره فعالیت داشته باشد تا حاصل کار خود را ببیند.
نظر شما