سید مهدی طباطبایی در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: از جمله مهم ترین علل بروز این بیماری ها در استان تغییرات وسیع در دهه های گذشته به ویژه تجارت دام، گوشت و دیگر فرآورده‌ها با منشأ حیوانی، توسعه کشاورزی و ارتباط نزدیک انسان با دام و مصرف شیر غیر پاستوریزه، تعداد زیاد سگ های ولگرد، کشتار غیر قانونی دام و دفع نامناسب ضایعات حیوانی بوده است.
وی با بیان اینکه 13 تیرماه به عنوان روز ملی مبارزه با بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان نامگذاری شده، گفت: تلاش می کنیم با تقویت و گسترش همکاری های بین بخشی، آموزش وسیع جامعه، بهسازی محیط، واکسیناسیون حیوانات وحشی و اهلی، تقویت کمیته نابودی سگ ها و گربه های ولگرد، تأمین غرامت دام آلوده به دامداران، ایجاد و راه اندازی جایگاه دامی استاندارد در زمینه کاهش موارد ابتلا گام برداریم.
وی افزود: اقدامات دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در چند سال اخیر در راستای کاهش بروز بیماری های مشترک بین انسان و دام موفقیت آمیز بوده است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بیان داشت: یکی از تلاش های مؤثر دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در این راستا، کاهش 67 درصدی مرگ و میر ناشی از ابتلا به تب کریمه کنگو و نیز کاهش موارد ابتلا به این بیماری بوده است.
وی گفت: بروز تب کریمه کنگو در مرکز و جنوب سیستان و بلوچستان بیشتر از سایر بیماری های مشترک بین انسان و دام گزارش شده است.
وی همچنین با بیان اینکه بیماری سالک نیز یک بیماری مشترک بین انسان و دام است افزود: بروز زخم ناشی از گزش پشه خاکی در نقاط حساسی مانند چشم، لاله گوش، لب و بینی ممکن است موجب نقص عضو این اعضا شود.
طباطبایی اظهار داشت: در برخی موارد ممکن است آلودگی ثانویه موجب عفونت باکتریایی شده و جان بیمار را به خطر اندازد.
وی گفت: بیماری سالک در محل گزش پشه به صورت جوش کوچکی پس از دو ماه ظاهر می شود که رفته رفته بزرگ شده و به زخم تبدیل می شود.
وی افزود: این زخم حدودا پس از هشت ماه تا یکسال بهبود می یابد اما اثر آن بر روی پوست باقی می ماند.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بیان داشت: شایع ترین نوع سالک، سالک روستایی است که توسط پشه آلوده به انسان منتقل می شود.
وی گفت: بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری استفاده از پشه بند، استفاده از توری، حشره کش ها و دفع صحیح زباله برای کاهش تولید مثل پشه خاکی در مناطقی که این پشه وجود دارد است.
وی افزود: این بیماری در بیشتر موارد با درمان موضعی بهبود می یابد اما جای زخم باقی می ماند و هر چه درمان زودتر آغاز شود جای زخم کوچک تر خواهد بود.
نظر شما