حجت الاسلام مرتضی وافی معاون فرهنگی مسجد جمکران در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد نقش دعا در آرامش بخشی روحی و روانی انسان گفت: انسان با دو خصلت مادی و روحی آفریده شده، طبیعی است که در فضای مادی و جسمی به واسطه استفاده از نعمتهای الهی بتواند ماده وجودی خود را پرورش دهد اما در بعد روح و روان، ارتباط و اتصال با عالم غیب و شهود معنا پیدا می کند این همان جایی است که بحث توکل، توسل و ارتباط با منبع و مبدأ فیض مطرح می شود.
دعا رشد و ترقی انسان را به ارمغان می آورد
وی افزود: کسانی که به منبع و مبدأ فیض الهی مرتبط باشند به دلیل ارتباط با یک منبع نامحدود در این فضای مادی و در دنیای امروزه با تمام مشکلات و دلمشغولی ها طبیعتا به آرامش بیشتری دست پیدا می کنند که یکی از آثار ارتباط و اتکای به خداوند همین آرامش است و این ارتباط و اتصال اگر همراه با استجابت هم نباشد خود موجب آرامش می شود.
وی افزود: دعا به نوعی رشد و ترقی را برای انسان به ارمغان می آورد یعنی انسان در لابلای انس با مضامین دعا به آرامش نسبی می رسد از این جهت که دیدگاه وی در ترسیم فضای پیش رو در لابلای مضامین و عبارات ادعیه به ویژه دعاهای منسوبه به ائمه ساخته می شود ضمن اینکه انسان به مسائل مادی خلاصه نمی شود و به نوعی در قالب دعا می تواند خود را تغذیه معنوی کرده و به نوعی آرامش برسد.
بهترین دعا چیست؟
حجت الاسلام وافی شکستگی قلب و خشوع و دوری از تکبر را شرط مهم ورود به عرصه دعا دانست و گفت: باید انسان تکبر، خودخواهی و خودبزرگ بینی را در ابتدا کنار بگذارد و با این شرط وارد عرصه دعا شود.
وی عافیت، عاقبت به خیری و نجات از آتش را سه خواسته در صدر دعاها خواند و گفت: منظور از عافیت هم امور دینی و هم دنیوی است ضمن اینکه بر طلب نجات از آتش در شبهای قدر و ماه مبارک رمضان بیشتر تأکید شده که در دعای جوشن کبیر آن را می خوانیم. تحقق این سه خواسته یعنی عافیت،عاقبت به خیری و نجات از آتش در ذیل ظهور امام عصر(عج) امکان پذیر است.
آسیبهایی که مجالس توسل را تهدید می کند
مدیر مرکز مطالعات راهبردی خیمه به برخی از آسیبهای مجالس دعا اشاره کرد و گفت: دوری از مناجات و دعا یکی از آسیبهای اصلی در مجالس توسل است. گاهی متأسفانه در این مجالس توسل به اهل بیت(ع) از فضای مناجات و دعا و توسل به ذات حضرت حق فاصله گرفته می شود و ما به بسیاری از ذاکران و مادحان و گردانندگان مجالس مذهبی سفارش می کنیم که حتما در خلال مجالس توسل بحث مناجات با خدا و بازخوانی مضامین ادعیه مثل صحیفه سجادیه و مناجات ابوحمزه ثمالی و... را داشته باشند.
وی توجه به خواسته های فردی و دوری از حوزه اجتماعی را یکی دیگر از آسیبهای مجالس دعا و توسل برشمرد و افزود: نباید در مجالس توسل و دعا تنها جنبه های فردی انسان را در نظر گرفته و از حوزه جامعه غافل شویم چون این خلاف روش ائمه اطهار(ع) در بحث دعا است؛ در صحیفه سجادیه می بینیم که در کنار دعای توبه و مکارم الاخلاق، دعا برای جوانان، مرزبانان، جامعه اسلامی، باران، و...ذکر شده است.
حجت الاسلام وافی بر رعایت حد و اندازه دعا و توسل در مجالس تأکید کرد و گفت: حال افراد یکسان نیست و افرادی هستند که حال مناجات و توسل را بسیار دارند اما برخی به لحاظ توانایی جسمی و...اینگونه نیستند. بهتر است مجالس را به گونه ای اداره کنیم که جمعیت بیشتری از افراد جامعه بتوانند با همان حداقل توانشان از این محافل معنوی بهره ببرند. آسیب دیگر این است که بسیاری از افرادی که دعا را می خوانند و یا می شنوند با جملات و واژه های عربی ادعیه آشنا نیستند.
معاون فرهنگی مسجد جمکران هنر مناجات خوانی با مرثیه خوانی را متفاوت خواند و گفت: کسانی که دعا و مناجات می خوانند با افرادی که مداحی می کنند بسیار متفاوت هستند شاید از یک نوجوان بتوان پذیرفت که در فضای مداحی و مرثیه خوانی ورود پیدا کند اما هنر مناجات خوانی شرایط خاص خود را می طلبد و ویژگیهای روحی و اخلاقی خاصی دارد چراکه مخاطبان یک پله بالاتر از مداح و مرثیه خوان از آنها انتظار دارند.
نظر شما