به گزارش خبرنگار مهر، کشاورزی در گیلان به دلیل سکونت حدود 47 درصد جمعیت این استان در روستاها از رونق خاصی برخوردار بوده و بخش عظیمی از گوشت قرمز و سفید، عسل، مواد لبنی، برنج، زیتون، بادام، فندق، چای و غیره کشور از این منطقه تامین می شود اما بی تمایلی مردم به ویژه جوانان به کارهای سخت، کشاورزی استان را تهدید می کند.
به یقین جوانان برای فرار از بیکاری به شغل های کاذب روی می آورند که در این نوع از بیکاری نخست نیروی کار به جای فعالیت در بخش تولید به واسطه گری، دلالی و مشاغل خدماتی بدون بازده روی آورده و دیگر اینکه کارگران بسیاری در زمینه های به کار گرفته می شوند که در آن، شمار کارگران نسبت به کار فزونی دارد.
کشاورزی در گیلان بیکاری پنهان است
در این ارتباط نماینده مردم رشت در مجلس با اعلام اینکه کشاورزی در گیلان بیکاری پنهان است، گفت: کشاورزان استان چند ماه مشغول به کار بوده و عملا در سایر ماههای سال کاری ندارند.
حسن تامینی با اشاره به اینکه عمده مراجعات مردم به نمایندگان مجلس بیکاری است و بخش کشاورزی استان پاسخگو معیشت مردم نبوده و برای خانواده ها صرفه اقتصادی ندارد، افزود: در جوار فعالیت های کشاورزی باید کارگاههای کوچک و زودبازده راه اندازی شود.
وی همچنین توسعه صنایع تبدیلی و بسته بندی در بخش کشاورزی را در استان مهم دانست و خواستار حمایت ویژه مسئولان به ویژه سیستم بانکی در این زمینه شد.
نماینده مردم رشت بر لزوم تدوین راهکارهای جدید برای ایجاد اشتغال نوین در گیلان تاکید کرد و یادآورشد: بیشتر بیکاران استان دارای مدارک تحصیلی بالایی هستند و ایجاد اشتغال برای این قشر در استان به سختی تامین می شود.
پایداری فعالیت در بخش کشاورزی تضمین شود
متاسفانه بیکاری پنهان در بخش کشاورزی بسیار زیاد است که مسئولان باید به این مهم توجه کنند.
در گذشته صنعت فرش، ابریشم، صنایع دستی و غیره به عنوان مکمل بخش کشاورزی بود اما امروز این امر منسوخ شده و این صنایع به حوزه های دیگری منتقل شده اند و از سوی دیگر دولت راهکار روشنی برای فارغ التحصیلان کشاورزی ارائه نکرده است.
یک کارشناس کشاورزی در این باره گفت: صنایع تبدیلی باید در محل تولید کشاورزی شکل گیرد، اشتغال وقتی مولد و پایدار می شود که خوشه های صنایع تبدیلی اجرا شود.
محمد حسین زاده به واردات بی رویه محصولات کشاورزی اشاره کرد و افزود: این موضوع باعث شده که بخشی از تولید کشور نابود شود و کارخانجات با حداقل ظرفیت کار کنند.
وی ادامه داد: هم اکنون در بخش کشاورزی گیلان بیکاری پنهان بر افزایش قیمت ها دامن زده است که باید برنامه ریزی اصولی در این عرصه انجام شود.
بدین ترتیب بیکاری یکی از معضلات اجتماعی است که در بسیاری از کشورهای جهان به ویژه کشورهای توسعه نیافته یک مسئله اجتماعی محسوب می شود.
بیکاری به عنوان یک مسئله دشوار اقتصادی در شرایطی مطرح می شود که تعداد زیادی از افراد واقع در سن کار نتوانند برای مدت معینی، شغلی بدست آورند.
بیکاری به دو صورت آشکار و پنهان تقسیم بندی می شود؛ بیکاری آشکار وضعیتی است که در آن افراد قادر و مایلند کار کنند ولی نتوانند شغل مناسب و درآمددار بدست آورند.
بیکاری آشکار خود به دو نوع ارادی و غیرارادی تقسیم می شود؛ بدین گونه که در بیکاری ارادی و اختیاری افراد از پذیرفتن شغلی که برای آنان شایستگی ندارد امتناع می ورزند ولی در عین حال می توانند از راههای دیگر زندگی خود را تامین کنند اما در حالت بیکاری غیر ارادی یا غیر اختیاری جستجوگران کار تمایل دارند که کاری داشته باشند، ولی شغلی برای آنان وجود ندارد.
اما بیکاری پنهان وضعیتی است که در آن افراد به ظاهر در اشتغال کامل هستند اما در واقع غیر مولدند و یا به عبارت دیگر نیروی کار نسبت به نیاز تولید اضافه است و اگر تعدای از افراد از کار برکنار شوند نقصانی در میزان تولید به وجود نمی آید.
بیکاری پنهان؛ بیماری مزمن درایران
بیکاری پنهان بیماری مزمن برخی کشورها از جمله ایران است، در ایران رشد سریع جمعیت تحت تاثیر سیاست های نادرست جمعیتی به این پدیده دامن زده است و موجب شده که با گسترش بیکاری پنهان در بخش تولید بازدهی و کارایی تولید پایین بیاید.
رئیس کل دادگستری استان گیلان پدیده بیکاری را دغدغه و دل مشغولی اکثر خانواده ها دانست و گفت: بالا رفتن سن ازدواج، فقر، انحرافات اجتماعی، ناامیدی، افسردگی، مهاجرت به شهرها، طلاق، فحشا، دزدی، قتل و غیره از کارکردهای منفی این پدیده است.
محمد جواد حشمتی با اشاره به اینکه بیکاری می تواند زندگی انسان را تحت الشعاع خود قرار دهد، افزود: زندگی هر فرد به اقتصاد وابستگی زیادی دارد و قطع درآمد می تواند زندگی فرد را با مخاطره جدی مواجه کند.
وی در ادامه برلزوم ایجاد اشتغال مولد و پایدار در گیلان تاکید کرد و یادآورشد: سرمایه گذاری و اشتغال مولد عامل مهم توسعه استان است.
۹۰درصد تقاضای مردمی به دفتر مراجعات نمایندگان مجلس مربوط به کار است
نماینده مردم رودسر و املش با بیان اینکه آمارهای رسمی در خصوص نرخ بیکاری دراستان قابل قبول نیست، گفت: چون بر اساس ملاک های تعیین شده، بیکاری های پنهان، بیکاری فصلی کشاورزان و بیکاری کارگران اخراج شده که از تامین اجتماعی پول می گیرند، در آن آمارها محاسبه نمی شود، بنابراین این آمارها نمی تواند دقیق باشد.
اسدالله عباسی افزود: در حال حاضر ۹۰درصد تقاضای مردمی به دفتر مراجعات نمایندگان مجلس مربوط به کار یا وام است که اجرای هر دو در استان مشکل می باشد.
وی به بررسی وضع سواد بیکاران در استان اشاره کرد و اظهارداشت: میزان بیکاری باسوادان بسیار بیشتر از بیکاری بی سوادان است.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: دلیل اصلی پایین تر بودن نرخ بیکاری بی سوادان این است که بی سوادان دامنه انتظارات محدودتری دارند و برای کسب هر نوع شغل آمادگی لازم را از خود نشان می دهند؛ در مقابل باسوادان هر اندازه که به مدرک تحصیلی بالاتری دست یابند دامنه توقعات و انتظاراتشان بالاتر رفته و هر نوع شغلی را نمی پذیرند.
وی ادامه داد: با توجه به افزایش جمعیت زنان علاوه بر بحران بیکاری مردان با بحران قشرعظیمی از زنان تحصیلکرده نیز مواجه خواهیم بود.
نماینده مردم لنگرود در مجلس نیز با ابراز تاسف از وضعیت کشاورزی استان گفت: در حالیکه گیلان به دلیل شرایط اقلیمی باید سهم بالایی از نظر اشتغال در کشور داشته باشد اما همین وضعیت موجود نیز درحال کاهش است.
مهرداد لاهوتی با اشاره به اینکه زمانی شش هزار تن پیله ابریشم در گیلان تولید می شد، افزود: هم اکنون این میزان تولید پیله به زیر هزار تن رسیده است که بی توجهی به این بخش و کاهش اشتغال، فاجعه ای در استان به وجود خواهد آورد.
وی تاکید کرد: افزایش سهم اشتغال استان در بخش کشاورزی نیازمند عزم جدی همه مدیران است.
نماینده مردم لنگرود در مجلس یادآورشد: از ظرفیت موجود در بخش گردشگری گیلان می توان برای افزایش سطح اشتغال در استان استفاده کرد.
اشتغال پایداری در خیلی از بخش ها ایجاد نشده است
به هر حال در شهرها هر روز شاهد هزاران کودک، پیر و جون که به نوعی مشغول به کارند بدون این که در چرخه اقتصاد کشور نقش مهمی بازی کنند یا کارشان به معنای رهایی از فقر باشد، رو به رو هستید.
هر شب در کوچه و خیابان، هرجا انبوهی زباله در انتظار ماشین های شهرداری تلنبار شده، عده ای را می بینید که مشغول جدا کردن هر چیزی هستند که خریداری دارد، از پلاستیک و فلز تا کاغذ و نان خشک... جمع آوری مواد اولیه قابل بازیافت روزها نیز انجام می شود.
در بسیاری از محله های شهر و در ساعت های مختلف روز صدای به گوش می رسد که خریدار همه چیز است، از شیر مرغ تا جان آدمیزاد.
در گوشه و کنار شهر هر روز هزاران نفر را می توان دید که به فروش چیزهای مشغولند که یا نیاز عاجل شهروندان نیستند یا آنها را به راحتی از دیگر فروشگاهها هم می توان خرید.
از فروشندگانی که در ازدحام چهارراهها، پشت چراغ قرمز، یا در معابر پر رفت و آمد فال حافظ، گل و غیره به مردم عرضه می کنند.
دستفروشانی که تمام سرمایه آنها به چند هزار تومان نمی رسد فراوانند، هم در کوچه ها، خیابان های فرعی و هم کنار پیاده روها مثل مردی که چند گلدان گل یا چند کیلو هندوانه و خربزه را با گاری از این کوچه به آن کوچه می کشد.
گرچه کار برخی از این دوره گردان برای شهروندان سودمند است و وسایل راحتی را فراهم می کند و برخی مثلا خوراکی های فصل را عرضه می کنند که به هر حال تنوعی می تواند باشد اما اشتغال اغلب آنها را نمی توان کار نامید، این اشتغال نه در اقتصاد جامعه نقشی مثبت دارد و نه برای شاغلان امنیت و رفاه فراهم می کند.
نظر شما