هشدارهای امام حسین(ع) پیش از واقعه حره/ اهداف امام از عزیمت به کوفه

حجت الاسلام احمد غلامعلی معاون پژوهشی پژوهشکده دارالحدیث در گفتگو با خبرنگار مهر، در پاسخ به این سؤال که آیا امام حسین(ع) با آگاهی نسبت به نتیجه قیام خویش به سمت کوفه حرکت کردند، گفت: یکی از پیش فرضهای ما شیعیان عصمت و علم امامت است، درباره علم امامت نظرات گوناگونی است؛ عده ای معتقدند امام به همه چیز آگاه است اما برخی تأکید دارند که هر آنچیزی که در مسیر لازم است خداوند برای امام منکشف می کند و برخی معتقدند هرجا امام لازم داشته باشد خداوند آن علم را در اختیارش قرار می دهد.

امام مکلف به علم ظاهری است

مدیر دفتر سیاستگذاریهای پژوهشی مؤسسه دارالحدیث افزود: شکی نیست که علم غیب از آن خداست و آنچه که خداوند در اختیار دیگران قرار می دهد مقداری است که در مسیر هدایت نیاز است و برای امام حسین(ع) نیز چنین بوده است اما نکته دیگر این است که ائمه معصومین دو بعد دارند، یک بعد اتصال بالله و یک بعد دیگر این است که دست خلایق را بگیرند و برای ما الگو شده و هدایتگر ما به سوی سعادت باشند.

وی یادآور شد: طبیعی است که در جنبه دوم امام باید الگوی کامل باشد و به گونه ای رفتار کند که برای دیگران هم چنین رفتاری ممکن باشد از این رو امام حسین(ع) و همه ائمه(ع) مکلف به توجه به اسباب ظاهری هستند و نباید آن بعد علمی خود را در مسائل ظاهری دخالت دهند یعنی امام حسین(ع) اینجا باید طبق محاسبات ظاهری رفتار کند.

هشدارهای امام حسین دو سال پیش از واقعه حره/ قیام بی موقع و بی امام پرهزینه و بی نتیجه است

وی در مورد علت همراهی خانواده امام حسین(ع) در مسیر کوفه تصریح کرد: به هیچ وجه امام نمی توانست قبح رفتار یزید را نشان دهد. با اینکه حضرت بارها نسبت به فساد یزید و به خطر افتادن اسلام هشدار داده بودند اما هیچ کس توجهی به این مسئله نمی کرد حتی امام حسین دو سال قبل از "وقعه حره " که منجر به کشته شدن 10 هزار نفر در مدینه شد به "عبدالله بن حنظله غسیل الملائکه " و یارانش نسبت به فساد یزید هشدار داده بود اما اصلا متوجه نمی شدند.

عضو هیئت علمی دانشکده دارالحدیث تأکید کرد: وقتی کسی متوجه این خطرات نمی شود باید به گونه ای نهی از منکر را انجام داد که حالت بیدار باش داشته باشد که حادثه کربلا واقع می شود و مخصوصا بعد از اسارت اهل بیت امام حسین(ع) و حرکت آنان در مسیر کوفه تا شام و از آنجا به مدینه این واقعه را با عزاداریهای خود گزارش می کنند تازه آنهایی که در مدینه بودند در سالگرد واقعه عاشورا بیدار می شوند و یواش یواش می گویند که انگار آنچه حسین می گفت درست بود و نمایندگانی را برای اینکه از نزدیک وضعیت یزید را ببینند می فرستند.

حجت الاسلام غلامعلی افزود: وقتی عبدالله با بقیه وارد شام می شوند و صحنه فساد یزید را می بینند به مدینه برمی گردند و می گویند این اصلا خلیفه نمی شود و قیام را شروع می کنند اما متأسفانه وقتی قیام به موقع و با امام مسلمین همراه نباشد هزینه بسیار می دهید و اما هیچ اثری هم ندارد.

وی افزود: مسلم بن عقبه که فرمانده سپاه یزید به مدینه بود بعد از آن همه خون ریزی می گوید حالا بیعت کنید مردم مدینه می گویند بیعت می کنیم. می گوید بیعت به عنوان چه؟ می گویند بیعت به عنوان اینکه یزید خلیفه است او می گوید نه این برای قبل قیام بود الان باید به عنوان برده با یزید بیعت کنید و مردم مدینه برده می شوند و زنانشان تا سه روز برای این لشکر حلال می شوند و این همه مفاسد به وجود می آید آخر هم این قیام به هیچ دردی نخورد.

امام حسین(ع) متناسب با وقایع هدف گذاری می کردند

معاون پژوهشی پژوهشکده دارالحدیث تأکید کرد: امام حسین نشان دادند که اگر قرار است قیامی صورت گیرد باید با محوریت امام باشد تا هزینه اندک اما آثار آن زیاد باشد. امام حسین(ع) در نهضت خویش 72 کشته داد اما تأثیر آن قرنها برجاست و نه تنها ایشان خط سیر امامت را به ما نشان داد بلکه حیات اسلام به حرکت امام حسین است؛ اگر امام حسین نبود و آن رفتار یزید ادامه پیدا می کرد اسلام بطور کامل از بین می رفت.

وی در مورد علت اینکه امام حسین(ع) برای حج واجب در مکه نماند و به سمت کوفه حرکت کرد نیز گفت: این مسئله به اهداف قیام اباعبدالله(ع) بر می گردد. امام در مسیر خود اهداف متعددی را دنبال می کردند و هدفها چند لایه بود. امام حسین(ع) متناسب با گزارشهای ارسالی و اتفاقاتی که می افتاد حرکت خود را تنظیم می کردند.

حجت الاسلام غلامعلی افزود: اولین مطلب این است که امام با یزید نمی خواستند بیعت کنند و حرکت اول متناسب با این هدف بوده پس به مکه می روند در مکه نامه های زیادی از کوفیان می رسد پس در هدف گذاری بعدی تشکیل حکومت اسلامی در کوفه است سومین اتفاق این است که احتمال ترور زیاد می شود پس باید این مسئله را نیز تغییر دهد.

معاون پژوهشی پژوهشکده دارالحدیث در پایان تصریح کرد: امام با توجه به اتفاقات مختلف باید به علم ظاهری عمل کند. مهمترین هدف اجرای اسلام و امر به معروف و نهی از منکر است و امام ابتدا قصد حج واجب داشتند اما بر اساس اتفاقاتی که افتاد آن را به عمره تبدیل کردند و حرکت خود را به سمت کوفه ادامه دادند.