دکتر احمدرضا مفتاح رئیس دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد نگاه علمای مسیحی به مفهوم موعود و منجی در آخرالزمان گفت: پس از اینکه حضرت عیسی(ع) معجزاتی انجام داد عده ای ذهنشان به سمت این مسئله رفت که این شخصیت خارق العاده ای که معجزاتی انجام می دهد آیا پیامبری است مانند حضرت موسی و حضرت الیاس و یا مسیحایی است که تا کنون انتظار آنرا می کشیدند.
مفتاح در ادامه سخنانش تصریح کرد: نکته قابل توجهی که وجود دارد این است که مسیحیان اولیه انتظار بازگشت قریب الوقوع عیسی(ع) را می کشیدند یعنی هرلحظه احتمال می دادند قرار است که حضرت باز گردد اما مدتی که گذشت و از این بازگشت خبری نشد این انتظار قریب الوقوع جای خود را به انتظار طولانی مدت داد و انتظار این را می کشیدند که حضرت عیسی برگردد. این انتظار مسیحایی شکل های مختلفی در الهیات مسیحی یافت و حتی باعث پیدایش فرقه هایی مانند نهضت های هزاره گرا و ... شد.
وی یادآور شد: مسائل اعتقادی که رکن آنها اعتقاد به خداشناسی و آخرت شناسی است در همه ادیان الهی وجود دارد. معمولا براهینی که برای اثبات وجود خداوند ارائه می شود در دین مسیحیت و اسلام با هم مشترک است، نکته جالب این است که وقتی به کتاب های کلامی مراجعه می کنیم متوجه می شویم نوع براهین خداشناسی و یا نوع مباحثی که در مورد اوصاف خداوند بیان می شود با هم مشترک هستند.
مفتاح تأکید کرد: در کنار آموزه هایی که به بحث معاد و آخرت شناسی و اعتقاد به مسئله بهشت و جهنم بوده و از جمله آموزه های مشترک ادیان آسمانی است، در دین مسیحیت هم این آموزه وجود دارد و در دین اسلام هم که کاملا آشکار است به طوری که گاهی گفته می شود یک ششم آیات قرآن به مسئله معاد پرداخته است.
وی با بیان اینکه توجه به مسائل اخلاقی در سه دین مسیحیت، یهودیت و اسلام به شکل مشابهی وجود دارد افزود: اینکه معمولا شنیده می شود مسیحیت بیشتر بر اخلاق است به این دلیل است که سخنان حضرت عیسی(ع) نسبت به کسانی که فقط به ظاهر شریعت توجه داشتند، توجه بیشتری به اخلاق دارد.
نظر شما