سیدعلی آلداوود در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره جایگاه و اهمیت آثار و پژوهشهای زندهیاد عبدالمحمد روحبخشان گفت: او شخصیتی چندوجهی داشت؛ هم در زمینه ترجمه، هم در زمینه مردمشناسی و گویششناسی و این اواخر هم در زمینه ترجمه متون مهم از زبان فرانسه.
وی با اشاره به کتابهای متعددی که زندهیاد روحبخشان از زبان فرانسه ترجمه کرده است، افزود: یکی از وجوه برجسته کارهای او، بحث ویرایش بود؛ در شرایطی که برخی مترجمان توجه مناسبی به وضعیت زبان مقصد (فارسی) و آسیبهایی که در برگردان برخی متون به آن وارد میشود، روحبخشان به این آسیب توجه داشت و از این جهت میتوان او را یکی از بهترین ویراستاران ایران دانست.
این پژوهشگر و محقق اضافه کرد: روحبخشان بر شیوههای مختلف نگارش زبان فارسی و واژههای جاافتاده و ساده آن در زمان ترجمه از زبانی دیگر و همچنین گویشهای زبانی مختلف فارسی رایج در ایران، تسلط کامل داشت و لذا نثرهای ترجمهای او بسیار شیوا و رسا بود.
آلداوود با اشاره به اهمیت کتاب «اخلاقیات در ادب فارسی» (شارل هانری دوفوشهکور ایرانشناس مشهور فرانسوی) که زندهیاد روحبخشان با همکاری امیرعلی معزی آن را به فارسی برگردانده و مرکز نشر دانشگاهی چاپ کرده است، گفت: ترجمه این اثر، کار دشواری بوده اما روحبخشان اسامی کامل رسالهها و موضوع آنها را به شیوایی به فارسی برگردانده است.
وی افزود: وجه دیگر کارهای زندهیاد روحبخشان، تحقیقاتی است که درباره گویششناسی و لهجههایی که در ایران رایج است، انجام داده است. او از همکاران و در واقع دستیار جورج رودار ایرانشناس معروف سوئیسی در تدوین اطلسی برای گویشهای ایرانی بود. البته این کار ناتمام ماند ولی روحبخشان یکی دو مقاله در در این زمینه در مجله فرهنگستان زبان فارسی و یکی دو نشریه دیگر چاپ کرد.
این پژوهشگر عرصه ادبیات همچنین با اشاره به اهمیت کارهای زندهیاد عبدالمحمد روحبخشان در زمینه روزنامهنگاری گفت: او یکی از مفسران سیاسی مطبوعات ایران قبل از انقلاب بود که در روزنامه کیهان قلم میزد و بعد از آن هم به دنبال پرورش نسلی از مفسران سیاسی در مطبوعات ایران، فعالیتهای جدی انجام داد.
آل داوود همچنین با اشاره به مقالات عبدالمحمد روحبخشان که با امضای «آزاد بروجردی» در مجله «نشر دانش» (وابسته مرکز نشر دانشگاهی) چاپ میشد، افزود: او یکی از همکاران خوب این مجله بود. نکته دیگر درباره اهمیت فعالیتهای زندهیاد روحبخشان و در واقع مهمترین کار او، چاپ و نشر مجله «لقمان» به زبان فرانسه بود که در آن دوره، بسیار کار مهم و ارزشمندی بود.
نظر شما