به گزارش خبرنگار مهر، زمستان 90 برای اهالی تئاتر فصلی متفاوت بود. با وجود اینکه تعدادی از مدیران تئاتری در فصول گذشته سال 90 استعفا داده بودند و اتفاقات متعددی در تئاتر رخ داده بود که شاید برای اهالی تئاتر خوشایند نبود، اما همه در انتظار برگزاری سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر به عنوان بزرگترین رویداد تئاتری کشور بودند.
پیش از برگزاری جشنواره بحث در خصوص سطح کمی و کیفی جشنواره بود که با توجه به حضور رحمت امینی در مدت زمان کوتاهی در دبیرخانه سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر توجیهپذیر بود. البته وضعیت تالار مولوی به عنوان یکی از معدود سالنهای استاندارد تئاتر و متعهد نبودن ادارهکل هنرهای نمایشی نسبت به تعهدات خود با دانشگاه تهران برای حمایت از این سالن و امکان تعطیلی آن بحث جدی تئاتر در آن روزها بود.
خبر استعفای سعید اسدی از مدیریت تالار نیز شوکی جدید برای خانواده تئاتر و تئاتر دانشگاهی بود که مورد موافقت مدیرکل فرهنگی دانشگاه تهران قرار نگرفت و در نهایت تالار مولوی با همکاری دانشگاه تهران میزبانی جشنواره بینالمللی تئاتر فجر را عهدهدار شد. اما با برگزاری این دوره از جشنواره و سطح نسبتا قابل قبول آن با توجه به زمان کمی که دبیر جشنواره در اختیار داشت، یکی از نگرانیهای خانواده تئاتر برطرف شد.
اما این نگرانی بعد از پایان جشنواره با انتشار اخباری مبنیبر محدود شدن جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در دورههای بعدی همچنان به بقای خود ادامه داد. از سوی دیگر در ایام برگزاری جشنواره بینالمللی تئاتر فجر فعالیت شورای حمایت از تولید آثار نمایشی و عملکرد آن نسبت به اجرای عمومی آثاری که قرار بود در پایان جشنواره به صحنه روند، دغدغههای جدیدی را برای خانواده تئاتر ایجاد کرد.
انصراف منیژه محامدی از اجرای عمومی نمایش "مقبره سنگی" بعد از پایان جشنواره ناشی از عملکرد شورای حمایت بود. از سوی دیگر نمایش "عشق و عالیجناب" حسین پاکدل نیز با حواشی متعددی برای اجرای عمومی مواجه شد و در نهایت شورای حمایت با اجرای این اثر در فروردینماه سال 91 موافقت کرد اما کمی بعد به دلیل اعمال ممیزیهای مختلف از سوی شورای نظارت و ارزشیابی، پاکدل از اجرای نمایش خود انصراف داد.
بحثها و واکنشهای هنرمندان درباره شورای حمایت و عملکرد آن همچنان ادامه داشت که خبر استعفای رحمت امینی از شورای نظارت و ارزشیابی باز هم نشان داد که تغییرات در مدیریت تئاتر ادامه دارد. از طرف دیگر محمدرضا الوند که سابقه حضور چندین ساله در شورای نظارت را در کارنامه کاری خود داشت به عنوان رئیس جدید شورا شناخته شد.
امینی چندی بعد بهعنوان رئیس مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی منصوب شد و سعید کشنفلاح که سالها ریاست این مرکز را بر عهده داشت به عنوان دبیر سیو یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر معرفی شد.
حضور مجید سرسنگی به عنوان مدیرعامل خانه هنرمندان و تماشاخانه ایرانشهر و انعقاد قرارداد احداث و راهاندازی تماشاخانه شماره سه ایرانشهر، راهاندازی تالار حافظ بنیاد رودکی و استعفای حسین پارسایی از مدیریت بنیاد فرهنگی هنری رودکی و جابجایی اتابک نادری از مدیریت تماشاخانه سنگلج به دفتر امور تئاتر استانهای ادارهکل هنرهای نمایشی و احداث هواساز مترو در ضلع شمالی تئاتر شهر و برچیدن آن به خاطر واکنش هنرمندان و مدیران تئاتری از تغییرات دیگر در تئاتر ایران در سال 90 بود.
تئاتر ایران با تغییر و تحولات متعدد در سطح مدیریت و همچنین اتفاقات و رویدادهای گوناگون با تأثیرات منفی و مثبت کار خود را در سال 90 به پایان رساند.

تئاتر ایران در زمستان 90 شاهد برگزاری سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر بود که به تمامی نگرانیهای خانواده تئاتر در خصوص چگونگی برگزاری جشنواره پایان داد و در عین حال زمستان 90 فصلی بود که بیشترین حاشیه را به دلیل فعالیت شورای حمایت از تولید آثار نمایشی را به همراه داشت.
نظر شما