بیشترین بازدید مسافران نوروزی لرستان از قلعه فلک الافلاک است

عباس گودرزی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: قلعه تاریخی فلک الافلاک خرم آباد و آبشار بیشه در بین آثار تاریخی و طبیعی استان لرستان بیشترین تعداد بازدید کننده را در تعطیلات نوروزی داشته اند.

وی همچنین به سفر یک میلیون و300 هزار گردشگر به استان لرستان اشاره کرد و گفت: سفر این تعداد گردشگر در مدت 4 روز ابتدایی تعطیلات نوروز در تاریخ سفرهای نوروزی استان کم سابقه بوده است.

سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان با اشاره به تمهیدات اندیشده شده برای پذیرایی از گردشگران و مسافران نوروزی افزود: بیش از30 هزار نفر از این مسافران در هتل ها، کمپ ها، میهمان پذیرها و مدارس استان اقامت داده شده است.

بنابر این گزارش قلعه فلک الافلاک بر بلندای تپه ای باستانی و طبیعی در مرکز شهر خرم آباد واقع شده است و دارای هشت برج و دو حیاط مستطیل شکل بوده است.

ارتفاع بلندترین دیوار این قلعه سترگ و باشکوه تا سطح تپه پنج متر و 22 سانتی متر و مساحت کلی آن پنج هزار و سیصد متر مربع و پلان بنای این قلعه تاریخی به صورت هشت ضلعی نامنظم است.

ورودی قلعه فلک الافلاک در جبهه شمالی و در برج جنوب غربی به عرض 10 متر و 20 سانتی متر و ارتفاع سه متر ساخته شده و در ساخت این بنا از مصالحی چون خشت، آجر (قرمز و بزرگ)، ‌سنگ و ملات استفاده شده است.

زیبایی و معماری شگفت انگیز قلعه فلک الافلاک موجب شده که این قلعه تاریخی و باستانی لرستان از سوی بسیاری از کارشناسان به عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی و معماری دنیا لقب گیرد.

از زمان برپایی بنادر عهد ساسانی تا دوره های متاخر الحاقاتی به آن اضافه شده است (به خصوص در دوره صفوی و قاجار) و این اثر همان دژمعروف شاپورخواست است که در تاریخ ذکر شده است.

این قلعه به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور در زمان آل بویه در آمد و از قرن ششم هجری پس از ساخته شدن شهر جدید خرم آباد این قلعه نیز بنام خرم آباد معروف شد و احتمالا نام فلک الافلاک در دوره قاجار به آن اطلاق شده است.

از بدو شکل گیری، این بنای عظیم و دیدنی تا به حال کاربریهای سیاسی، نظامی، خزانه سلطنتی، مقر حکومتی، پادگان نظامی و زندان سیاسی داشته است و اکنون نیز به عنوان موزه باستانشناسی، مردم شناسی و آزمایشگاه مرمت اشیا و چایخانه سنتی از آن استفاده می شود.

این بنای کم نظیر مربوط به دوره ساسانی است و به شماره 883 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.