دریاچه مهارلوی شیراز قرمز شد/ زیست آبزیان در خطر

به گزارش خبرنگار مهر،دریاچه مهارلو در 15 کیلومتری شیراز واقع شده و با وسعتی حدود 600 کیلومتر مربع پناهگاهی برای حیات وحش و پرندگان محسوب می شد. مهمترین زیستمندان این تالاب را می توان پرنده هایی نظیر فلامینگو، مرغابی، آنقوت و... دانست.

این دریاچه همچنین به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی نیز محسوب می شود که طی چند سال گذشته به دلیل خشکسالی شدید در این استان سطح آبل در دریاچه مهارلو به طور زیادی پائین آمد.

طی چند ماه اخیر به دلیل بارش مناسب باران در استان فارس و همچنین با توجه به سرازیر شدن فاضلابهای دشت شیراز به این دریاچه سطح آب در مهارلو تا حدود زیادی بالا آمد به گونه ای حدود شش تا هفت هکتار از این دریاچه آبگیری شد که بر اساس نظر کارشناسان این میزان آبگیری رقم بسیار مناسبی است.

اما وجود پدیده کشند قرمز در این دریاچه باعث نگرانی برخی از کارشناسان مربوطه شده است. این پدیده می تواند حیات دریاچه را به خطر بیندازد.

هماهنگ کننده استانی طرح حفاظت از تالابهای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با آخرین وضعیت دریاچه مهارلو بیان کرد: این دریاچه با توجه به بارشهای اخیر و به دلیل سرازیر شدن فاضلاب دشت شیراز وضعیت بهتری نسبت به دیگر دریاچه ها دارد.

علمدار علمداری ادامه داد: در بازدید اخیر از دریاچه مهارلو مشخص شد که حدود شش تا هفت هزار هکتار از دریاچه آبگیری شده این رقم که حدود یک سوم دریاچه است برای مهارلو میزان خوبی است.

وی اظهار داشت: در حال حاضر حدود دو هزار فلامینگو در دریاچه وجود دارد که این تعداد پرنده طی چند سال گذشته در هیچکدام از دریاچه های استان دیده نشده است.

هماهنگ کننده استانی طرح حفاظت از تالابهای ایران اظهار داشت: به احتمال زیاد این جمعیت پرنده برای جوجه آوری و لانه سازی در دریاچه مهارلو هستند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به وجود پدیده کشند قرمز در مهارلو گفت: کشندهای قرمز یکسری از جلبکها هستند که نسبت به شوری مقاوم هستند و زمانیکه شوری آب بالا رود این جلبکها رشدشان بیشتر می شود.

علمداری با اشاره به اینکه کشندهای قرمز نقطه بحرانی زیستگاه است، افزود: زمانی که شوری آب زیاد شود این کشندهای قرمز شروع به تکثیر کرده که برخی از آنها سمی را تولید می کنند که برای آبزیان یک خطر بالقوه به شمار می رود.

هماهنگ کننده استانی طرح حفاظت از تالابهای ایران تاکید کرد: هنگامی که تراکم جلبکها در سطح آب بالا رود به صورت لایه ای قرار می گیرند که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می شود که در این شرایط سمهایی تولید می کند.

وی ادامه داد: این کشندهای قرمز در مناطق جنوبی تالاب دیده شده که حدود یک تا دو کیلومتر از دریاچه مهارلو را در بر گرفته است.

علمداری با اشاره به اینکه زمانیکه غلظت نمک کم شود این پدیده نیز از بین می رود، بیان کرد: تبخیر زیاد آب و به دنبال آن کاهش ورودی آب باعث می شود که غلظت نمک بالا رود و کشند قرمز پدید آید.

وی در ادامه سخنان خود با اشاره به ورود فاضلابهای دشت شیراز به دریاچه مهارلو گفت: در حال حاضر بخشی از فاضلابهای شهر شیراز تصفیه می شود که این آب برای کشاورزی حوزه کفترک و برای شهرستان سروستان استفاده شده و سهمی از این آب تصفیه شده وارد مهارلو نمی شود.

هماهنگ کننده استانی طرح حفاظت از تالابهای ایران با اشاره به تصفیه خانه فاضلاب وزیرآباد گفت: این آب فقط قادر است که فاضلاب 300 هزار نفر را تصفیه کند در حالیکه جمعیت شیراز بالغ از یک میلیون و 500 هزار نفر است و برای تصفیه این تعداد جوابگو نیست از این رو فاضلابهای تصفیه نشده کماکان وارد مهارلو می شود.

وی ادامه داد: ورود فاضلاب به دریاچه شرایط را برای ایجاد یکسری جلبک به وجود می آورد زیرا در فاضلاب شهری فسفر و ازت زیاد است و ایجاد این گونه جلبکها نیز برای دریاچه زیان آور است.

علمداری اظهار داشت: جلبکهای ناشی از ورود فاضلاب تعادل زیستگاه، میزان اکسیژن و همچنین مواد غذایی را به هم می زند که برای آبزیان مخرب است.