عليرضا سربخش: كمبود بودجه و زمان، مشكل اصلي برنامه هاي مناسبتي - مذهبي است

عليرضا سربخش، مسوول امور سينمايي بنياد مستضعفين و جانبازان در گفت و گو با خبر نگار تلويزيوني "مهر"،پيرامون جايگاه و كيفيت برنامه هاي مناسبتي در تلويزيون، گفت:  يكي از مشكلاتي كه در زمينه توليد برنامه هاي مناسبتي در تلويزيون وجود دارد به تعيين ميزان بودجه اين برنامه ها بر مي گردد. اكنون برنامه هاي اين گروه در رده " ج " و " ب " ديده مي شود كه از لحاظ رتبه بندي رده سه و چهار به حساب مي يايد. از طرف ديگر، برنامه ريزي در مورد تصويب طرح، تامين بودجه و ساخت به قدري كند است كه در عمل اين برنامه ها در  مدت زمان لازم تامين اعتبار نمي شوند.
وي در ادامه خاطر نشان كرد: توليد برنامه هاي مناسبتي از روند مشخصي برخوردار نيست و گاهي به قدري دير به ساخت اين برنامه ها اقدام مي شود كه برنامه ساز طي يك  ماه ،  ده  روز يا حتي گاهي يك هفته  بايد برنامه خود را ببندد و تحويل پخش بدهد. در اين مدت زمان اندك و بودجه نامناسب نمي توان انتظار يك برنامه خوب و شاخص را داشت. به تازگي هم شنيده ام برنامه هاي مناسبتي را به سمت پخش زنده مي برند تا به اين وسيله هزينه هاي توليد آن پايين بيايد كه در عمل روي كيفيت برنامه هم تاثير منفي مي گذارد.
اين كارشناس رسانه در ادامه تاكيد كرد: براي اينكه كيفيت لازم  در اين برنامه ها به دست بيايد بايد از قبل درباره آن برنامه ريزي شود و بودجه مناسب با محتواي بهتري در نظر گرفته شود تا برنامه تكراري و كليشه اي به اجرا در نيايد. طي چند سال اخير آمار و ارقام نشان داده است كه فيلم و سريال نظر بيشتر مخاطبين تلويزيوني را به خود جلب مي كند. اگر برنامه هاي مناسبتي و مذهبي در قالب چنين آثاري ارايه شود از شرايط بهتري براي پخش و ارتباط با مخاطب  برخوردار مي گردد . اين قالب شيوه مناسب تري براي ارايه چنين مضاميني به حساب مي آيد.
سربخش با اشاره به ابنكه برنامه هاي مناسبتي حول مباحث معارفي دور مي زند در مورد بهترن نحوه ارائه برنامه هاي مناسبتي گفت :  شيوه بيان بايد بسيار مناسب انتخاب شود تا تاثير لازم از برنامه به دست بيايد.  در حال حاضر برنامه هايي كه راجع به ائمه اطهار و معصومين ساخته مي شود، بيشتر اطلاعاتي درباره زمان تولد و شهادت و چنين مسايلي مي دهد. اين نوع برنامه سازي نازل ترين سطح توليد اثر درباره معصومين است. چون در اصل چنين برنامه هايي بايد به مسايل مختلف زماني، مكاني و شرايط سياسي و فرهنگي دوران زندگي اين بزرگواران بپردازد و شرايط زندگي و فعاليت آنها را به تصوير بكشد تا شناخت بيشتري از سوي مخاطب به وجود بيايد. اينكه بيننده آشنا شود در آن دوران ائمه اطهار در ارتباط با دشمن چه مشكلاتي پيش رو داشته اند و... به طور كلي مطالب و اطلاعاتي كه در اين زمينه داده مي شود بايد جنبه كاربردي براي مخاطب داشته باشد.
وي درباره اينكه به نظر مي رسد برنامه سازان تلويزيوني به سمت استفاده از كليشه ها و ارايه آثار در چارچوب خاصي تمايل زيادي نشان مي دهند و خلاقيت و نوآوري در برنامه مناسبتي مذهبي تلويزيون به چشم نمي خورد، يادآور شد:  تا كي ما مي خواهيم در قالب يك ميزگرد با مخاطب ارتباط برقرار كنيم. برنامه سازان تلويزيون بايد با استفاده از انواع شيوه هاي توليد اقدام به ارايه اثر كنند. تئاترهاي تلويزيوني و راديويي، برگزاري مسابقات و به طور كلي تمامي گونه هاي توليد بايد در خدمت ارايه اين مضامين به كار گرفته شود. در واقع اين احساس نياز وجود دارد كه مركز ثابتي در صدا و سيما وجود داشته باشد تا توليد برنامه هاي مناسبتي مذهبي جايگاه خود را بيابد.
اين كارشناس در ادامه يادآور شد: درحال حاضر بيشتر شبكه هاي تلويزيوني گروه معارف دارند. اما اين گروه ها تا چه اندازه با يكديگر در ارتباط هستند. آيا از نقاط قوت و ضعف آثار خود با يكديگر گفت و گو و تبادل نظر مي كنند. آيا اصولا" جايي براي ارزيابي اين آثار وجود دارد. بايد مركزي وجود داشته باشد كه يك نوع هماهنگي و فكر واحد را ارايه دهد و تجربه هاي خوب و بد يك شبكه به شبكه ديگر انتقال يابد. وجود يك فكر ثابت و جهت دهنده به برنامه هاي مناسبتي اين ويژگي مثبت را هم دارد كه با عوض شدن مدير و سليقه هاي توليد شرايط برنامه ها و برنامه سازان هم تغيير مي كند.
سربخش به بيان نمونه هايي پرداخت و اشاره كرد:  اين مشكل فقط در مورد مناسبت هاي مذهبي عزا وجود ندارد. بلكه ما درباره مناسبت هاي مذهبي شاد هم با همين مشكل مواجهيم. براي نمونه هر سال نيمه شعبان شبكه هاي تلويزيون اقدام به ارايه برنامه هايي مي كنند، اما در عمل كيفيت اين نوع برنامه چندان قابل توجه نيست. در حالي كه اگر هماهنگي لازم ميان برنامه سازان و شبكه ها وجود داشته باشد و بر اساس برنامه ريزي هر كدام آنها به يكي از جنبه هاي اجتماعي، فرهنگي، مساله ظهور و ... بپردازند و مسايل مربوط به انتظار فرج و صاحب الزمان (عج) از جنبه هاي مختلف اما هماهنگ شده مطرح شود، بدون ترديد تاثير بسيار بهتري بر مخاطب مي گذارد. اين نوع هماهنگي كه من به آن اشاره كردم در ميان گروه هاي سياسي و اقتصادي تلويزيون وجود دارد. اگر اين مساله در ميان گروه هاي معارفي و فرهنگي هم به وجود بيايد، شرايط بهتري بر توليد اين نوع آثار حاكم مي شود.