ادعاي جديد واشنگتن پست : خان به ايران پيشنهاد هسته اي ارائه كرده بود

به گزارش خبر گزاري مهر ، روزنامه واشنگتن پست امروز با انتشار گزارشي نوشت : اين نشست كه گمان مي رود در يك دفتر گردو خاك گرفته در دبي در سال 1987 صورت گرفت، نقطه آغازي براي فعاليتهاي هسته اي ايران و بازار سياه خان بود . ايران كه در حال جنگ با عراق بود سپس نقشه هاي سانتريفوژ و كيت آغازگر غني سازي اورانيم را وارد كرد .  

اين روزنامه به نقل از مقامات آشنا به اين يافته هاي جديد مي نويسد : هرچند مداركي وجود دارد كه ايران از اين پيشنهاد به عنوان راهنماي خريدار استفاده كرد و برخي از قطعات گرانتر را از جايي ديگر تهيه كرد .  

يك ديپلمات غربي آشنا با جزئيات اين پيشنهاد كه خواست نامش فاش نشود درباره اين تحقيقات گفت : اين پيشنهاد قويترين نشانه است كه نشان مي دهد تا آن زمان ايران برنامه تسليحات هسته اي داشت اما اين امر كاملا ثابت نشده است. بيشترتجهيزاتي كه ايران بدست آورد مي تواند براي اهداف صلح آميز استفاده شود و در تمامي برنامه انرژي ايران پخش شود . 

هر چند آخرين يافته ها ، فعاليتهاي فعلي ايران را نمايان نكرده است ، ديپلماتهاي معتقد هستند كه آنها اطلاعات آشكار بسيار مهمي را از تاريخ مربوط به علاقه تهران به فناوري تسليحات هسته اي در اين سالها و مقاصد احتماليش تهيه مي كنند . 

واشنگتن پست به نقل ازديپلماتهايي كه نخواستند به خاطر حساسيت اين تحقيقات نامشان فاش شود گزارش داد : پس از در خواست آژانس بين المللي انرژي اتمي ، ايران ماه گذشته يك كپي از اين پيشنهاد را ارائه كرد . مضمون آن همراه با جزئيات نشست دوبي در مصاحبه هايي كه توسط اين آژانس در ماههاي اخير انجام شد اثبات شد .

اين اطلاعات زماني بدست آمد كه تحقيقات آژانس بين المللي انرژي اتمي از برنامه هسته اي ايران وارد سومين سال خود شد .

اين روزنامه همچنين خاطر نشان مي كند كه بازرسان پيگيري اطلاعات 1987 را در ماه نوامبر آغاز كردند . برخي از جزئيات بايد روشن شود . اما بازرسان هنوز نظر (تصوير)منسجمي ندارند .

ديپلماتها معتقدند كه در نشست دبي سه مقام ايراني ، يك تاجر سريلانكايي به نام محمد فاروق كه با خان دوست بود و يك آلماني كه هينز مبوس نام داشت و يكي از تامين كنندگان اصلي خان بود، حضور داشتند . در اين مطلب آمده كه مبوس آلماني اينك مرده است و در مورد مكان فاروق نيز مشخصاتي در دست نيست .

دو ديپلمات غربي آشنا به محتواي اين پيشنهاد آن را به عنوان يك طرح مرحله اي و پنج نكته اي تشريح كردند كه شبكه خان در آن پيشنهاد تامين نقشه هاي سانتريفوژ پاكستان و سپس كيت آغازگر يك يا دو سانتريفوژ رابه ايران پيشنهاد كرد . سه مرحله آن شامل 2000 سانتريفوژي است كه مي توانست براي غني سازي اورانيم براي توليد بمب بكار رود . قطعات كمكي براي سانتريفوژها  و روند غني سازي بعدا تحويل داده شد .

خان و دستيارانش ميليونها دلار از فروش اين تجهيزات عايدشان شد . اما آژانس بين المللي انرژي اتمي معتقد است كه ايران زرنگتر از دلالان بود زيرا بيشتر تجهيزات و فناوري با قيمت پايين از اروپا ، روسيه و شركتهاي چيني در اوايل دهه 1990 خريداري كرد . اين تجهيزات براي برنامه هايي كه مي توانست انرژي  اتمي را توسعه دهد استفاده شد و هيچ مدركي وجود ندارد كه اين مواد براي ساخت بمب بكار رفته باشند .