سبک زندگی ناشی از تفکر لاهوتی و ناسوتی با یکدیگر متفاوت است

دکتر محمد ضیمران در مورد اینکه باور دینی و عدم باور به آموزه های دینی چه نوع سبک زندگی را به ارمغان می آورد به خبرنگار مهر گفت: ایندو قابل قیاس با هم نیستند. تفاوتشان مانند تفاوت زمین تا آسمان است. مثل تفاوت سفید و سیاه است. سبک زندگی با ایندو اعتقاد خیلی باهم در تقابل هستند. زندگی توحیدی یک سبک و سیاق خاص خودش را دارد در حالیکه یک زندگی الحادگرانه بیشتر گرایش به ماده و جهان ناسوتی دارد.

وی افزود: جهان ناسوتی در مقابل جهان لاهوتی است و آن چیزی است که از سوی ادراکات حسی بر می‏آید ولی وقتی شما در مرحله لاهوتی بیائید از این مرحله گذر کرده‏اید و از جهان ناسوت به مرحله بالاتر سیر کرده‏اید و می‏رسید به آن چیزی که از کثرت دور شده و به وحدت رسیده‏اید.

این استاد فلسفه هنر دانشکده هنر درمورد اینکه چه نسبتی میان تعریف ما از مرگ و سبک زندگی وجود دارد. به عبارت دیگر معتقدان به جهان پس از مرگ چه نوع سبک زندگی‏ای را در مقایسه با عدم اعتقاد به آن دارند هم تصریح کرد: وقتی انسانی به این جهان فقط باور دارد و به جهان پس از مرگ اعتقادی ندارد حد نهایت زندگی‏اش را در این دنیا می‏داند در حالیکه کسانی که به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارند دنیا را محدود به دنیای مادی و ناسوتی نمی‏بینند بلکه به یک زندگی والاتر یا جهان معناها هم می‏اندیشند.

این محقق و پژوهشگر درپایان یادآورشد: باور به جهان پس از مرگ و عدم این باور هم باز مثل سؤال اولتان برمی‏‎گردد به زنگی ناسوتی و لاهوتی. کسی که فقط به دنیای مادی اعتقاد دارد حد کران زندگی برای او محدود است. در حالیکه آن کسی که معتقد به فراسوی این دنیا است و به جهان دیگری هم اعتقاد دارد نهایت زندگی را در این دنیا نمی‏داند بلکه آن را در جای دیگری جستجو می‎کند یعنی نوعی بی کرانی در افق دیدش دیده می‎شود.