حجت الاسلام حمید عبدالهیان در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: انسان در زندگی روزمره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند و هر کجا که از علل و عوامل مادی کاری برای رفع مشکلات بر نمی آید به سراغ علل، قادر بی همتا، خدای یگانه بنده پرور می رود و دست گدایی به سوی خانه او دراز می کند.
آموزش دعا کردن در نخستین فرازهای دعای عرفه
وی با اشاره به اینکه امام حسین (ع) در نخستین فرازهای دعای عرفه در حال آموزش دعا کردن به شیعیان است، تصریح کرد: در این دعا پیش از پرداختن به حاجات و دعا کردن، خداوند متعال به صفات جمالیه و جلالیه ستوده می شود.
استاد فلسفه حوزه و دانشگاه های شاهرود، تصریح کرد: این خود نشان دهنده اولین قدم در استجابت دعا از سوی خداوند متعال است، گدا هم که باشی به در خانه ثروتمندی بروی، لب به ستایش او می گشایی شاید مرحمتی کند و دست کرم خود را بیشتر بگشاید و کمک مفصل تری کند.
باید ادب گدایی در درگاه خداوند را بیاموزیم
عبدالهیان افزود: مگر نه این که ما هم فقیر الی الله هستیم و نیازمندیم و با حاجات خود به خانه او به گدایی می رویم؟ پس باید ادب گدایی بیاموزیم و آن گونه که شایسته ارباب خانه است زبان به ستایشش بگشاییم.
وی اظهار داشت: مگر نه این که اگر او اراده کند که حاجتی از بنده ای برآورده سازد هیچ کس نمی تواند با اراده و خواست او مقابله کند و اگر نخواهد باز هم کسی نمی تواند او را وادار به انجام این کار کند.
این کارشناس علوم دینی با اشاره به اینکه پس در تنگنا و سختی و گرفتاری باید به سراغ چه کسی غیر از خدا رفت، تصریح کرد: دستان چه کسی مانند حضرت باری تعالی پر از نعمت هایی است که از من و شما دریغ نمی کند و بی منت می بخشد، حال این لطف رحمانیه الهی چگونه باید جبران شود؟
شناخت راه اظهار بندگی، تشکر و سپاسگزاری از معبود در دعای عرفه
عبدالهیان با اشاره به فرازهایی از دعای عرفه گفت: راه اظهار بندگی، تشکر و سپاسگزاری از معبود برای آن چه به ما بخشیده، در این فرازها بسیار فراوان است اما آیا توان ستایش و سپاسگزاری آنرا داریم.
وی گفت: فرازی از دعای عرفه ناتوانی انسان از قدردانی خدواند متعال درباره نعمت ها را نشان می دهد و شاید بتوان گفت بهترین راه ستایش این است که به درگاهش اظهار عجز و ناتوانی کنیم، چرا که بنده ای که علم به ناتوانی خود دارد قدرت و توانایی معبود را به خوبی شناخته است.
توفیق شکر هر یک از نعمت های خدا، نعمت جدیدی است
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه امام حسین (ع) در این دعا می فرمایند: "اگر عمر طولانی به او دهند و او بخواهد در این مدت با کوشش فراوان شکر یکی از نعمت های خدا را به جا آورد، هرگز نمی تواند" اظهار داشت: توفیق شکر هر یک از نعمت های خدا، نعمت جدیدی است که نیاز به شکر تازه ای دارد و این شکر جدید نیز نعمت تازه ای خواهد بود و این سلسله تا بی نهایت ادامه دارد و در حقیقت این نعمت های نو از لوازم آن نعمت اصلی است؛ بنابراین، شکر یک نعمت با تمام لوازم آن توان فرساست.
وی فرازهای دیگر دعای عرفه را یادآور شد و تصریح کرد: این دعا می گوید، جز تو خدایی نیست و من از ستمکارانم، جز تو خدایی نیست و من بخشش می طلبم؛ از خائفین هستم و تو، تنها تو خدای پاک منی ومن به در خانه ات امیدوار، خدایی که جز تو ندارم به گدایی خانه اش بروم و مرا از خود نراند.
خدا بزرگترین و بهترین بخشنده و شنواترین شنونده
عبدالهیان با خواندن فرازهایی از دعای عرفه گفت: امام (ع) در این دعا به خالق خود می گوید، باورم دارم که نمی توانم نعمت های بی شمار تو را بشمارم و ناتوانم و ناتوانم و ناتوان، اما بار الها تو نزدیک ترین خوانده شده و سریع ترین اجابت کننده ای، بزرگترین و بهترین بخشنده و شنواترین شنونده ای که در هر دو جهان رحمانی و رحیم، غیر از تو امید به چه کس بندم؟
وی با اشاره به اینکه امام (ع) با کدامین باور با خدایش این گونه سخن می گوید؟ او که مصداق عصمت است و بنده پاک و برگزیده اش ... پس من چه باید بگویم و چگونه باید اظهار عجز و ناتوانی کنم که ادب دعا را به درگاه معبود بی همتا به جا آورده باشم.
نزدیک شدن به ذات اقدس الهی راه دیگر استجابت دعا
این کارشناس علوم دینی و اجتماعی، راه دیگر استجابت دعا را نزدیک شدن به ذات اقدس الهی دانست و تصریح کرد: این تقرب از دو راه حاصل می شود، یکی نزدیک شدن انسان به خدا با انجام مستمر کارهای نیک، انجام واجبات و ترک محرمات و دیگری نزدیک شدن خدا به انسان که همیشه و در همه حال وجود دارد چرا که خود می فرماید: نحن اقرب الیه من حبل الورید.
عبدالهیان خاطرنشان کرد: ما خدا را می خواهیم و می طلبیم چون کار از غیر او ساخته نیست و دیگران نیز چون ما دستشان کوتاه است و خرما بر نخیل آرزو دارند، پس باید یا ما پیش خدا برویم یا خدا پیش ما بیاید، اما چگونه، با کدام آبرو و کدام عمل صالح می توان قدم پیش گذاشت و درخانه اش را زد و اظهار عجز و ناتوانی کرد؟
خداوند در دل های شکسته جا دارد
وی با طرح این سوال که ما که آبرویی در این درگاه پر عظمت نداریم و حقارتمان از نیازمندیمان جلوه گر است باید چه کنیم؟ گفت: این جاست که می گوید من در دل های شکسته جا دارم؛ پس با دل شکسته به سراغش می رویم، نه او به سراغ ما می آید. اما کدام دل شکسته؟ دل شکسته ای که تهمت زده، دروغ گفته، ریا کرده، مغرور شده، من آنم که رستم بود پهلوانی ها گفته؟
این استاد حوزه و دانشگاه های شاهرود در خاتمه ضمن تاکید بر حضور در آئین پر فیض دعای عرفه، خاطرنشان کرد: شاید تلنگری کافی باشد تا از خواب غفلت بیدار شویم و به راهی برویم که در دعاهایمان هر روز و هر لحظه از خدا می خواهیم، اما این تلنگر چگونه زده خواهد شد و آیا ما واقعا خواب هستیم یا خود را به خواب زده ایم پاسخی است که باید هر کس خودش با صداقت، تنها به خودش بدهد.
نظر شما