به گزارش خبرنگار مهر، جلسه نقد و بررسی فیلم های مستند"آخر شاهنامه" و "از سنیز تا سیراف" از سلسله نشست های "شب ستاره" که برگزیدگان سینما حقیقت اختصاص دارد با حضوربهروز فرجی (کارگردان)، مازیار فکری ارشاد (منتقد سینما) و جمعی از علاقمندان سینمای مستند، در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد.
در ابتدای این نشست با توجه به عدم حضور شریف اسلامی؛ کارگردان مستند آخر شاهنامه فکری ارشاد گذری کوتاه به این فیلم داشت و گفت: "آخر شاهنامه" اشاره به برافتادن سنت شاهنامه خوانی در فرهنگ معاصر ما و چالش بلند مدتبین سنت و مدرنیته دارد، اما ریتم بسیار کند آن برای مخاطب خسته کننده است.انتظار از فیلمی که موضوع سنگین و فاخری مثل شاهنامه را دستمایه ساخت خود قرار داده است بیشتر از اینها بود. ضمن اینکه گاهی اوقات کم بودن یا نبود جذابیت های بصری باعث ضعف اینگونه آثار مستند می شود و این نکته حتما باید مورد توجه مستندسازان قرار بگیرد.
این منتقد سینما در ادامه افزود: به عقیده من "آخر شاهنامه" از ایده اولیه خوبی برخوردار است اما بعد از اینکه روایت را شروع می کند نمی داند با این ایده چه کند. عدم توازن بین سکانس ها هم نکته دیگری است که در مورد این مستند وجود دارد. همین موضوع باعث می شود یک ایده خوب تبدیل به فیلمی کسالت بار شود.
بخش دوم این جلسه نقد و بررسی به بحث پیرامون مستند "از سنیز تا سیراف" به کارگردانی بهروز فرجی اختصاص یافت. فرجی در ابتدای صحبت هایش به حمایت از مستند "آخر شاهنامه"پرداخت و گفت: این مستند در عین سادگی و عدم پیچیدگی تبسمی را هم بر لب مخاطب جاری می کرد و این نشان دهنده تفکری است که در پس این اثر وجود داشته است.یکی دیگر از محاسن این مستند، این است که فیلمساز از المان های طبیعی در جهت بیان ذهنیت اش به خوبی استفاده کرده و به نظر من آخر شاهنامه به نوعی مرثیه ای است برای سنت دیرینه و فرهنگی که رو به فراموشی است.
فرجی همچنین درباره چگونگی شکل گیری مستند "از سنیز تا سیراف"هم خاطر نشان کرد: من قبل از ساخت این فیلم، مستند "کتیبه خارک" را جلوی دوربین بردم و همین موضوع باعث علاقه و آشنایی من با مناطق جنوب شد. سنیز شهری تاریخی با قدمتی 3500 ساله است که در شمالی ترین نقطه از بوشهر قرار دارد و سیراف هم جنوبی ترین منطقه در بوشهر است. همین موضوع باعث شد ما به فکر ساخت این مستند بیفتیم و گنجینه های این منطقه را به تصویر بکشیم.
این کارگردان در ادامه افزود: ما با سختی های زیادی در طول ساخت این اثر روبرو بودیم و برای دست یافتن به نتیجه بهتر، سه بار هم به بوشهر سفر کردیم.گرمای بسیار زیاد هوا در بوشهر باعث شد جلسات فیلمبرداری ما چند بار به تعویق بیفتد و در نهایت در پاییز موفق به انجام این کار شدیم.
مازیار فکری ارشاد هم در بخشی از صحبت های خود پیرامون این مستند گفت: این مستند با توجه به اطلاعاتی تاریخی و جغرافیایی که درباره بوشهر و مناطق جنوب در اختیار مخاطب قرار می دهد،فیلم قابل توجهی است و مشخص است زحمت زیادی هم برای ساخت این مجموعه کشیده شده است.
وی در ادامه افزود: اما معتقدم لحن گزارش گونه فیلم باعث لطمه زدن به کلیت فیلم شده است. در واقع این قضیه آنچنان که باید ذائقه مخاطب را برای دنبال کردن تحریک نمی کند و یک فاصله ذهنی بین او و اثر می اندازد که این یم آسیب است.فکر می کنم فیلمساز این گسست و فاصله را می بایست با یکسری طنازی های سینمایی پر می کرد و به آن جذابیت می بخشید.
فرجی در پاسخ به انتقاد فکری ارشاد درباره لحن تک بعدی فیلمش هم گفت: قطعا همین بازیگوشی هاست که می تواند یک کار را از تک بعدی بودن نجات دهد. اما این قضیه به همان نگاه اولیه ما بر می گردد که می خواستیم ثبت اثر کنیم و در قدم های بعدی اگر فی البداهه موضوع خاصی اتفاق افتاد، آن را به اصطلاح چاشنی کار کنیم که البته این اتفاق هم نیفتاد.
نظر شما