به گزارش خبرنگار مهر، 19 آذرماه بود که سعدی افشار تنها بازمانده نسل سیاه‌بازان ایران در گفتگویی با خبرنگار مهر از شرایط سخت بیماری و زندگی خود سخن و گفت و به تلخی تأکید کرد که در منزل خود در انتظار عزرائیل است. در آن ایام و با انتشار این گفتگو برخی مدیران و مسئولان طبق معمول و تحت تأثیر هیجانات ایجاد شده شروع به انتشار اخباری مبنی بر حمایت از این هنرمند برجسته و با سابقه و برگزاری مراسم گلریزان برای حمایت از او پرداختند.
با وجود اینکه برگزاری گلریزان برای یک چهره هنری اقدامی شایسته نیست ولی مدیران و مسئولان هنری و تئاتری که انتظار اقدامی شایسته‌تر و بایسته‌تر از آن‌ها در جهت حمایت از هنرمندان بیمار نمی‌رفت، حتی گلریزان مدنظر خود را هم برای حمایت از سعدی افشار برگزار نکردند.
اما بعد از اینکه آب‌ها از آسیاب افتاد حمایت‌ها در قالب حرف باقی ماند و هیچ اقدامی برای رسیدگی به وضعیت سعدی افشار انجام نشد.
بعد از انتشار گفتگوی مهر با سعدی افشار، یکی از ایرانیان مقیم خارج که خود در عرصه پزشکی فعال است داروهایی را جهت درمان این سیاه‌باز برجسته به ایران آورد و در اختیار وی قرار داد.
این روزها حال سعدی افشار وخیم‌تر از پیش است. رضا رضامندی که خود از هنرمندان تئاتر آزاد است و تنها کسی است که طی دو سال گذشته به عنوان دوست و پرستار در کنار افشار است درباره وضعیت جسمانی وی به خبرنگار مهر گفت: ما دو نفر در خانه که به قولی سلول انفرادی ما شده گرفتاریم و سعدی افشار از پوکی استخوان رنج می‌برد.
وی تأکید کرد: دردهای افشار خیلی زیاد شده و حتی وقتی سرفه می‌کند از دردِ دنده‌هایش، به خود می‌پیچد. در آخرین عکس‌برداری انجام شده از سعدی افشار اعلام شد که او تنها 10 درصد تراکم استخوان دارد و باید مدام مراقبش بود تا بر اثر برخورد با وسایل و یا افتادن، با شکستگی‌های شدید در بدن مواجه نشود.
رضامندی درباره پیگیری‌های مدیران و مسئولان هنری و تئاتری و حمایت آن‌ها از سعدی افشار طی هفته‌های گذشته یادآور شد: هیچ کدام از مدیران و مسئولان تا به این لحظه هیچ کاری نکرده‌اند. تنها بعد از آن گفتگوی انجام شده با خبرگزاری مهر، خانم دکتری داروهایی را برای سعدی آورد که از آن‌ها استفاده می‌کند. دکتر معالج سعدی افشار گفته که هر چه زودتر باید درمانی اساسی روی او صورت گیرد چون وضعیت جسمانی‌اش اصلا خوب نیست.
این هنرمند تئاتر آزاد تصریح کرد: دل شکسته‌ای از مجید جعفری مدیرعامل انجمن تئاتر آزاد دارم زیرا در این دو سال گذشته حتی یک بار نیامد تا حال ما را بپرسد و ببیند که سعدی افشار در چه وضعیتی است. من دارای زن و فرزند هستم ولی جرأت نمی‌کنم حتی یک لحظه هم سعدی را تنها بگذارم چون احتمال دارد هر لحظه برایش اتفاقی ناگوار رخ دهد.
وی با اشاره به تنفس سنگین و نامناسب سعدی افشار و دردهایی که تحمل می‌کند تأکید کرد: من تنهایی کاری از دستم بر نمی‌آید. باید مدیران و مسئولان کاری کنند. روزی که سعدی افشار عمل شد دکتر حسام عبدالحسین‌پور که فوق تخصص نخاع داشت به دلیل مظلومیت سعدی افشار نیمی از هزینه جراحی خود را از ما نگرفت. ولی مدیران و مسئولان تئاتر و مدیرعامل تئاتر آزاد هیچ اقدام مناسبی در این شرایط سخت انجام نداده‌اند.
رضامندی که پرستاری سعدی افشار را عهده‌دار است با اشاره به وضعیت نامناسب جسمانی و زندگی افشار تأکید کرد: غروب‌ها دلمان می‌گیرد و از تنهایی و بی‌توجهی رنج می‌بریم. نمی‌دانم چه کار باید بکنم و نمی‌توانم سعدی را تنها بگذارم.
شاید وضعیت و سرانجام سعدی افشار و دردهایی که این روزها متحمل می‌شود بیانگر آن است که هنر و هنرمند چقدر در میان مدیران و مسئولان مربوطه جایگاه دارد و تا چه حد بر خلاف شعارهایی که در جشنواره‌های مختلف بر پوستر و تابلوهای تبلیغاتی دیده می‌شوند، نمایش ایرانی و هنرمندان تئاتر ایران دارای اهمیت و جایگاه هستند!
مدیران و مسئولان تئاتری در نبود هنرمندان در ستایش آن‌ها سخنرانان قهاری هستند اما در زمان حیات این هنرمندان وظیفه خود را در قبال چهره‌های هنری فراموش می‌کنند.
نظر شما