کسی که شرایط قبولی نماز را رعایت کند، چهرهاش در عالم معنا و ملکوت همچون خورشید میدرخشد و این درخشش را کسانی که چشم باطن بین داشته باشند، در همین دنیا میبینند. ممکن است امثال من و شما این درخشش را نبینیم، اما هستند کسانی که چشم دلشان به آن عالم باز است و به محض نگاه کردن به چهره کسی متوجه میشوند که وی اهل معصیت است یا اهل عبادت.
نورانیت دل و روح، یکی از آثار تکوینی عبادت است؛ خداوند ظلمتهای زندگی را برای بندهای که نمازش را قبول کرده است روشن میسازد. خداوند در قرآن میفرماید: ای کسانی که ایمان آوردید، خدا ترس شوید و به رسولش نیز ایمان آورید تا از رحمتش شما را دو بهره نصیب گرداند و برای شما نوری قرار دهد که بدان راه سپرید و بر شما ببخشاید و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
انسانهای خداترس و متقی هنگامی که دچار ظلمتهای مادی میشوند خداوند حتی نور حسی هم به ایشان عطا میفرماید. بودهاند افراد نابینایی که قرآن را از رو تلاوت میکردهاند. انسان در دنیا خواه ناخواه با کسانی مواجه میشود که با برخوردهای نابخردانهشان صبر و تحمل را از انسان میگیرند. بسیار مشکل است که انسان بتواند در این شرایط خودش را کنترل نماید. اما خداوند به کسانی که نمازشان را پذیرفته است بردباری و حلمی عطا فرماید که در مقابل افراد نابخرد بتوانند خودشان را کنترل کنند. خداوند مادامی که ادامه حیات به نفع چنین بندهای باشد او را به وسیله فرشتگانش حفظ میکند و درخواست او را اجابت میکند.
چنین بندهای همچون گلها و میوههای بهشتی که هیچگاه پژمرده و پوسیده نمیگردند، همیشه با طراوت و سرزنده است. تفسیر عقلانی این مطلب این است که بنده آن چنان با آموزههای دینی خوگرفته است که هیچگاه این حالت او تغییر نخواهد کرد، یعنی این حالات در او ملکه شده و به صورت صفتی ثابت برای نفس و روحش در آمده است و دوست دارند همیشه در نماز باشند یعنی همیشه متذکر باشند نمازی را که برای تذکر خوانده است، تذکر در او ایجاد یک روحیه قوی میکند که با واسطه آن روحیه قوی، همیشه به یاد خدا است و همیشه این قوت خودش را حفظ میکند.
محک همه چیزها نماز است
معیار اصلی نماز است. نماز بالاترین ذکر، شیرینترین ذکر و برترین چیز است. برخی به دنبال ذکرهای ویژهای میگردند که کسی نشنیده باشد همه چیز تابع نماز است. باید سعی شود این نماز درست به جاد آورده شود. در جایی دارد که خدا منت گذاشته که امر فرموده مخلوق با خالق خود خلوت کند.
سجده طولانی از عباداتی است که کمر شیطان را میشکند، اما کسی که سجده طولانی انجام میدهد باید مواظب باشد که مرتکب ریا نشود. بعد از سجده باید جلوی آیینه بایستد و ببیند آیا جای مهر در پیشانیاش نقش بسته است یا نه، اگر نقش بسته بود، مقداری بمالد تا به صفت رذیله ریا مبتلا نشود.
راه لذت بردن از نماز
احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد و یک سری مقدمات در خود نماز، آنچه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل بشود این است که انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند و معصیت، روح را مکدر میکند، و نورانیت دل را میبرد و درهنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود، یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند و توجهش با غیر خدا مشغول نشود و اگر به طور غیر اختیاری توجهش یه جایی منصرف شد به محض التفات پیداکردن باید قلبش را از غیر خدا منصرف کند.
نظر شما