۱۳ اسفند ۱۳۹۱، ۱۲:۲۲

گزارش تصویری - تشریحی/

آرزوهای "محمد امین" /دستهایی که پنهان می شوند

آرزوهای "محمد امین" /دستهایی که پنهان می شوند

گنبدکاووس - خبرگزاری مهر: " آرزو دارم خوب بشوم و بتوانم ورزش کنم، خوب راه بروم و دوست ندارم دستکش بپوشم ..." این ها بخشی از آرزوهای محمد امین کودک 10 ساله گنبدی است که حدود 9 سال است از بیماری ناشناخته ای رنج می برد.

به گزارش خبرنگار مهر، محمد امین 10 ساله همانند دیگر بچه های ایران زمین، آرزو دارد خوب راه رود، همانند دیگر بچه ها بازی کند، اما این بیماری ناشناخته او را از این آرزوی های کودکانه باز داشته است.

این کودک از یکسالی طعم تلخ رنج این بیماری ناشناخته را با خود به دوش می کشد و درد این بیماری، لحظه های پررنجی را برایش ایجاد کرده است.
 
سخت است، پای بازی داشته باشی اما نتوانی، دست داشته باشی اما مجبور باشی آن را زیر دستکشها پنها کنی.
 
خانواده محمد امین تاکنون همه جای ایران را برای معالجه فرزندشان زیر پا گذاشته اند و به پزشکان زیادی مراجعه کرده اند تا بتوانند بیماری ناشناخته محمد امین را درمان کنند.
 
 
پدر محمدامین که تمایلی به گفتگو با رسانه ندارد اما با بیان اینکه شاید با انعکاس این گزارش و انتشار عکس ها، فرجی برای درمان فرزندش حاصل شود، حاضر به گفتگو می شود.
 
می گوید: ریزش پوست دست و کف پای محمد امین از علائم بیماری ناشناخته ای است که برخی پزشکان از آن به عنوان " کراتو درمای " یاد می کنند.
 
وی اظهار داشت: این بیماری که همراه با درد و سوزش فراوان است، سبب لایه لایه شدن، زخم و عفونی شدن پوست کف دست و پا می شود و همراه با خونریزی است.
 
وی عنوان کرد: تاکنون برای معالجه محمد امین تمام شهرهای ایران را زیرپا گذاشته ام و به نزد پزشکان و متخصصان زیادی رفته ام ولی هنوز به نتیجه ای برای درمان نرسیده ایم.
 
 
پدر محمدامین ادامه داد: برخی پزشکان می گویند در کشور تنها دو نفر مبتلا به این بیماری ناشناخته هستند که یکی شدید و دیگری خفیف است و بیماری محمد امین از نوع شدید آن است.
 
وی عنوان کرد: همچنین در کل جهان 15 نفر به این بیماری ناشناخته مبتلا هستند و که دو نفر در ایران از این بیماری رنج می برند.
 
پدر محمد امین یادآورشد: هر روز خودمان باید محمدامین را به مدرسه ببریم و به منزل بیاوریم، این بیماری ناشناخته تاثیر بدی بر روحیه فرزندم گذاشته و در فرآیند تحصیل وی نیز تاثیر گذاشته است.
 
وی افزود: هر روز مجبوریم با مالش پماد، کف پا و دست محمدامین را نرم و مرطوب نگه داریم تا بتواند راه برود و پس از مدتی با ضخیم شدن لایه های زخم، امکان راه رفتن برای وی سخت می شود.
 
 
وی یادآورشد: همچنین هرماه و یا هر 40 روز با ضخیم شدن لایه های زخم و پوست باید این لایه ها را با موچین و یا سیم چین از بدن جدا کنیم.
 
محمد امین این کودک معصوم گنبدی در بخشی از آرزوهایش که در دفتر مشقش نقش بسته، آورده است: " آرزو دارم خوب راه بروم و از خدا می خواهم که مرا خوب کند".
 
ما نیز برای سلامتی و شفای عاجل محمد امین دعا می کنیم.
.........................
عکس: ابوطالب ندری
گزارش: علیرضا نوری کجوریان
کد خبر 2010173

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha