به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از مجموعه شعر «خوابهای من هر روز صبح با دیدن تو تعبیر میشوند» سروده مریم پالیزبان عصر جمعه 18 اسفند با حضور چهرههای ادبی و سینمایی مانند مصطفی ملکیان و میترا حجار در سالن انتظامی خانه هنرمندان برگزار شد.
پالیزبان در ابتدای این مراسم به خوانش مقدمه کتاب پرداخت و گفت: حتی مخاطبی که سالن نمایش را ترک میکند، یا چرت میزند در دایره ارتباط قرار میگیرد. خوشبختانه ارتباط هر چند کوتاه با او هم برقرار شده است. اجرا لحظه ای کوتاه است با نفرت یا نزدیکی. ساختن یا رسیدن به تصویری در کلمه، تصویرسازی در شعر نیست. شعرهای این کتاب با این رویکرد سروده شده اند و کتاب، فضایی است از مشارکت شعر و گرافیک.
در ادامه بهاره رضایی شاعر و منتقد گفت: بیان هر روایت ادبی که درگیری ذهن ما را با خرده روایتهای بیرونی اش منجر شود، نوعی بدایت، شروع و دوباره خوانی روایت ادبی است. در سالهای اخیر، آن چه به معنای واکاوی ادبی که شعر هم شاخه ای از آن است، شناخته میشود، پرداختن به فضاهای انتزاعی است. در این پرداخت شاعر، فرامکان یا فرازمانی را برای بهتر دیدن به مخاطب پیشنهاد میدهد و چیزی دور از نفس شعر را منبع و ماخذ اثرش میداند و ناخود خواسته آن را به مخاطبش القا میکند.
شاعر مجموعه «تشریفات» ادامه داد: در کتاب «خوابهای من هر روز صبح با دیدن تو تعبیر میشوند» با اولین تجربههای شاعرانه روبرو میشویم که گزینش عبور از یک دهه را نشان میدهند و از آخرین سالهای نوجوانی شاعرشان شروع شده و هنوز هم دست از سرش بر نداشته اند. در این مجموعه با ترکیب و محتواهای مختلفی روبرو میشویم که از ذهن شاعر برآمده و گاها در کنار فضاهای وهمی و انتزاعی قرار گرفته اند. مرز مشخصی بین رویا و واقعیت این شعرها وجود ندارد و گویی شاعر احتیاجی به ماندن در یک منظر واقعی یا خیالی نداشته و مرتب در رفت و آمد است.
وی افزود: بسامد بالا و پر نوسان واژههای عمومی کتاب، بخش زیادی از شعرها را به خود اختصاص داده است. صبح، آسمان، پنجره، پدر، برادر، چشم و خورشید از واژههایی هستند که حضورشان در شعرها بسیار چشمگیر است؛ واژههای عمومی که میشود از آنها به عنوان واژههای تعیین کننده هم نام برد چرا که سرنوشت شعرها از توازن و در کنار هم قرار گرفتنشان شکل گرفته است و دغدغههایهای بومی و وطنی شاعر را به مخاطب گوشزد میکنند. دایره واژگانی شعرهای کتاب بیشتر از فضاهای تعیین شده است. در برخی از شعرها با نوعی سناریوی دکوپاژ شده روبرو میشویم. گاهی هم، هم نشینیهای حساب شده در فضاهای الهام گرفته شده از واقعیتهای جغرافیایی را شاهد هستیم.
رضایی گفت: در کل میتوان گفت نوعی فضای زنانه غیر مالوف بر شعرها حاکم است گرچه مجموعه زبان زنانه ندارد ولی بین این زبان غیر زنانه و زنانه مالوف در کشمکش و تقلاست. فضاهای مالیخولیایی و وهمی که اغلب سعی دارند صدای شاعر را به گوش برسانند، لحن و آوازی هستند که میخواهند مستقل باشند. به همین دلیل دیده میشود که تمهیدات مختلفی در آنها به کار گرفته شده است. اما در پس همه این صداها، صدای زنانه «او» به گوش میرسد.
کتاب «خوابهای من هر روز صبح با دیدن تو تعبیر میشوند» از امروز شنبه 19 اسفند در کتابفروشیها عرضه خواهد شد.
نظر شما