به گزارش خبرنگار مهر، جهت یابی در واقع یکی از رشته هایی است که در افزایش توانایی های جسمانی و ذهنی افراد نقش خوبی را می تواند ایفا کند و در کنار آن جذابیتهای زیادی هم دارد برای همین انجام این رشته برای یک بار هم که شده به هموطنان توصیه می شود. ورزش جذاب جهت یابی با قدمت 66 ساله در کشورهای جهان و 20 ساله در ایران توانسته در سنین مختلف جایگاه ویژه ای را برای خود کسب کند. طوری که برای گردش کنندگان در طبیعت، کوهنوردان، اتومبیلرانان، اسکی بازان، توریست ها بسیار مفید و راهگشای مسیر آنان بوده ودر زندگی آنها به عنوان یک اصل قرار گرفته است.
دور از تنش
جهتیابی از ورزشهای بانشاط و نوین است که در آن هیچگونه تنش روحی و مشکلات جسمانی به چشم نمیآید و با حضور در طبیعت میتواند روحیه ورزشکاری و سلامتی جسمانی را برای افراد به ارمغان داشته باشد. سه فاکتور مهمی که به طور معمول در این رشته مورد توجه قرار می گیرد عبارتند از : سلامت کامل جسمانی، تبحر در نقشهخوانی و استفاده از ابزارها و تصمیم گیری در شرایط سخت. جهت یابی را به نوعی یک ورزش علمی هم می دانند چرا که فرد با داشتن یک نقشه که تعدادی هدف بر روی آن مشخص شده، با پیدا کردن مسیرهای مرتبط، اهداف را جست و جو و پیدا میکند. ورزشکار میتواند از قطبنما در مکانهایی که امکان پیدا کردن اهداف مشکل است استفاده کند.
نخستین مسابقه جهت یابی
در ابتدای قرن بیستم جهت یابی ورزش مخصوص کشورهای اسکاندیناوی بود و با انجام مسابقات جهت یابی در IOF کشورها موجب رشد سریع آن در سطح جهانی بودهاند. اولین مسابقه جهتیابی در کشور سوئد در ساال 1965برگزار شد و موفقیت آن از این رو به افزایش گرایید. جهت یابهای ارتش در بعضی از فدراسیونهای جهتیابی در مسابقات این رشته حضور برجستهای دارند. جهتیابی یک مسابقه با زمان انفرادی است که در زمینهای مختلف (اساساً جنگلی) انجام میگیرد و مسیرها بوسیله نقاط کنترلی و ثابت علامت گذاری میشود و دوندهها بایستی آنها را کشف کنند.
چهار رشته
مسابقات جهتیابی در چهار رشته ورزشی متفاوت در جهان برگزار می شود. این رشته ها عبارتند از جهتیابی پیاده، جهتیابی اسکی، جهتیابی دوچرخه کوهستان و جهتیابی با ویلچر. این ورزش در واقع نوعی مسابقه است که در زمین ویژه و زمان مشخصی انجام میشود. مسیر مورد نظر در نقاط کنترل شده، نشانهگذاری شده است و باید توسط دوندگان جست و جو و کشف شود .
حضور در ایران
در ایران نیز تلاشهای خوبی برای معرفی رشته جهتیابی صورت گرفته و از دو دهه قبل حضور تیم کشورمان در رقابتهای برون مرزی را نیز شاهد بودهایم. نخستین بار در سال 1371 بود که تیم ایران در رقابتهای برزیل حضور پیدا کرد که این حضور بیشتر جنبه شناسایی ورزش یاد شده را داشت. در سال 1377 تیم ایران برای کسب تجربه به سوییس اعزام شد. ایران در سال های 86، 88 و 90 نیز در مسابقاتی که در کشورهای کرواسی، استونی و برزیل برگزار شده بود حضور پیدا کرد تا نشان دهد در رشد و گسترش این رشته در داخل کشور گامهای خوبی برداشته است.
نظر شما