به گزارش خبرنگار مهر، دو کتاب «جستجوهای یاهو» شامل غزل‌های راهله معماریان و رمان «من مجنون» نوشته زهره جلالی به تازگی توسط انتشارات هزاره ققنوس منتشر شده‌اند که قرار است فردا چهارشنبه 23 اسفند، طی مراسمی با حضور معماریان و جلالی در خبرگزاری مهر رونمایی شده و مورد نقد و بررسی قرار بگیرند.
«جستجوهای یاهو» 40 غزل از راهله معماریان را شامل می‌شود. معماریان روز گذشته به عنوان یکی از برگزیدگان پنجمین دوره جایزه پروین اعتصامی معرفی شد. اولین غزل این کتاب «این پسته از کجاست که می‌خندد؟» نام دارد که در ادامه آن را میخوانیم:
این پسته از کجاست که می‌خندد؟
گویا به ریش ماست که می‌خندد
لب‌‌های ما به خنده نمی‌آید
این پسته سال‌هاست که می‌خندد
شاید میان سرخی لب‌هایش
خون من و شماست که می‌خندد
از سجده سر گرفتم و پرسیدم
این مجلس عزاست! که می‌خندد؟
حسّی سرک کشیده، نهانی گفت:
ابلیس بد صداست که می‌خندد
اما تمام قصه فقط این نیست
بشنو صدا دو تاست که می‌خندد
صوت یگانه‌ای همه از اخلاص
بر قُل قُل ریاست که می‌خندد
شیطان به حال قهقهه افتاده
بر مکر او خداست که می‌خندد
اما میان صورت من لب نیست
او عاشق حیاست، نمی‌خندد
اما رمان «من مجنون» طبق نظر معین کمالی محقق و روانشناس، ویژگی‌هایی از جمله بی‌نام و مبهم بودن هویت اجتماعی راوی و در عین حال پررنگ بودن ساختار روانی او که خواننده را بیشتر به خودسازی درونی می‌خواند تا خودسازی اجتماعی، دارد. در متن داستان این کتاب، خیال و واقعیت در هم تنیده هستند و مقصود آن جستجوی اخلاقی، بیان احساس راوی بی‌نام، معرفی نشانه‌هایی که قهرمان‌سازی می‌کنند و نگرشی که بر سیر و سیاحت روزمرگی طنین‌نوازی می‌کند.
قسمتی از این رمان را میخوانیم:
در آن روزها دچار نوعی حس دلسوزی نسبت به مردم شده بودم. برخی از آن‌ها به دام سرنوشتی شوم گرفتار بودند؛ سرنوشتی محتوم که خودشان هیچ دخل و تصرفی در آن نداشتند و مجبور بودند با مشکلات تحمیل شده دست و پنجه نرم کنند. این احساس جدید به هر نحوی که بود در من ریشه می‌دواند و مرا به فکر فرو می‌برد ولی همچنان حوصله‌شان را نداشتم. با این‌که می‌دانستم دردهای مشترک زیادی داریم. اما هنوز صدایشان مثل پتک آهنگری بر مغزم فرود می‌آمد....
مراسم رونمایی از این دو کتاب فردا چهارشنبه 23 اسفند از ساعت 10 صبح در سالن اجتماعات خبرگزاری مهر برگزار خواهد شد. یکی از منتقدان حاضر در این جلسه، سینا علی‌محمدی، شاعر خواهد بود.
نظر شما