کارکردن و کارگر از دید اسلام/ کارگر "جهادگر راه خدا" است

به گزارش خبرگزاری مهر، بزرگان و پیشوایان دینی در سخن و در عمل به کار و تلاش تاکید و اهتمام داشته و از بیکاری و تنبلی ابراز بیزاری کرده اند. در روایات آمده کسی که به کار و تلاش مشغول است از کسی که کار را رها کرده و به عبادت خدا مشغول است اجر و پاداشی افزونتر دارد. دعای بیکار هر چند عابد باشد مستجاب نمی شود. 

همچنین در تاریخ اسلام آمده که پیامبر گرامی اکرم (ص) کارهای خانه را خود انجام می دادند. امام صادق (ع) می فرمایند: "هر آنکس که جامه خود را بدوزد و نعلینش را وصله زند و کالای مورد نیاز خانه را خود حمل کند، از تکبر ایمن باشد.

در روایات از امیرالمومین (ع) درباره احیای زمین، ایجاد باغها، حفر قنوات کارگری برای دیگران و... بسیار سخن به میان آمده است. امام صادق (ع) می فرمایند "امیرالمومنین بیل می زد و زمین را احیا می کرد و از درآمد و دسترنج خویش هزار بنده آزاد کرد."

تمام این روایات و حکایات بیانگر ارزشمندی کار و کارگری و مزموم بودن تنبلی و بیکاری در اسلام است. در احادیث و روایات اسلامی از کار کردن به عنوان عملی دنیوی و اخروی که دارای اجر و ثواب بسیار است یاد و نسبت به آن توصیه هایی بسیاری شده است به طوری که به کارگری که برای اداره زندگی خانواده اش سعی و تلاش می کند عنوان جهاد کننده در راه خدا داده شده است.

حضرت علی (ع) می فرماید "خداوند به حضرت داوود وحی فرستاد که تو بنده بسیار خوبی هستی و تنها ضعفی که در تو وجود دارد این است که کار نمی کنی و از دسترنج خود امرار معاش نمی کنی بلکه از بیت المال حقوق می گیری. داود جهل روز گریست و سپس به شغل آهنگری روی آورد و از آن طریق مخارج خود را تامین نمود".

در معارف و احکام اسلامی، نسبت به حقوق کارگران تاکید بسیار شده، از جمله امام سجاد (ع) در رساله ی حقوق خود می فرمایند: "حق زیردستان بر تو آن است که بدانی ضعف آنها و قدرت تو دلیل تسلط تو بر آنها شده است، پس باید با آنها به عدالت رفتار کنی و مانند پدری مهربان برای آنها باشی، از نادانی و جهل و اشتباه آنها درگذری و در عقوبت آنها تعجیل نکنی و بر این کار فرمایی که خدا به تو داده است، سپاسگزار باشی.

امام خمینی می فرماید که کارگران از ارزشمندترین طبقه و سودمندترین گروه در جامعه هستند. چرخ عظیم جوامع بشری با دست توانای کارگران در حرکت و چرخش است و حیات یک ملت مرهون کار و کارگر است.

نگاهی به سابقه روز جهانی کارگر

پلیس شیکاگو در ماه می سال 1886 میلادی تظاهرات کارگران را که برای حقوق خود از جمله هشت ساعت کار در روز و حق تشکیل اتحادیه کارگری تجمع کرده بودند سرکوب کرد. چند روز بعد دادگاه چند تن از رهبران کارگران را به مرگ محکوم کرد. در سال 1889 کنگره بین المللی کارگران در پاریس به پیشنهاد نماینده کارگران آمریکا، روز اول می را به عنوان روز جهانی کارگر برگزید.

سازمان بین المللی کار به عنوان یک نهاد وابسته به مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1919 بر اساس معاهده ورسای تاسیس شد. از مهمترین اهداف سازمان بین المللی کار تصویب کنوانسیون ها و توصیه هایی است که متضمن برقراری معیارهایی در ارتباط با مسائل کارگری در زمینه هایی مانند آزادی عضویت در تشکلها، دستمزدها، ساعات و شرایط کار، جبران خسارتهای وارده به کارگران، بیمه های اجتماعی، مرخصی با استفاده از حقوق، ایمنی صنعتی، خدمات اشتغال و بازرسی مسائل مرتبط می باشند.