به گزارش خبرگزاری مهر، يكي از بهترين نمادهاي برقراري عدالت در عرصه وجود ما، حلم و بردباري است كه قوه غضب را كنترل كرده، به هنگام و به جا از آن بهره مي گيرد. نفس انسان را آرامش و طمانينه مي بخشد تا اگر عملي برخلاف ميل دروني او رخ داد يا به حادثه اي تلخ و ناگوار رسيد از محدوده صبر حوصله بيرون نرود و فراتر از ارزش هاي شايسته عكس العمل نشان ندهد.
از اين رو حلم را باعث جلوگيري از شعله ور شدن آتش خشم و هيجانات نفس در لحظه بحراني دانسته اند و حليم و شكيبا كسي است كه در عقوبت و مجازات شتاب نمي كند و در تصميم هاي خود، نوعي خردگرايي و نكته سنجي ويژه اي نشان مي دهد.
با مروري بر آموزه هاي ديني، سخن نيكوي امام صادق(ع) را مي يابيم كه آن حضرت درباره حلم می فرماید: حلم چراغ الهي است كه صاحب آن را به جوار رحمت الهي روشن و نوراني مي كند و به سبب فيوضات نامتنهي حق، مستفيض مي شود. بعد امام(ع) با بصيرت خويش راهكار روشن شدن به اين ويژگي والاي اخلاقي را ترسيم فرمود: انسان بردبار، حليم و شكيبا نمي شود مگر آن كه با نور معرفت و نور توحيد تاييد شود.(مستدرك الوسائل،ج 11،ص 289 )
در نگاه امام (ع)، راه آراستگي به اين صفت پسنديده، سبب نور و روشنايي است و از آن جا كه نور در ذات خود روشن است و علاوه بر آن روشنگر ديگر اشيا نيز هست، انسان حليم و شكيبا را نورانيت مي بخشد و تلخي ها و تيرگي هاي راه را به او مي نماياند.
تمرين بردباري و شكيبايي گام بعدي آراستگي به اين صفت زرين است كه با تحمل و گاه فشار روحي و فرو بردن خشم و عصبانيت همراه است، اما پس از چندي اخلاق هميشه همراه انسان مي شود امام كاظم(ع) می فرماید: اگر حليم نيستي خود را به بردباري بزن و صفت حلم را به خود ببند، زيرا كم است كسي كه خود را شبيه به افرادي مي كند مگر آنكه اميد است از آنان شود.
دعا و درخواست در پيشگاه پروردگار حليم و حكيم گامي براي كسب حلم و بردباري در تندبادهاي حوادث زندگي است. رسول اكرم(ص) خود اين راه را گشوده و به پيروان خود آموخته كه در لحظه هاي راز و نياز دست دعا به سوي پروردگار بي نياز گشود و چنين درخواستي نمايند: خدايا مرا به سبب علم بي نياز كن و با حلم و شكيبايي زينت بخش.
امام صادق (ع)فرمودند: حلم و بردباري در پنج چهره نمايان مي شود: انسان عزيز و آبرومندي كه خوار و ذليل مي شود؛ فرد راستگو و صادقي كه به دروغگويي متهم مي گردد؛ كسي كه به سوي حق و راستي دعوت مي كند ولي مورد اهانت واذيت و آزار قرار مي گيرد؛ انسان وارسته اي كه بدون هر جرم و خطايي مورد اذيت قرار مي گيرد و فرد حق خواهي كه با او مخالفت مي شود. (مستدرك الوسائل،ج 11،ص 289)
با اين نگرش در مي يابيم كه حلم، علاوه بر آشفته نشدن و مضطرب نگرديدن در هنگامه هاي هيجانات نفساني شامل كظم غيض يعني فرو بردن خشم كه مانع پديد آمدن هيجان است نيز مي شود. چنان كه بهترين وزير علم و دانايي، حلم و شكيبايي است و بهترين مددكار حلم رفق و نرمي در زندگاني است و رهاورد حلم، رضايت به خواست خداوند در تمامي عرصه هاي حيات و بلند نظري در هنگامه هاي تصميم گيري است.
نظر شما