علی اصغر بیگدلی در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص ویژگی های وزیر ورزش و جوانان دولت یازدهم ضمن بیان مطلب فوق گفت: در طول هشت سال گذشته ورزش ایران بدون هیچ گونه تئوری و استراتژی هدایت می شد به همین دلیل شما شاهد حرکت های منسجمی در ورزش نبودید. ضمن این که ادغام سازمان تربیت بدنی با سازمان ملی جوانان تصمیم اشتباهی بود و این دو سازمان باید از یکدیگر همچون گذشته تفکیک شوند. این موضوع یکی از اصول مهم و اساسی در جهت پاسخگویی فردی است که سکان ورزش کشور را به دست می گیرد.
وی در همین خصوص افزود: وزیر ورزش و جوانان در دولت آینده با دو مشکل اساسی روبرو خواهد بود بعد اول مربوط به وجه بین المللی است. متاسفانه همه بعد بین المللی را فقط در از دست رفتن کرسی های بین المللی می بینند در حالیکه این بعد مسائل اقتصادی را نیز در بر دارد. به عنوان مثال در سمینارها و سمپوزیوم هایی که در رابطه با بازارهای ورزش حرفه‌ای بوده و مسائل مرتبط با آن که ما هیچگونه حضوری در آن نداشته و از این موضوع غافلیم.
کارشناس اقتصادی ورزش ایران افزود: در حالیکه این تشکل ها و نشست ها هستند که سیاست های مالی، تجاری، بازرگانی و ... مرتبط با ورزش را محقق می کنند که این موضوع از نظر درآمدزایی برای همه کشورها مهم است.
وی خاطرنشان کرد: به عنوان نمونه برخی از اعتراضات مردمی در کشور برزیل در این بعد نهفته است که ما تا امروز به آن نپرداخته ایم. مثلا گروه بریکس عبارتند از برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی. این کشورها علاوه بر اینکه مراودات تجاری دارند یک تشکل ورزشی را نیز دارا می باشند بنابراین ما باید در چنین مجامعی حضور فعالی داشته باشیم. تردید نکنیم اگر روزی از یکی از مدعیان تصدی بالاترین عنوان ورزش کشور در این خصوص سئوال کنید از اهمیت این موضوع چندان اطلاعی ندارد.
بیگدلی تاکید کرد: اما بعد دومی که وزیر ورزش و جوانان آینده با آن روبرو خواهد شد، مربوط به مسائل داخلی است. از بعد داخلی ورزش ایران در حال گذار از ورزش سنتی به مدرنیته است. در این مدرنیته یکی از اصول مبنایی آن مسائل علمی و دیگری مسائل اقتصادی است. در ورزش مدرنیته ما دیگر شاهد دخالت دولت ها در امور اجرایی آنها نیستیم و وزارتخانه ورزش در اکثر کشورها وظیفه خود را معطوف به حمایت از تیم های ملی و پایه در حد مقدورات خود کرده است بنابراین در ورزش روز جهان بخش خصوصی به عنوان محور حرکت شناخته می شود.
وی در همین خصوص افزود: این حرکت بر مبنای اصول اقتصادی و داشتن منافع مرتبط با آن است لذا با توجه به نوع گرایش سیاسی حامیان رئیس جمهور منتخب به نظر می رسد بازگشت به فضای دهه هفتاد تا هشتاد با آن استراتژی های خاص خود دیگر میسر نخواهد بود چون ورزش کنونی کشور دینامیک بوده و دچار تغییر و تحولات اساسی نسبت به آن دوران شده است.
استراتژی وزیر جدید ورزش باید بر مبنای مشارکت و تفاهم با بخش خصوصی به منظور روانه ساختن بخشی از سرمایه و نقدینگی کشور به ورزش باشد. وی تاکید کرد: در چنین استراتژی بار اصلی ورزش بر دوش باشگاهها خواهد بود بنابراین استراتژی وزیر جدید ورزش باید باشگاه محور باشد نه ستادمحور و این موضوع در راستای برنامه های توسعه اقتصادی کشور است که مطابق با برنامه پنجم توسعه در مبحث کوچک سازی دولت خواهد بود.
بیگدلی خاطر نشان کرد: در واقع وزیر ورزش باید نسبت به ورزش حرفه ای تعریف و تئوری لازم را داشته باشد و به این نکته توجه کند که ورزش ایران در یک فرآیند رو به رشد قرار دارد.
وی افزود: در حال حاضر بازار ورزش ایران بیش از هزار میلیارد تومان گردش مالی دارد بنابراین به کاندیدای وزارت ورزش پیشنهاد می کنم در رسانه های عمومی از جمله رسانه ملی با کارشناسان مربوطه به بحث و گفتگو بپردازد و استراتژی مدیریتی خود را در ورزش کشور بیان کند که آیا باشگاه محور است، فدراسیون محور و یا حتی ستادمحور.
کارشناس اقتصادی ورزش ایران تاکید کرد: بازگشت به ورزش دولتی بازگشت به گذشته است، متاسفانه در ورزش ما شاهدیم آنان که سابقه فوتبالی دارند خود را قیم سایر رشته های ورزشی می دانند و این در شرایطی است که ما در میادین بین المللی و المپیک مدال های خود را از رشته های دیگر کسب کرده ایم.
نظر شما