به گزارش خبرگزاری مهر، پایگاه عربی پرس گزارش داد: همانند مناطق بحرانی دیگر، شهر دیرالزور نیز صحنه درگیری گروههای مسلح و ارتش سوریه است.ساکنان حومه شرقی که دارای تفکر افراطی وهابی هستند به همراه تروریستهای خارجی افغانی، کویتی، لیبیایی، تونسی، لبنانی و چچنی به شکل گسترده ای در دیرالزور و حومه آن پراکنده اند.
اما مناطق امنی که در کنترل نیروهای دولتی است عبارتند از القصور، الجوره، غازی عیاش و البلدیه.
مناطق ویران شده و تحت کنترل گروههای مسلح عبارتند از الجبیله، الموظفین، الرشدیه، الحویقه، الحمدیه، الصناعه، شیخ یاسین، کنامات، الرصافه، العمال، غسان عبود، خیابان التکایا، الانطلاق القدیم، العرفی، الملعب القدیم و الجزب.
خطوط تماس در دیرالزور: خیابان باشگاه افسران، فلکه المدلجی، دفاع شهری، فلکه حمود العبود، پل السیاسه، الرصافه و الانطلاق القدیم.
مراکزی که تک تیراندازان در آن حضور دارند: الجوره، البلدیه
حومه دیرالزور؛ حومه شرقی وروستاها و شهرک های مهم آن: البوکمال در نزدیکی مرز سوریه با عراق که گذرگاهی زمینی و بین المللی و تحت سلطه جبهه النصره است و نیروهای دولتی نفوذی در آن ندارند
المیادین در نزدیکی البوکمال که تحت کنترل جبهه النصره و گردانهای اسلامی افراطی است.
موحسن: در مسیر جاده فروگاه قرار دارد و پناهگاه جبهه النصره و تاجران سلاح، و گردانهای اسلامی مسئول ترور شخصیتهای دولتی و نظامی است.
شحیل: مقر اصلی هیئت شرعی جبهه النصره، مقر اساسی طالبان سوریه و از جمله شهرهایی است که انتحاری از آنجا حملاتی را به دیرالزور، دمشق ،حمص و حومه دمشق انجام داده اند.
القوریه: به قلب انقلاب معروف است زیرا در زمره اولین شهرهایی بود که در آن تظاهرات رخ داد و مراکز دولتی در آن به آتش کشیده شد و گذرگاه تجارت سلاح از زمان جنگ عراق است
الطیانه: مرکز جبهه النصره و گردانهای اسلامی افراطی است.
حومه غربی و روستاهای مهم آن؛حطله: روستایی طرفدار دولت سوریه. الحسینیه: محل استقرار گروههای مسلح سوری که خون نظامیان ارتش سوریه را مباح می دانند.
الکسره: شهری عجیب است زیرا زمانی دست به سلاح و جنگ می برند و زمان دیگر ساکت می شوند.
البصیره: مقر جبهه النصره و برخی گروههای اسلامی افراطی و مقر سابق یکی از شرکتهای بزرگ نفت.
ابوخشب: جاده ای صحرایی مهم برای عبور به ترکیه و گذرگاهی خطرناک برای قاچاق سلاح از زمان نا آرامی و مرکز مهم انبار غله در شرق سوریه که همه آن به یغما رفته است.
محیمیده: زادگاه نواف البشیر معارض سوری و قبیله البکاره و مقر گردانهای احرار الشام به رهبری لورانس نواف البشیر و برخی فرزندان آل البشیر و مرکز مهم ربودن مسیحیی ها در الحسکه و مرکزی برای سرقت در دیرالزور و الحسکه.
روستاهای جاده حلب
روستاهای التبنی، المسرب، معدان، الخریطه و الشمیطیه که همه این روستاها محل گردانهای اسلامی و عشایر البوسرایا است.
مهمترین جاده های بین المللی در شهر دیرالزور
جاده رقه حلب: رفت آمد در آن جریان دارد و حوادث نادری از قتل و آدم ربایی و دزدی در آن رخ می دهد و آن هنگامی است که مسافری تنها باشد. ایست بازرسی دولتی جز در ابتدای جاده بین المللی وجود ندارد اما چهار ایست بازرسی مخالفان در آن وجود دارد.
جاده الحسکه: به سبب درگیری غیرقابل عبور است.
جاده دمشق تدمر حمص حماه ساحل: جاده صحرایی که دو روستا الشوله و کباجب در آن وجود دارد.یک ایست بازرسی نیروهای دولتی در آن وجود دارد و سفر به شکل جمعی در آن میسر است.مراکز ایست بازرسی جبهه النصره، احرار الشام در مسیر به سرقت و غارت محموله های گاز، بنزین، غذا و هلال احمر مشغول هستند.
جاده فرودگاه: جاده ای که کاملا بسته است و به فاصله 120 کیلومتری البوکمال است و به سب حمله گروههای مسلح به فرودگاه بسته است.
مهمترین گردانهای مخالفان سوری در دیر الزور:جبهه النصره، احرار الشام، گردانهای نوه های محمد، گردان حبیب مصطفی، لشگر انقلابیون الشعیطات، موته، احرار الشحیل، شهدای فرات، احرار فرات، القعقاع، انصار سنت، معاذ الرکاض، الجوره، لشگر الله اکبر، حجاج بن یوسف ثقفی، عمر، الحسنین.
مهمترین بیمارستانهای فعال در دیرالزور:
بیمارستان نظامی و بیمارستان الاسد که نظامیان و غیر نظامیان را به شکل رایگان درمان می کند.
شرکتهای فعال حمل و نقل بین المللی و داخلی: شرکت الایمان و الریاض، الاصایل، شرکت الرجال، ستاره فرات.
بانکهای فعال دیرالزور: بانک مرکزی، تجارت، مسکن صنایع
کارخانه های و مراکز ویران شده:
کارخانه گاز، پارچه، شکر، کاغذ، شرکت نفت فرات، شهرک صنعتی، شرکت شمیر جیر نفتی، شرکت نفتی شل، مرکز مطالعات کشاورزی، کارخانه سیمان، بیمه اجتماعی، بانک کشاورزی، اداره ثبت و احوال، اداره آموزش و پرورش، بیمارستان ملی، بانک خون، بیمارستان قلب فرات، اداره برق، اداره آب، بانک تسلیف، بانک اسلامی، اداره ارتباطات، بیمارستان اطفال، انبار غله، دانشکده های پتروشیمی،نفت و علوم و ادبیات.
نظر شما