درختان خیابان ولیعصر بدون استعلام از سازمان میراث فرهنگی قطع شدند

به گزارش خبرنگار مهر، خیابان ولی عصر (عج) تهران، هفتم دی‌ماه سال 90 به ثبت ملی رسید و سازمانهایی از جمله شهرداری موظف به دریافت استعلام از سازمان میراث فرهنگی برای انجام هر طرحی در این خیابان شدند.

پس از آن قرار شد تا پرونده ثبت جهانی خیابان ولیعصر نیز تهیه و برای قرار گرفتن در فهرست میراث جهانی به سازمان یونسکو ارسال شود چرا که این خیابان، بلندترین تهران و خاورمیانه است اما در چند روز گذشته در حوالی میدان ونک شش اصله درخت قدیمی چنار قطع شدند بدون اینکه استعلامی از سوی سازمان میراث فرهنگی گرفته شود.

مسعود نصرتی، مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران با اظهار بی اطلاعی از قطع درختان خیابان ولیعصر به خبرنگار مهر گفت: در جریان موضوع نیستم و برای این کار استعلامی نیز از سازمان میراث فرهنگی گرفته نشده است.

نصرتی ادامه داد: خیابان ولیعصر علاوه بر خانه های تاریخی با درختانش به ثبت رسیده است و یکی از دلایل ثبت آن، وجود درختان قدیمی چنار آن بود به عنوان مثال اگر باغ تاریخی را ثبت ملی می کنیم به طور حتم با همه درختانش ثبت می شود. به همین دلیل اگر قرار است طرحی در خیابان ولیعصر (عج) انجام شود باید سازمان میراث فرهنگی نیز در جریان آن قرار بگیرد.

لزوم دریافت اجازه از سازمان میراث فرهنگی برای قطع حتی یک درخت در این خیابان به هر بهانه ای حتی آفت زدگی را، احمد محیط طباطبایی یکی از اعضای شورای سیاستگذاری ثبت میراث تاریخی تایید کرد و به خبرنگار مهر گفت: قاعدتا انجام هر طرحی در این خیابان با نظر سازمان میراث فرهنگی انجام شود چرا که در قانون ثبت میراث ملی نیز این موضوع مطرح شده و کسب استعلام از سازمان میراث فرهنگی اجرا و احترام به قانون است.

وی گفت: حتی اگر درختان به بهانه آفت زدگی قطع شده باشند، باید پایه (کنده) درختان قدیمی را در خیابان نگه داشته شود چون باید حضور این درختان نشانه ای داشته باشند.

این تهران شناس گفت: سازمان میراث فرهنگی باید در این زمینه تذکر داده و یا سلسله مراتب قانون آن را انجام دهد.

محور فرهنگی تاریخی خیابان ولیعصر با 8 هزار چنار، رشته‌های قنات متعدد، دارای خانه‌های تاریخی و کاخ‌‌موزه‌ است. خیابان 18 کیلومتری ولیعصر تهران که تاریخ و فرهنگ پایتخت را از میدان راه‌آهن تا میدان تجریش در آن می‌توان مرور کرد طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه است، ویژگی انحصاری که بالاخره پس از گذشت یک قرن، بهانه‌ای برای قرار دادن نام آن در فهرست آثار میراث فرهنگی کشور شد.