به گزارش خبرنگار مهر، مالكيت زماني نوعي از مالكيت است كه مزاياي يك ملك را به صورت كاملا قانوني براساس برنامهريزي منطقي بين چند مالك تقسيم مي کند كه هر مالك در زمان تعيين شده با برنامهريزي دقيق از ملك و مزاياي آن به طور كامل برخوردار خواهد شد. در اين روش نيازي به پرداخت كل بهاي ملك وجود ندارد بلكه بهاي سرقفلي ملك بين كليه مالكان تقسيم مي شود.
در ایران تعداد انگشت شماری از هتلها این طرح را اجرا کرده اند. با این حال معاون گردشگری سابق و رئیس فعلی سازمان میراث فرهنگی تاکید دارد تا مالکیت زمانی در همه هتلهای کشور اجرا شود محمد شریف ملک زاده اردیبهشت ماه در جریان واگذاری امور گردشگری به بخش خصوصی در یک سخنرانی اعلام کرد که مالکیت زمانی در هتلهای کشور موجب گشترش صنعت هتلداری و رونق گردشگری داخلی می شود. وی در حالی روی این موضوع تاکید دارد که تنها دو یا سه هتل آن را اجرا می کنند.
در تایم شرینگ یک مسافر می تواند به عنوان مثال سالی یک هفته تا 24 سال اقامت در اتاق سه تخته هتل سه ستاره ای در کیش را به قیمت 5 میلیون و 500 هزار تومان اجاره کند. این یک هفته در طول 24 سال متغیر است و هر سال مبلغ اندکی را بابت شارژ اتاق می پردازد منتها این اجاره برای اتاق است و استفاده از امکاناتی مانند رستوران و ... بر عهده مسافر خواهد بود.
با یک حساب سرانگشتی می توان گفت که در معاملات ملکی هر یک میلیون ، 30 هزار تومان ارزش مالی دارد به این معنا که در اجاره یک خانه به ازای هر یک میلیون 30 هزار تومان از مستاجر گرفته می شود. اگر همین میزان، سود پول در نظر گرفته شود 5 میلیون و 500 هزار تومان دارای ارزش 165 هزار تومانی است. به عبارت دیگر اگر 5 میلیون و 500 هزار تومان به صاحبخانه داده شود هر ماه او باید 165 هزار تومان از پول کرایه، کم کند. حال اگر به مدت یک سال این پول در اختیار صاحبخانه باشد، ارزش و یا سود آن مبلغی حدود یک میلیون و 980 هزار تومان می شود.
منتقدان به طرح تایم شرینگ با این حساب عنوان می کنند که بابت یک هفته اقامت در هتل کیش در حقیقت مسافر سالی یک میلیون و 980 هزار تومان هزینه کرده است. آنها این محاسبه را به یک نحو دیگر نیز انجام می دهند و آن سود بانکی است. به عنوان نمونه اگر بانک سالی 15 درصد برای یک میلیون تومان حساب کند، سود 5 میلیون و 500 هزار تومانی که مسافر به مدت 24 سال در اختیار مالک قرار داده، بیشتر از اجاره سالانه یک سوئیت در همان هتل است.
هتل شبی 11 هزار تومان
در مقابل، اجرا کنندگان طرح تایم شرینگ معتقد هستند که این پول اگر تقسیم بر کل روزهای اقامت در هتل آن هم به مدت 24 سال شود، برای هر نفر در اتاق سه تخته شبی حدود 11 هزار تومان هزینه دارد این درحالی است که تورم قیمت ها روی اجاره اتاق هتلها نیز بسیار تاثیر می گذارد اما چون مسافر از قبل هزینه را پرداخته است، تورم برای او تاثیر زیادی نخواهد داشت. بنابراین می توان گفت حتی برای اقامت در 24 سال آینده نیز تنها شبی 11 هزار تومان پرداخت کرده است.
در این باره، محمد علی شفیعی مدیر یکی از هتلهایی که این طرح را اجرا کرده به خبرنگار مهر گفت: تایم شرینگ از قدیم الایام هم در ایران بوده است به این صورت که نهرهای آب برای مدت زمان مشخصی بین کشاورزان تقسیم می شد اما اکنون مالکیت زمانی در هتلها اجرا می شود به نحوی که اکنون ده درصد اتاقهای هتل من در این طرح قرار دارند.
وی با بیان اینکه فرهنگ مالکیت زمانی در هتلها هنوز در میان ایرانیان نفوذ پیدا نکرده است گفت: با این طرح مسافر می تواند برای اقامت در هتل آن هم به مدت طولانی قیمت ناچیزی پرداخت کند و مالک هتل هم با پولی که از مسافر زمان عقد قرار داد می گیرد نه تنها به تعداد تخت های هتل می تواند اضافه کند بلکه این پول در صنعت گردشگری و هتلداری نیز واریز می شود. بنابراین هر دو سوی این طرح سودی است که به مالک و مسافر می رسد.
شفیعی بیان کرد: اکنون غیر از هتلی در کیش و مازندران، یک هتل دیگر نیز در شیراز این طرح را به صورت مشترک اجرا می کند. با این حال مالکیت زمانی هتل در شرایطی که تعطیلات سالانه با برنامهریزی و مشخص باشند، بهترین راه برای توسعة سفر و گردشگری در کشور است.
وی ادامه داد: مالک زمانی میتواند هر سال به مدت یک هفته از اتاقهایش استفاده کند یا از هتلدار بخواهد که در آن یک هفته، اگر او مراجعه نکرد، اتاق را به مشتری دیگری اجاره دهد، این روش برای افزایش سفرها بسیار مناسب است، چون یک نفر در تمام ایام سال نمیخواهد از اتاق هتل استفاده کند و میتواند با هزینه بسیار کمتر، مالک یک ویلا یا یک اتاق هتل در زمانی باشد که به آن نیاز دارد.
شاید بتوان گفت یکی از دلایل استقبال نکردن گردشگران از اجرای طرح تایم شرینگ این باشد که نقدینگی موجود برای هزینه سفر آن هم در سالهای آینده هنوز انقدر در میان مردم زیاد نیست که بتوانند برای تفریح 24 سال آینده خود نیز تصمیم بگیرند با این حال معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی تیر ماه سال گذشته اعلام کرده بود که این طرح بازنگری و معایب آن مورد بررسی قرار می گیرد تا طبق یک ضابطه مشخص در تمام هتلهای ایران اجرایی شود.
نظر شما